Η διαμάχη του Γιούνκερ με τον Σόιμπλε και εμείς

Ο κ. Γιούνκερ (Κομισιόν) και ο κ. Σόιμπλε (Βερολίνο) έχουν διαφορετικές απόψεις για τη νέα μορφή διακυβέρνησης της ευρωζώνης και μας αφορούν. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.

Δημοσιεύθηκε: 7 Δεκεμβρίου 2017 - 07:55

Dr Money

Η διαμάχη του Γιούνκερ με τον Σόιμπλε και εμείς

Για να μην ξεχνάμε.

Η Ελλάδα θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να «αποφοιτήσει» από το τρίτο μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, χωρίς να βασίζεται στα δεκανίκια της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (ECCL).

Όμως, ακόμη κι έτσι, η χώρα θα βρίσκεται υπό ειδική επιτήρηση μέχρι ότου αποπληρώσει το 75% των χρεών της προς τον ESM/EFSF και τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως υπενθυμίζουν κατά καιρούς Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όπως ο επίτροπος Πιερ Μισκοβισί.

Κατά πάσα πιθανότητα θα βρίσκεται σε αυτό το καθεστώς για δεκαετίες.

Επομένως, έχουμε έναν ακόμη λόγο να ενδιαφερόμαστε για τη νέα αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, που έχει αρχίσει ήδη να γίνεται αντικείμενο ανταλλαγής απόψεων και διαξιφισμών.

Κυρίως, μεταξύ της Κομισιόν και της Γερμανίας.

Χθες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωστοποίησε τις δικές της προτάσεις για τη νέα δομή διακυβέρνησης της ευρωζώνης.

Ουσιαστικά, οι προτάσεις παραπέμπουν στην πολυσυζητημένη ομιλία του προέδρου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στο Ευρωκοινοβούλιο τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Δεν χρειάσθηκε να περάσει πολλή ώρα για να απαντήσει ο υπηρεσιακός Γερμανός υπουργός Οικονομικών Πέτερ Άλτμαϊερ, απορρίπτοντας την πρόταση της Κομισιόν για τα δημοσιονομικά εργαλεία στήριξης των χωρών-μελών.

Μ’ αυτό τον τρόπο ο κ. Άλτμαϊερ κατέστησε σαφές, ακολουθώντας τα βήματα του κ. Σόιμπλε, ότι το Βερολίνο δεν εμπιστεύεται την Κομισιόν, τον ρόλο της οποίας στη νέα δομή της ευρωζώνης ενισχύουν οι χθεσινές προτάσεις.

Χονδρικά, οι προτάσεις του κ. Γιούνκερ θέλουν την Κομισιόν να βρίσκεται στο επίκεντρο των αποφάσεων που λαμβάνονται για δημοσιονομικά θέματα στην ΟΝΕ.

Με βάση την εμπειρία, η Ελλάδα θα έβλεπε με θετικό μάτι μια τέτοια εξέλιξη καθώς η Κομισιόν αντιμετώπιζε τα ελληνικά θέματα με μεγαλύτερη επιείκεια.

Από τη δική της σκοπιά, η Γερμανία επιθυμεί την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και τη μετατροπή του σε μόνιμο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ) που σταδιακά θα αναλάβει την επιτήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Στην τελική του μορφή, ο ESM θα καταλήξει ως ΕΝΤ αλλά θα παραμείνει διακυβερνητικός θεσμός να επιτηρεί την εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων στην Ευρωζώνη, εκτοπίζοντας ουσιαστικά την «πολιτικοποιημένη» Κομισιόν.

Υπενθυμίζεται ότι η Κομισιόν παίρνει σήμερα νομοθετικές πρωτοβουλίες και κάνει συστάσεις στις χώρες-μέλη, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας.

Η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να επιθυμεί την έξοδο του ΔΝΤ από την ευρωζώνη και το ελληνικό πρόγραμμα και την αντικατάστασή του από τον ESM ως ΕΝΤ, ποντάροντας σε πιο ήπιες πολιτικές.

Φυσικά, διαφορές μεταξύ της Κομισιόν ή του Γιούνκερν αν προτιμάτεν και του Βερολίνου, λέγε με Σόιμπλε.

Μείναμε στον ESM και μελλοντικό ENT, γιατί χωρίς αυτό και το πρόγραμμα OTM (Outright Monetary Transactions) της ΕΚΤ, η Ευρωζώνη θα έπρεπε να προχωρήσει στην έκδοση ευρωομολόγου για την αντιμετώπιση των κρίσεων εθνικού χρέους.

Όμως, τα ευρωομόλογα αποτελούν ανάθεμα για τους Γερμανούς και άλλους Δυτικοευρωπαίους και επομένως δεν μπορούν να εκδοθούν.

Αναμφισβήτητα, ο ρόλος του ESM στη νέα αρχιτεκτονική της ευρωζώνης θα είναι πιο σημαντικός.

Όμως, το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι να ξέρει τι θέλει και να το στηρίξει, ώστε να αποκομίσει κάποια οφέλη τα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.