Η δεύτερη αχίλλειος πτέρνα της οικονομίας και η Hutchison

Η οικονομία δεν πρόκειται να μπει σε τροχιά ανάπτυξης, αν δεν μειωθούν δραστικά τα «κόκκινα» δάνεια και δεν έλθουν επενδύσεις. Το παράδειγμα της Hutchison Ports με τον ΟΛΘ που πρέπει να γίνει μάθημα.

Δημοσιεύθηκε: 26 Ιανουαρίου 2018 - 07:49

Dr Money

Η δεύτερη αχίλλειος πτέρνα της οικονομίας και η Hutchison

Ας είμαστε ρεαλιστές.

Με τόσο υψηλό όγκο μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα περιθώρια πιστωτικής επέκτασης είναι μικρά.

Ακόμη κι αν οι τράπεζες επιτύχουν τους στόχους για τη μείωση των προβληματικών δανείων που έχουν τεθεί, θα εξακολουθήσουν να έχουν το 30% των δανείων τους στο κόκκινο το 2019.

Δεν είναι λοιπόν σοφό να ποντάρει κάποιος στην πιστωτική επέκταση.

Για να δοθεί ώθηση στην οικονομία και να διατηρηθεί επί μακρόν, θα πρέπει να υπάρξει επενδυτικό μπουμ.

Θα ήταν ιδανικό αν οι επενδυτικές ροές σε μεγάλο βαθμό προέρχονταν από το εξωτερικό.

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί μια καλή πλατφόρμα για κάτι τέτοιο αλλά οι επιδόσεις σ’ αυτό το μέτωπο είναι απογοητευτικές.

Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, από το 2011 έως και το 2017 υλοποιήθηκαν 38 έργα αποκρατικοποιήσεων από το ΤΑΙΠΕΔ.

Γι’ αυτό τον σκοπό υποβλήθηκαν δεσμευτικές προσφορές συνολικής αξίας 7,75 δισ. ευρώ και εισπράχθηκαν -σε ταμειακή βάση- έσοδα από ολοκληρωμένες συναλλαγές συνολικής αξίας 4,737 δισ. ευρώ.

Δεν είναι η καλύτερη επίδοση για μια χώρα με τόσο υψηλό δημόσιο χρέος και χαμηλή διεθνή ανταγωνιστικότητα.

Ακόμη κι αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το υψηλό ρίσκο της χώρας οδηγούσε αναπόφευκτα σε χαμηλότερα τιμήματα και αποθάρρυνε κάποιους εν δυνάμει επενδυτές να συμμετάσχουν στη διαδικασία.

Αναμφισβήτητα, η πολιτική βούληση παίζει καθοριστικό ρόλο στις ιδιωτικοποιήσεις.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτή. Υπάρχουν αρκετά άλλα που συχνά κάνουν τη διαφορά.

Ας δώσουμε δύο παραδείγματα.

Την προηγούμενη δεκαετία, όταν τέθηκε για πρώτη φορά θέμα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΘ, ενδιαφέρθηκε η Hutchison Ports.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδουμ με έδρα τη Βρετανία αλλά δραστηριότητες σε πολλές χώρες και κυρίως στην Ασία.

Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η εταιρεία ανέθεσε σε κάποιον το πρότζεκτ. Ετσι έκανε κι η Hutchison Ports.

Το στέλεχός της επισκέφθηκε την Ελλάδα και μίλησε με πολλούς εμπλεκόμενους, π.χ. πολιτικούς και άλλους, αλλά ο OΛΘ δεν προχώρησε.

Το θέμα της αποκρατικοποίησης επανήλθε την περίοδο 2012-2014, η Hutchison ενδιαφέρθηκε εκ νέου, αλλά και πάλι ο OΛΘ δεν προχώρησε.

Όταν λοιπόν τέθηκε εκ νέου θέμα ιδιωτικοποίησης του OΛΘ και κάποιοι χτύπησαν ξανά την πόρτα της εταιρείας, η απάντηση που πήραν ήταν αρνητική.

Γιατί;

Ο πρότζεκτ μάνατζερ για τον OΛΘ είχε συνταξιοδοτηθεί και η εταιρεία δεν ήθελε να αναθέσει το έργο σε κάποιον άλλο, που θα έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή με την ομάδα του, βλέποντας πόσα χρόνια παίρνει να γίνει μια ιδιωτικοποίηση στην Ελλάδα.

Κοινώς, η Αθήνα μπορεί να κωλυσιεργεί για τους όποιους λόγους, όμως οι άλλοι δεν έχουν την επιθυμία να διαθέσουν πόρους (ανθρώπινους και μη) σε κάποιο πρότζεκτ που μπορεί να μη γίνει ή να γίνει μετά από χρόνια.

Εκτός από την κωλυσιεργία, άλλο εμπόδιο μπορεί να είναι η διαδικασία και η έλλειψη ετοιμότητας της πλευράς του ΤΑΙΠΕΔ να απαντήσει σε ερωτήματα των συμμετεχόντων σε διαγωνισμούς.

Όχι αναγκαστικά από απροθυμία ή δόλο.

Πολύ απλά, τα όποια ερωτήματα που θέτουν κατά καιρούς οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές μπορεί να απαντηθούν από την εταιρεία προς ιδιωτικοποίηση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Όμως, τα στελέχη της τελευταίας δεν έχουν κίνητρο για να απαντήσουν άμεσα, ενώ μπορεί να διαχειρίζονται άλλα θέματα εκείνη την περίοδο και να έχουν φόρτο εργασίας.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα της μη απάντησης εντός των τεθέντων χρονικών ορίων του διαγωνισμού;

Είτε η μη υποβολή προσφοράς, αν οι απαντήσεις είναι κρίσιμες, είτε η υποβολή προσφοράς αλλά με μικρότερο τίμημα, γιατί ο δυνητικός επενδυτής λαμβάνει υπόψη του το χειρότερο δυνατόν σενάριο για να μη βρεθεί προ εκπλήξεως αργότερα.

Τα ανωτέρω παραδείγματα φωτίζουν άλλες πλευρές του ζητήματος των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, που παραμένει σημαντικό για την προσέλκυση επενδύσεων.

Ιδίως, ξένων.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.