Τα δύσκολα είναι μπροστά μας

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι τόσο εύκολη, όσο νομίζουν αρκετοί στην Αθήνα.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση θα ήθελε να έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, αρχές Δεκεμβρίου, ώστε να λάβει την ευλογία του Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου.

Επόμενος στόχος είναι να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατόν οι συζητήσεις για τα μεσομακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους και να ολοκληρωθούν μέχρι τα τέλη του 2016.

Κι όλα αυτά για να διευκολυνθεί η ΕΚΤ, ώστε να βγάλει το ελληνικό χρέος εξυπηρετήσιμο και να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με όλα τα οφέλη που μια τέτοια κίνηση μπορεί να έχει.

Αν κρίνουμε από το πολιτικό ρεπορτάζ, η κυβέρνηση ποντάρει σ' αυτό το σενάριο για να αντιστρέψει το κλίμα και να κερδίσει πόντους δημοσκοπικά.

Όμως, η ίδια έχει συνυπογράψει την ανακοίνωση του Eurogroup της 24ης Μαΐου, ότι τα μεσομακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα ληφθούν, εφόσον χρειασθεί, στο τέλος του προγράμματος το 2018.

Είναι αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε, την ίδια στιγμή που επιζητά την ενεργό συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Ο κ. Σόιμπλε μπορεί να επικαλείται τη συμφωνία στο Eurogroup, όμως ο πραγματικός λόγος είναι οι γερμανικές εκλογές.

Από τη σκοπιά της ελληνικής κυβέρνησης, η ανάληψη του πολιτικού κόστους της δεύτερης αξιολόγησης δεν φαίνεται να έχει νόημα, αν δεν οδηγεί σε αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ.

Με άλλα λόγια, οι πολιτικές σκοπιμότητες μπερδεύονται με τις οικονομικές δεσμεύσεις του προγράμματος και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει με ασφάλεια πού θα καθίσει η μπίλια.

Όμως, υπάρχει μια σταθερά.

Το ΔΝΤ δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τις γνωστές θέσεις του για γενναία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που προκαλεί αλλεργία στο Βερολίνο, και τις μεταρρυθμίσεις, που προκαλούν το ίδιο στην Αθήνα.

Όμως, όσο το ΔΝΤ συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις της αξιολόγησης ως τεχνικός σύμβουλος θα κρατάει αποστάσεις, κάτι που ευνοεί την ελληνική πλευρά αφού η Κομισιόν είναι πιο κοντά στις ελληνικές απόψεις και η ΕΚΤ κρατά συνήθως ουδέτερη στάση.

Όμως, οι δανειστές θα μπορούσαν για δικούς τους λόγους να προβάλουν προφάσεις σε κάποια θέματα, που θα οδηγούσαν σε καθυστερήσεις.

Η τήρηση αυστηρής στάσης θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα.

Η ελληνική πλευρά θα πρέπει επίσης να αλλάξει τακτική, αν θέλει να συντμήσει τον χρόνο της δεύτερης αξιολόγησης.

Κοινώς, να παραμείνει στην ουσία της διαπραγμάτευσης και λιγότερο στην επικοινωνία και στις εντυπώσεις που δημιουργούν καθυστερήσεις.

Ακόμη ίσως πιο σημαντικό είναι να αποδεχθεί τις θέσεις των δανειστών στη συντριπτική πλειοψηφία των θεμάτων προς διαπραγμάτευση.

Οι χθεσινές συναντήσεις έδωσαν στους Ελληνες υπουργούς μια γεύση της δεύτερης αξιολόγησης που μόλις ξεκίνησε.

Σίγουρα θα έχει τα πάνω και τα κάτω της.

Όμως, δεν θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και ίσως κρατήσει αρκετό χρόνο.

Dr. Money