Ο κανόνας του Σόιμπλε

Η στήλη το έχει επισημάνει επανειλημμένα προ πολλού.

Αν υπάρχει ένα άτομο στην Ευρωζώνη, στα λεγόμενα του οποίου θα πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή, αυτό είναι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο τελευταίος ξαναχτύπησε τις  τελευταίες μέρες.

Μετά την πρόσφατη συνέντευξη στη Bild, όπου επανέφερε το θέμα του Grexit σε περίπτωση μη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων,  ο κ. Σόιμπλε επανήλθε χθες, τονίζοντας ότι  «θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος».

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη,  παρότι από πολλές πλευρές καλλιεργήθηκαν μη ρεαλιστικές  προσδοκίες με βάση την εμπειρία των τελευταίων 6 ετών.

Προφανώς, εννοούσε την κυβέρνηση που αρχικά μιλούσε για συνολική συμφωνία στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου και πρόσφατα μέχρι το τέλος του 2016 και την Κομισιόν (λέγε με Μοσκοβισί).

Το μήνυμα είναι σαφές.

Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα απαιτήσει περισσότερο χρόνο εκτός κι αν η κυβέρνηση πεί ναι σε όλα.

Κι όταν λέει όλα, ο κ. Σόιμπλε εννοεί όλα.

Συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων του ΔΝΤ για επιπρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα 4, 2 δισ. ευρώ ώστε  να καταστεί πιο αξιόπιστος ο μεσοπρόθεσμος στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018.

Είναι προφανές ότι υπάρχει επικοινωνία αλλά και κατανόηση μεταξύ των κ.κ. Σόιμπλε και Τόμσεν για το ελληνικό θέμα.

Κατά την ταπεινή μας άποψη, η κατανόηση έγκειται στο εξής.

Το ΔΝΤ έχει αντιληφθεί  ότι η Ευρωζώνη δεν μπορεί να πάει πέρα από ένα σημείο στο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους, δηλαδή  τα βραχυπρόθεσμα μέτρα συν τα μετρήσιμα των μεσοπρόθεσμων ( ομόλογα SMP, ANFA).

Για να βγαίνει λοιπόν η εξίσωση για το χρέος, το Ταμείο θα πρέπει να σιγουρευτεί, στο μέτρο του δυνατού, ότι η χώρα θα παράγει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ή κοντά σ’ αυτό για κάμποσα χρόνια.

Αυτός είναι ο λόγος που το ΔΝΤ δεν πιέζει στο Eurogroup για χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και είναι απορίας άξιον γιατί απορεί η Αθήνα.

Επομένως, η μπάλα δεν είναι στο γήπεδο του ΔΝΤ αλλά στο γήπεδο της ελληνικής πλευράς.

Θέλει να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση και να πάρει το QE από τον Ντράγκι;

Θα πρέπει να κάνει πρακτικά ότι σχεδόν επιθυμεί ο κ. Σόιμπλε.

Δεν θέλει να τα κάνει ή τα κάνει ημιτελώς;  Θα περιμένει.

Μια μερίδα των δανειστών εκτιμά ότι η κυβερνητική πλευρά θέλει να κερδίσει χρόνο στο θέμα των επιπρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων που ζητά το ΔΝΤ και να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση γρήγορα.

Η Κομισιόν εμφανίζεται να μην έχει αντίρρηση αλλά το ΔΝΤ επιμένει τα μέτρα να διευκρινισθούν και να νομοθετηθούν από τώρα.

Δεν γνωρίζουμε αν οι συγκεκριμένοι πιστωτές έχουν δίκιο.

Όμως, φρονούμε, ότι η ανωτέρω θέση του ΔΝΤ είναι πιο κοντά στη λογική του  κ. Σόιμπλε.

Αν έχουμε δίκιο, η κυβέρνηση είναι εκείνη που θα πρέπει να αποφασίσει.