Ας πάμε κατευθείαν στο ψητό.
Τι θα γίνει με το ΔΝΤ, την αναδιάρθρωση του χρέους, τη μείωση του αφορολόγητου και την ενδεχόμενη συμμετοχή του στην εποπτεία της ελληνικής οικονομίας μετά το τρίτο μνημόνιο;
Οι του ΔΝΤ δεν έχουν εικόνα όταν τους ρωτάς και περιμένουν να δουν τι στάση θα κρατήσει η νέα γερμανική κυβέρνηση, με σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών.
Θα μπορούσαν να ξέρουν περισσότερα οι αξιωματούχοι της Κομισιόν, που ενημέρωσαν χθες τους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες για τα ανωτέρω θέματα;
Δεν θα ποντάραμε πολλά, παρότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα.
Είναι αλήθεια πως από τους τέσσερις θεσμούς που έχουν λόγο στο τωρινό ελληνικό πρόγραμμα και στα προηγούμενα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κρατούσε πάντοτε πιο φιλική στάση απέναντι στις ελληνικές θέσεις.
Όμως, τα γεγονότα δείχνουν ότι η Κομισιόν ήταν ο πιο αδύναμος παίκτης των θεσμών, υπό την έννοια ότι δεν είχε δύναμη στα κέντρα των αποφάσεων, που ήταν το Βερολίνο, το Eurogroup και η Ουάσινγκτον.
Πόσες θετικές δηλώσεις δεν έχει κάνει ο Μοσκοβισί για την Ελλάδα, προσερχόμενος σε Eurogroup, για να αποδειχθεί ότι ήταν υπεραισιόδοξος μετά την ολοκλήρωσή τους;
Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι-δανειστές θέλουν να μπει ένα τέλος στην εποχή των μνημονίων και να περιορίσουν την έκθεσή τους στην Ελλάδα, μαζί με ένα αυστηρό πλαίσιο εποπτείας και ένα ελαφρύ πακέτο μέτρων για την αναδιάρθρωση του χρέους. Ένα μέρος των μέτρων θα υπόκειται σε όρους και προϋποθέσεις.
Ο ρόλος της Κομισιόν σ’ αυτό το πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρος.
Κι αυτό γιατί εν μέρει άπτεται της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης και των διαμετρικά αντίθετων οραμάτων για τη διακυβέρνησή της που έχουν ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και η Γερμανία.
Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Γιούνκερ επιθυμεί την ισχυροποίηση της Κομισιόν, που θα βρίσκεται στο επίκεντρο των αποφάσεων για τη δημοσιονομική πολιτική.
Αντίθετα, η Γερμανία εμφανίζεται να μην εμπιστεύεται την Κομισιόν και να υποστηρίζει την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), που θα έχει ρόλο στην εποπτεία της εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Αυτά είναι θέματα που ξεπερνούν κατά πολύ την Ελλάδα και θα κριθούν πιθανόν από τις διαβουλεύσεις της κ. Μέρκελ με τον κ. Μακρόν.
Όπως άλλωστε οι διαβουλεύσεις της κ. Μέρκελ με την κ. Λαγκάρντ πέρυσι τον Φεβρουάριο στο Βερολίνο καθόρισαν τη στάση του ΔΝΤ στη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, λαμβάνοντας υπόψη τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Αναμφίβολα, οι θέσεις της Κομισιόν και του ΔΝΤ ήταν ανταγωνιστικές σε διάφορα θέματα καθ’ όλη τη διάρκεια των ελληνικών προγραμμάτων, με το Ταμείο συνήθως να επικρατεί.
Τα άσχημα συναισθήματα που άφησαν οι ανωτέρω κόντρες δεν μπορούν να λησμονηθούν εύκολα όπως φαίνεται.
Ομως, δεν είναι αυτά που θα καθορίσουν τη μελλοντική σχέση του ΔΝΤ με την Ελλάδα.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.