To QE δεν είναι πανάκεια!

H ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ αποτελεί τον στόχο της κυβέρνησης. Ομως, κάποια πράγματα ίσως έχουν υπερεκτιμηθεί.

Δημοσιεύθηκε: 3 Μαρτίου 2017 - 07:39

Dr Money

Για να μην ξεχνάμε.

Η απώλεια της πρόσβασης στις αγορές το 2010 έφερε το 1ο μνημόνιο.

Η βιώσιμη πρόσβαση στις αγορές για την άντληση ρευστότητας αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για την έξοδο της Ελλάδας από την εποχή των μνημονίων.

Η κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος και άλλοι θεωρούν «κλειδί» την αγορά των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, στο πλαίσιο του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE).

Κι αυτό γιατί εκτιμούν ότι η ένταξη στο QE θα οδηγήσει σε μείωση του ελληνικού πιστωτικού ρίσκου και σε μεγάλη πτώση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, ανοίγοντας τον δρόμο για έξοδο του κράτους, των τραπεζών και των επιχειρήσεων στις αγορές.

Η ενίσχυση της ρευστότητας και η βελτίωση του κλίματος θα δώσουν ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα, υποβοηθώντας την επίτευξη των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και τη βελτίωση του προφίλ του ελληνικού χρέους.

Κοινώς, ευελπιστούν ότι το QE θα συμβάλει στη δημιουργία ενός ενάρετου κύκλου, με αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, και θα βοηθήσει τις ελληνικές τράπεζες να ανακάμψουν.

Όμως, η συμμετοχή στο QE προϋποθέτει ότι η ΕΚΤ θα βγάλει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία.

Το τελευταίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και την ενσωμάτωση των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους στους υπολογισμούς.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν βλέπουμε πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη για το QE, με το ΔΝΤ να χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος εξαιρετικά μη βιώσιμο.

Ιδίως σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός στη Γερμανία φτάνει το 2% και στην Ισπανία ξεπερνά το 3%, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση στον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι να περιορίσει, αν όχι καταργήσει, το QE από το 2018.

Ακόμη κι αν οι αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ είναι μικρές και επομένως το ρίσκο που θα βάλει στα βιβλία της περιορισμένο, ο Ντράγκι θα πρέπει να το σκεφθεί διπλά καθώς η Γερμανία μπαίνει σε προεκλογική περίοδο.

Όμως, η Ιρλανδία που βγήκε από το μνημόνιο στα τέλη του 2013 και η Πορτογαλία που ακολούθησε κάπου 5 μήνες αργότερα, δεν χρειάσθηκαν βοήθεια από το QE για να αντλήσουν λεφτά από την αγορά.

Το QE ενεργοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2015.

Η Κύπρος επίσης έχει πουλήσει τίτλους, αντλώντας ρευστότητα χωρίς να είναι στο QE.

Ακόμη κι η Ελλάδα μπόρεσε να δανεισθεί 5 και πλέον δισ. ευρώ, πουλώντας ομόλογα το 2014, χωρίς να υπάρχει QE.

Επομένως, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ μπορεί να βοηθήσει στην απότομη μείωση του κόστους δανεισμού κρατών και επιχειρήσεων.

Όμως, το QE δεν μπορεί να αντικαταστήσει πολιτικές και μέτρα που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και τον ρυθμό ανάπτυξης, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Χωρίς αυτές τις πολιτικές και τα μέτρα, το QE δεν θα πάει τη χώρα μακριά.

Με άλλα λόγια, το QE δεν είναι πανάκεια.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.