Οι τρείς επιλογές μετά το Eurogroup

Αντιμέτωπη με τρεις επιλογές θα βρεθεί η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα. Η τελική επιλογή θα καθορίσει την τύχη τόσο της ίδιας, όσο και της χώρας για αρκετά χρόνια.

Δημοσιεύθηκε: 27 Ιανουαρίου 2017 - 07:47

Dr Money

Όταν ο κ. Τόμσεν και ο κ. Ομπσφελντ του ΔΝΤ είχαν αναρτήσει το άρθρο τους στο blog του ΔΝΤ είχαμε γράψει ένα άρθρο με τίτλο «Η αξιολόγηση θέλει το ΔΝΤ της».

Εκεί υποστηρίζαμε ότι ήταν ξεκάθαρο σε μας πως «ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Τόμσεν είχαν φθάσει σε κάποια κατανόηση για το τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό θέμα».

Η Αθήνα θα έπρεπε να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος, λαμβάνοντας νέα μέτρα λιτότητας από την στιγμή που το πρωτογενές πλεόνασμα διατηρείτο στο 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018.

Η συγκεκριμένη ανάγνωση ήταν διαφορετική από εκείνη που έφερε το Βερολίνο να συγκρούεται με το ΔΝΤ για το ελληνικό θέμα.

Στο χθεσινό Eurogroup, οι θεσμοί κατήλθαν με κοινή θέση, ζητώντας από την κυβέρνηση να νομοθετήσει από τώρα δύσκολα μέτρα για την περίοδο μετά το 2018.

Κι όλα αυτά παρότι ο κ. Τσίπρας είχε στείλει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να νομοθετήσει ούτε ένα ευρώ από νέα μέτρα.

Αυτή η εξέλιξη μειώνει μεν αλλά δεν εξαλείφει τις πιθανότητες για την επίτευξη μιας συμφωνίας με συμμετοχή του ΔΝΤ στο επόμενο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.

Η αβεβαιότητα δεν είναι ότι το καλύτερο για την ελληνική οικονομία αλλά η ζημιά θα μπορούσε να περιορισθεί αν υπάρξει συμφωνία πριν το τέλος Μαρτίου.

Πρακτικά, η χθεσινή εξέλιξη σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει τρεις επιλογές.

Πρώτον, διαπραγματευθεί για λίγο καιρό ακόμη το καλύτερο δυνατό ντηλ και να νομοθετήσει τα μέτρα λιτότητας, δίνοντας έμφαση στα θετικά ανταλλάγματα, π.χ. QE.

Δεύτερον, να πάει σε πρόωρες εκλογές το επόμενο τρίμηνο.

Τρίτον, να μην νομοθετήσει τα μέτρα λιτότητας και να μην πάει σε εκλογές αλλά να τραβήξει την διαπραγμάτευση όσο πάει μέχρις ότου η χώρα ξεμείνει από λεφτά.

Δεν αναφερόμαστε καν στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος γιατί εκτιμούμε ότι μεγάλο μέρος του κόσμου δεν θα πάει να ψηφίσει.

Αν θυμόμαστε καλά αν το 40% του εκλογικού σώματος δεν πάει να ψηφίσει, το δημοψήφισμα θεωρείται άκυρο.

Από τις τρεις ανωτέρω επιλογές, οι αναλυτές θεωρούν ότι η τρίτη είναι η χειρότερη για την οικονομία και πιθανόν το κυβερνόν κόμμα.

Ουσιαστικά, μια τέτοια εξέλιξη υπονομεύει το οικονομικό κλίμα και σπρώχνει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE της ΕΚΤ στο μέλλον.

Περιορίζει λοιπόν τις πιθανότητες να αποκτήσει η Ελλάδα διατηρήσιμη πρόσβαση στις αγορές καθώς το χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τα μέσα του 2018 θα είναι περιορισμένο.

Σ’ αυτή την περίπτωση, ένα 4ο μνημόνιο είναι πιθανό αν και μερικοί αμφιβάλλουν κατά πόσο οι Ευρωπαίοι δανειστές θα συμφωνήσουν εκ νέου.

Παρ΄ όλα αυτά, όπως διαπιστώνουμε, μερικοί Ευρωπαίοι δανειστές θεωρούν την τρίτη επιλογή πιο πιθανή, επικαλούμενοι την προϊστορία και την επιθυμία του κυβερνητικού συνασπισμού να παραμείνει στην εξουσία.

Όμως, υπάρχουν άλλοι στο στρατόπεδο των δανειστών που θεωρούν πιο πιθανό να κάνει ο κ. Τσίπρας την πρώτη επιλογή μετά από μια περίοδο ελεγχόμενης έντασης .

Δηλαδή να κλείσει η αξιολόγηση το επόμενο δίμηνο με την κυβέρνηση να βάζει νερό στο κρασί της και να νομοθετεί τα νέα μέτρα λιτότητας.

Δεν γνωρίζουμε ποια από τις τρεις επιλογές θα διαλέξει ο πρωθυπουργός.

Όμως, θα συμφωνήσουμε ότι η τρίτη επιλογή είναι η πλέον προβληματική.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.