Η Goldman Sachs έχει δίκιο για την Ελλάδα

Μετά το πέρας της πρώτης συνέντευξης που έδωσε η τότε τρόικα στην Αθήνα, πλησίασα τον Βέλγο εκπρόσωπο της Κομισιόν και τον ρώτησα κάτι απλό.

Γιατί το πρόγραμμα προσαρμογής δεν ήταν τόσο εμπροσθοβαρές στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να έχουν αρκετό χρόνο να επιδράσουν, δίνοντας ώθηση στην οικονομία όταν θα πιέζεται υπό το βάρος της μεγάλης δημοσιονομικής προσαρμογής;

Η απάντηση του κοινοτικού γραφειοκράτη, που διέγνωσε εγκαίρως ότι το πρόγραμμα δεν πάει πουθενά και εγκατέλειψε το πόστο του το 2011, ήταν η αναμενόμενη: «Δεν συμφωνώ. Το πρόγραμμα δίνει έμφαση στις μεταρρυθμίσεις» τόνισε.

Φυσικά, αυτό δεν ήταν αλήθεια.

Όπως αποδεικνύει η ιστορία των μνημονίων, οι Ευρωπαίοι πιστωτές δίνουν μεγάλο βάρος στα δημοσιονομικά και λιγότερο στα υπόλοιπα παρά τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου.

Κι αυτό γιατί ενδιαφέρονται κυρίως να πάρουν πίσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των δανείων που έδωσαν στην Ελλάδα.

Η έμφαση στη φορολογική διοίκηση εξυπηρετεί αυτή τη σκοπιμότητα και έχει ονομασθεί μεταρρύθμιση. Οι δανειστές έχουν βρει πρόθυμο σύμμαχο τη σημερινή κυβέρνηση, που βλέπει στην αύξηση των φορολογικών εσόδων τη λύση στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.

Επειδή λοιπόν δεν θέλουν να χάσουν τα λεφτά τους ή τουλάχιστον τα περισσότερα, δεν θα αφήσουν την Ελλάδα ξεκρέμαστη όταν έλθει η ώρα, υπαγορεύει η λογική με την οποία η Goldman Sachs συμφωνεί.

Φυσικά, η Goldman Sachs είναι κόκκινο πανί για πολλούς στην Ελλάδα κι αλλού, λόγω του ρόλου που έπαιξε σε πολλές χρηματοοικονομικές συναλλαγές στο παρελθόν, π.χ. το περίφημο swap.

Όμως, λίγοι αμφισβητούν τις ικανότητες και την ποιότητα των περισσότερων αναλυτών της. Σε μία από τις τελευταίες εκθέσεις της για την Ελλάδα, η Goldman Sachs ανέφερε το αυτονόητο.

«Η αποτυχία να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να εκταμιευθούν τα ποσά της διάσωσης θα ήταν ουσιαστικά μια απόφαση των θεσμικών πιστωτών να χρεοκοπήσουν τους εαυτούς τους», τόνιζε.

Αν δεν δώσουν τη δόση, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει κατά πάσα πιθανότητα να αποπληρώσει την ΕΚΤ και τη ζημία θα κληθούν να πληρώσουν τα κράτη-μέλη.

Αν οι πιστωτές δώσουν τη δόση στην Ελλάδα, τα ελληνικά ομόλογα που υπάρχουν στα βιβλία της ΕΚΤ θα αποπληρωθούν και θα αντικατασταθούν από ένα νέο δάνειο στα βιβλία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM).

Ουσιαστικά πρόκειται για μεταφορά του ρίσκου από τα βιβλία της ΕΚΤ σε εκείνα του ESM. Γι’ αυτό λοιπόν τον λόγο θα εκταμιεύσουν ολόκληρο ή μέρος του ποσού πριν την αποπληρωμή των ομολόγων του Ιουλίου, συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ και πλέον.

Αρκεί φυσικά η Ελλάδα να επιδείξει καλή θέληση και να μην κηρύξει κανέναν ανένδοτο.

Η πολιτική θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα και κυρίως οι διαβουλεύσεις μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου, ενώ ρόλο θα μπορούσε δυνητικά να παίξει η ελληνική πολιτική σκηνή όπως παρατηρεί η Goldman Sachs.

H αποφυγή μιας νέας κρίσης στην Ελλάδα είναι το μοναδικό σημείο στο οποίο συμφωνούν όλοι.

Όμως, μια συμφωνία που περιορίζεται στην αποφυγή των χειρότερων δεν μπορεί να αποτελεί λύση για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Όμως, προς τα εκεί οδηγούν τα πολιτικά και η έμφαση των Ευρωπαίων δανειστών στα δημοσιονομικά, όταν η έμφαση θα έπρεπε να είναι σε πρωτοβουλίες για να έλθουν επενδύσεις και να τονωθεί η ανάπτυξη.

Dr. Money