Το 7ετές ομόλογο και η «κόντρα» των ξένων τραπεζών

Οι αγοραστές του 7ετούς ομολόγου γλείφουν τις πληγές τους αλλά η άτυπη κόντρα μεταξύ των τραπεζών που πήραν τη δουλειά και των υπολοίπων που έμειναν απέξω καλά κρατεί. Για την ακρίβεια, το bad mouthing.

Δημοσιεύθηκε: 14 Φεβρουαρίου 2018 - 07:59

Dr Money

Το 7ετές ομόλογο και η «κόντρα» των ξένων τραπεζών

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος θα είναι λογικά χαρούμενος από την πώληση του 7ετούς ομολόγου.

Όμως, οι αγοραστές που πιθανόν θα συναντήσει στο οδοιπορικό (roadshow) που διοργανώνει η Rothchild στο Παρίσι, και αργότερα στο Λονδίνο, μάλλον δεν θα είναι χαρούμενοι.

Δικαιολογημένα, από τη στιγμή που πλήρωσαν περισσότερα από εκείνα που θα αξίζει το ομόλογο όταν γίνει η εκκαθάριση, στις 15 Φεβρουαρίου.

Όμως, ακόμη κι αν η Ελληνική Δημοκρατία έδινε πάνω από τα ψίχουλα με βάση τα διεθνή στάνταρντ των 3 εκατ. ευρώ που φέρεται να έδωσε για προμήθεια, δεν θα έκανε τη διαφορά.

Με την απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου στο 4,4% και του 5ετούς στο 3,75%, ο συνδυασμός δίνει κάπου μεταξύ 3,9% και 4,0% για το 7ετές, με βάση τα χθεσινοβραδινά στοιχεία.

Από μια πρώτη ματιά, η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων είναι μεγαλύτερη ποσοτικά σε σύγκριση με εκείνη των πορτογαλικών και άλλων ομολόγων της ευρωπεριφέρειας.

Σ’ αυτή τη φάση δεν είναι εύκολο να πει κανείς τι ρόλο έπαιξαν, αν έπαιξαν, η ένταση στις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, που είναι γεωπολιτικής φύσεως, και η υπόθεση της Novartis, που άπτεται του πολιτικού ρίσκου.

Όμως, είναι ένα πράγμα να τιμολογούν κάποιοι ένα ομόλογο σήμερα και να διαπιστώνουν πως έπεσαν έξω εντός ολίγων 24ωρων και άλλο να έχει γίνει επιθετική τιμολόγηση από τις τράπεζες που συμμετείχαν στο κονσόρτσιουμ του 7ετούς λόγω πίεσης του εκδότη (Ελλάδα).

Το δεύτερο σενάριο υπαινισσόταν η φήμη πως οι ανάδοχοι του 7ετούς ομολόγου πήραν πάνω τους το μισό περίπου της έκδοσης, δηλαδή κάπου 1,5 δισ. ευρώ, γιατί με απόδοση 3,5% δεν έβρισκαν αρκετούς αγοραστές.

Όμως, άλλο πράγμα η φήμη κι άλλο η πραγματικότητα.

Από ελληνικής πλευράς διέψευδαν πως ισχύει κάτι τέτοιο και ισχυρίζονταν πως θα είχαν δεχθεί έντονα παράπονα και οχλήσεις από τις αναδόχους, αν οι ξένες τράπεζες είχαν κάνει κάτι τέτοιο.

Όμως, κάποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι η ελληνική πλευρά ίσως δεν λέει την αλήθεια ή δεν έχει επαρκή πληροφόρηση.

Δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τις ξένες τράπεζες που ήταν ανάδοχοι.

Οι τελευταίες χαρακτήριζαν τελείως αβάσιμη τη φήμη και την απέδιδαν σε άλλες ανταγωνίστριές τους που δεν επιλέχθηκαν για την κοινοπραξία, δίνοντας και ονόματα.

Κοινώς, υπονοούσαν υπόγεια κόντρα μεταξύ ξένων τραπεζών, με αντικείμενο την έκδοση του 7ετούς ομολόγου.

Οπως χαρακτηριστικά δήλωσαν: Πρώτον, δεν είχαν πάρει εντολή για underwriting της έκδοσης από την Ελλάδα για να το κάνουν.

Δεύτερον, καμία μεγάλη επενδυτική τράπεζα δεν θέλει να κουβαλά στα βιβλία της ελληνικό χαρτί με πιστοληπτική διαβάθμιση Β. Ο υπεύθυνος κινδύνων (risk officer) της τράπεζας δεν θα το επέτρεπε με κραχ στη Γουόλ Στριτ, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Παρ’ όλα αυτά η μεγάλη πτώση των τιμών των ελληνικών ομολόγων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αφήνει μια πικρή γεύση στους αγοραστές.

Η τελευταία δεν ευνοεί τη συμμετοχή τους στην επόμενη ελληνική έκδοση.

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι οι λόγοι που οδήγησαν τα ελληνικά ομόλογα σε τέτοια πτώση θα αντιστραφούν σύντομα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.