Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

O Ντράγκι, η Ελλάδα και οι προτεραιότητες

Ο καλός στρατηγός πρέπει να έχει ξεκάθαρο στόχο και ένα καλό σχέδιο για να κερδίσει μια κρίσιμη μάχη. Όμως, ίσως πρέπει να θυσιάσει άλλους, υποδεέστερους στόχους. Η περίπτωση του κ. Ντράγκι και το ελληνικό ζήτημα.

O Ντράγκι, η Ελλάδα και οι προτεραιότητες
Οι κυβερνώντες έχουν αναφέρει πολλές φορές πως πίσω από την επιθυμία για ολοκλήρωση της περιβόητης δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος βρίσκεται η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της EKT.

Tα ποσά των ελληνικών ομολόγων που μπορεί να αγοράσει η ΕΚΤ είναι σχετικά μικρά, όμως το μήνυμα που θα στείλει θα είναι πολύ ισχυρότερο, δείχνοντας εμπιστοσύνη  στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Η αναμενόμενη περαιτέρω συμπίεση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων θα υποβοηθήσει το σχέδιο μερικής εξόδου της χώρας στις αγορές μετά το 2014, θα  διευκολύνει την άντληση ρευστότητας από τις εγχώριες επιχειρήσεις στο εξωτερικό και γενικά θα βοηθήσει το επενδυτικό κλίμα, μειώνοντας το ρίσκο της Ελλάδας.

Από τη σκοπιά της ΕΚΤ, το κυρίως ζητούμενο είναι η ενίσχυση της κερδοφορίας των εγχώριων τραπεζών και η αποφυγή μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι έχει ξεκαθαρίσει πως για να γίνουν αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα για αγορά, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η έκθεση της ΕΚΤ για τη διαχειρισιμότητα του ελληνικού χρέους και φυσικά να έχει ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση.

Δεν υπάρχει τρίτος παρατηρητής που να μη συνδέει την απόφαση της ΕΚΤ και ειδικότερα την ανωτέρω έκθεση με τη νέα ανάλυση βιωσιμότητας για το ελληνικό χρέος (DSA) που θα συντάξει το ΔΝΤ.

Θεωρείται σχεδόν απίθανο να αναλάβει η ΕΚΤ την ευθύνη και την πρωτοβουλία να βγάλει το ελληνικό χρέος διαχειρίσιμο, με το ΔΝΤ στην αντιπέρα όχθη.

Ακόμη κι αν η τρέχουσα αξιολόγηση ολοκληρωθεί και το Eurogroup αποδεχθεί να περιγράψει τα μέτρα ανακούφισης που θα εφαρμοσθούν από τα μέσα του 2018 και μετά.

Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ο οποίος αναμένεται να απαντήσει σε ερώτηση για την Ελλάδα στη σημερινή συνέντευξη Τύπου, έχει πολύ μεγαλύτερα θέματα να ασχοληθεί από τη χώρα μας.

Γενικά, το ελληνικό θέμα έχει υποχωρήσει αρκετά στην ιεραρχία των προτεραιοτήτων της Ευρωζώνης.

Ακόμη κι αυτό να μη συνέβαινε, ο πρόεδρος της ΕΚΤ έχει να αντιμετωπίσει τα «γεράκια» στο συμβούλιο, που ζητούν την αύξηση των επιτοκίου των καταθέσεων και το τέλος του QE.

Αυτή η μάχη είναι πολύ πιο σημαντική για τον κ. Ντράγκι, την πατρίδα του την Ιταλία και την Ευρωζώνη γενικότερα, από την Ελλάδα.

Είναι επόμενο λοιπόν να δίνει μεγαλύτερο ειδικό βάρος.

Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να επιβάλλει τις απόψεις του, όχι αναγκαστικά ομοφώνως μερικές φορές.

Ενίοτε βάζοντας λίγο νερό στο κρασί του, όπως έκανε με τη μείωση των μηνιαίων αγορών τίτλων στο πλαίσιο του QE στα 60 δισ. ευρώ από 80 δισ. προηγουμένως, με αντάλλαγμα την επέκτασή του ως τα τέλη του 2017.

Όμως, η ισχυρότερη ανάκαμψη της οικονομίας της ευρωζώνης θα δοκιμάσει τις αντοχές του.

Ιδίως, αν ο δομικός πληθωρισμός αρχίζει να παίρνει την ανηφόρα.

Σαν ένας στρατηγός εν ώρα μάχης, ο κ. Ντράγκι δεν έχει απεριόριστες δυνάμεις να αναπτύξει σε όλα τα μέτωπα.

Θα πρέπει λοιπόν να επικεντρωθεί στα πιο σημαντικά, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα κάποια άλλα.

Η συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων σε ένα πρόγραμμα όπως το QE, που αναμένεται να αποδυναμωθεί ή/και να τερματισθεί το 2018, είναι υποψήφια για τη δεύτερη κατηγορία.

Ας κρατάμε λοιπόν μικρό καλάθι για το QE.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v