Το δημόσιο χρέος έχει το όνομα αλλά το ιδιωτικό τη «χάρη»

Την ίδια στιγμή που η συζήτηση για το δημόσιο χρέος βρίσκεται σε έξαρση, το πάσης φύσεως ιδιωτικό χρέος συνεχίζει να διογκώνεται, υπονομεύοντας τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.

Δημοσιεύθηκε: 27 Ιουνίου 2017 - 07:54

Dr Money

Το δημόσιο χρέος έχει το όνομα αλλά το ιδιωτικό τη «χάρη»

Οταν το δημόσιο χρέος μιας χώρας φθάνει να ξεπερνά το 175% του ΑΕΠ, βρίσκεται στη συντριπτική πλειοψηφία σε ξένα χέρια και η χώρα έχει χάσει την πρόσβαση στις αγορές, τα σενάρια είναι δύο.

Είτε χρεοκοπία με την κλασική έννοια του όρου, είτε διάσωση με θεσμικά, συνήθως κρατικά, κεφάλαια και αναδιάρθρωση του χρέους της.

Η Ελλάδα εντάσσεται στη δεύτερη κατηγορία, με το 80% του χρέους της περίπου στα χέρια των Ευρωπαίων πιστωτών-εταίρων της.

Παρά το πολύ υψηλό χρέος, η χώρα πληρώνει σε τόκους λίγο πάνω από το 3% του ΑΕΠ, δηλαδή λιγότερα σε σχέση με άλλες χώρες που έχουν πολύ χαμηλότερο δημόσιο χρέος.

Αν μάλιστα υλοποιηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης που αποφασίστηκαν τον Μάιο του 2016 στο τέλος του προγράμματος, θα μπορούσε να περιορίσει τις ετήσιες δαπάνες για τοκοχρεολύσια έως το 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2040 πιθανόν.

Με άλλα λόγια, οι ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους είναι διαχειρίσιμες σε βάθος χρόνου, με βάση τα σημερινά δεδομένα.

Όμως, εκτός από το δημόσιο χρέος υπάρχει επίσης το ιδιωτικό που βαίνει αυξανόμενο, υπονομεύοντας τις προοπτικές ανάκαμψης και εν συνεχεία ανάπτυξης της οικονομίας.

Στο μενού του ιδιωτικού χρέους περιλαμβάνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους Δήμους και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι μισθοί που οφείλονται από επιχειρήσεις, τα τιμολόγια που δεν έχουν εξοφληθεί, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ κ.τ.λ. και φυσικά τα ενοίκια που δεν έχουν πληρωθεί.

Εκτιμάται πως το συνολικό ιδιωτικό χρέος ξεπερνά τα 210 δισ. ευρώ ενώ αυξάνεται κατά 1 με 2 δισ. ευρώ μηνιαίως.

Μόνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία αυξάνονται κατά 1 δισ. ευρώ περίπου τον μήνα από την αρχή του 2017, με κάπου 4 εκατ. φορολογούμενους να χρωστάνε περίπου 95 δισ. ευρώ τον Μάιο. Τα περισσότερα είναι παλαιότερων ετών και δεν μπορούν να εισπραχθούν.

Σε πάνω από 900.000 φορολογούμενους έχουν επιβληθεί κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, ακινήτων, μισθών, ενοικίων κ.τ.λ., ενώ πάνω από 1,6 εκατομμύριο βρίσκονται αντιμέτωποι με τις διαδικασίες κατάσχεσης.

Τα χρέη προς τον ΕΦΚΑ ξεπερνούν τα 22 δισ. ευρώ, με το 80% των οφειλετών, δηλαδή 494.000 άτομα περίπου, να χρωστούν έως 30.000 ευρώ, σύμφωνα με το ΚΕΑΟ.

Το πρόβλημα είναι έντονο για τους επιτηδευματίες που χρωστάνε στα ταμεία καθώς δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη και δικαίωμα συνταξιοδότησης.

Η κυβέρνηση φέρεται να μελετά μία νέα ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία έως 120 δόσεις, διαχωρίζοντας εκείνους που χρωστάνε έως 5.000 ευρώ από τους υπολοίπους, για τους οποίους θα υπάρξει περιουσιακός έλεγχος σύμφωνα με το ρεπορτάζ.

Επιπλέον, υπάρχει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.

Στις τράπεζες, τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα ξεπερνούν τα 100 δισ. ευρώ.

Τα πιστωτικά ιδρύματα εμφανίζονται να ακολουθούν μια πιο επιθετική πολιτική, που περιλαμβάνει γενναία «κουρέματα» στην καταναλωτική πίστη τελευταία.

Με το διαθέσιμο εισόδημα να μειώνεται ή να παραμένει σταθερό, η εξυπηρέτηση του διογκούμενου ιδιωτικού χρέους θα παρεμείνει προβληματική, αν δεν υπάρξουν γενναίες ρυθμίσεις.

Όπως πάντα, ο ηθικός κίνδυνος είναι υπαρκτός σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά δεν διαφαίνεται κάποιος άλλος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος.

Αν το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους δεν αντιμετωπισθεί, το τελευταίο θα φθάσει να ανταγωνίζεται σε μέγεθος το δημόσιο χρέος σε λίγα χρόνια, υποσκάπτοντας τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.