O Κυριάκος έχει δίκιο για το χρέος αλλά…

Ο πρόεδρος της ΝΔ ανέφερε πρόσφατα ότι η απομείωση του χρέους δεν φθάνει για να μπεί η οικονομία σε διατηρήσιμη τροχιά ανάπτυξης. Προφανώς, χρειάζεται εθνικό σχέδιο. Όμως, συμφέροντα και δυσκολίες καραδοκούν.

Δημοσιεύθηκε: 8 Δεκεμβρίου 2016 - 07:56

Dr Money

O Κυριάκος έχει δίκιο για το χρέος αλλά…

Σε κάποιο σημείο πριν από καιρό, ο Ricardo Hausmman, διευθυντής του Κέντρου για την Διεθνή Ανάπτυξη στο John F. Kennedy School of Government στο Χάρβαρντ μας είχε πεί ότι το κατά κεφαλήν εθνικό εισόδημα στην Ελλάδα είναι πολύ πιο πάνω από τα επίπεδα που δικαιολογεί η παραγωγική βάση της χώρας.

Για να μην υποχωρήσει το εισόδημα πολύ περισσότερο χωρίς δανεικά θα έπρεπε να ενισχυθεί η παραγωγική βάση της χώρας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό θα έπρεπε να γίνει μέσω μιας ραγδαίας διεύρυνσης της εξαγωγικής παραγωγικής βάσης που θα βασίζεται στη διαφοροποίηση του παραγωγικού ιστού και όχι στην εξειδίκευση.

Τα λίγα εξαγωγικά προϊόντα και υπηρεσίες, π.χ. τουρισμός, στα οποία η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα δεν επαρκούν για την προσαρμογή που χρειάζεται.

Η χώρα χρειάζεται συστράτευση των παραγωγικών και πολιτικών δυνάμεων του τόπου γύρω από ένα κοινό όραμα υποστήριζε ο Hausmann, φέρνοντας για παράδειγμα την Νότιο Κορέα την δεκαετία του 1960 .

Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά, ακούγοντας πρόσφατα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μιλά για εθνικό σχέδιο ανάπτυξης.

Επισκεπτόμενος την Μεταμόρφωση στην Αττική, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε, εκτός των άλλων, έχοντας υπόψη του την συμφωνία για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

«…Η απομείωση του χρέους είναι καλοδεχούμενη. Από μόνη της, όμως, δεν είναι επαρκής για να θέσει την ελληνική οικονομία σε μια διατηρήσιμη τροχιά ανάπτυξης.»

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, η χώρα χρειάζεται ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο ελληνικής ιδιοκτησίας.»

Όλα αυτά ακούγονται ωραία αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν από το στόμα του αρχηγού ενός μεγάλου κόμματος.

Αν μάλιστα το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης προβλέπει μεγάλες επενδύσεις σε εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες συμβαδίζει μ’ αυτό του Ricardo Hausmann που καλεί για ραγδαία αύξηση των εξαγωγών.

Όμως, γεννάται το ερώτημα.

Μπορεί ένα τέτοιο σχέδιο να τύχει ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής στήριξης και συναίνεσης στην Ελλάδα και να προκύψει κάποιο κοινό όραμα που θα ξεπερνά την θητεία μιας ή περισσότερων κυβερνήσεων;

Θεωρητικά, ίσως ναι.

Αν όμως υποθέσουμε ότι τύγχανε ευρύτερης αποδοχής, το σχέδιο θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί επαρκώς από το εξωτερικό από την στιγμή που οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν μεγάλα περιθώρια δανεισμού;

Και τελικό ερώτημα αλλά σημαντικό.

Θα άφηνε το εγχώριο κατεστημένο, π.χ. επιχειρηματικό, να αναπτυχθούν νέα εξαγωγικά προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς να τα ελέγχει;

Οι ανωτέρω είναι μερικές από τις εύλογες ερωτήσεις που μας ήλθαν στο νου, ακούγοντας τον κ. Μητσοτάκη να παρατηρεί σωστά ότι η απομείωση του χρέους δεν αρκεί αλλά χρειάζεται επίσης σχέδιο ανάπτυξης για να βγεί η Ελλάδα από την κρίση.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.