Γιατί δεν πείθουμε τις αγορές!

Οι ελπίδες που είχαν εναποθετηθεί στην ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης, την εκταμίευση του ποσού των 7,5 δισ. ευρώ και την εκ νέου αποδοχή των ελληνικών κρατικών τίτλων ως ενέχυρων από την ΕΚΤ για σημαντική αλλαγή του επενδυτικού κλίματος προς το καλύτερο δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Είναι αλήθεια πως το οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα βελτιώνεται τους τελευταίους μήνες, με βάση τις μετρήσεις της Κομισιόν.

Επιπλέον, ο δείκτης υπεύθυνων παραγγελιών της Markit ξεπέρασε το κατώφλι του 50, δείχνοντας πως ο κλάδος της μεταποίησης ανακάμπτει.

Παρ' όλα αυτά τα νέα από άλλα μέτωπα δεν είναι καλά.

Χθες μάθαμε πως οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία αυξήθηκαν κατά 800 εκατ. ευρώ περίπου τον Ιούλιο, ανεβάζοντας το σύνολο των νέων οφειλών από την αρχή του 2016 στα 7,6 δισ. ευρώ.

Οι τράπεζες συνεχίζουν να έχουν ένα βουνό από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και αναζητούν τρόπους να τα αντιμετωπίσουν.

Η ανακίνηση της υπόθεσης ΕΛΣΤΑΤ ήλθε να ταράξει τα νερά στις σχέσεις της Ελλάδας με την Κομισιόν ενώ διαφαίνεται κάποια απροθυμία προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων από υπουργούς και άλλους.

Επίσης, τα νέα από το μέτωπο της αξιολόγησης δεν είναι ενθαρρυντικά.

Η εκπλήρωση των προαπαιτούμενων για την εκταμίευση μέρους της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ δεν είναι άμεσα ορατή.

Όμως, μοιάζει εφικτή, υπό προϋποθέσεις, η αποδέσμευση ενός μέρους της υποδόσης που συνδέεται με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων του δημοσίου.

Κοινώς, η Ελλάδα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, γιατί δεν κάνει ό,τι έχει συμφωνηθεί εντός χρονοδιαγράμματος, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις.

Αυτό δικαιολογεί το υψηλό ρίσκο που της αποδίδουν οι οίκοι αξιολόγησης και οι αγορές.

Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν εκπλήσσει που η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου δεν λέει να υποχωρήσει. Η απόδοση γυροφέρνει στο 8%-8,2% από 7,06% που είχε πέσει στις 25 Μαΐου μετά το Eurogroup.

Είναι σαφές πως η αγορά, όσο ρηχή κι αν είναι, στέλνει σήμα πως κάτι δεν πάει καλά.

Κι αν η πορεία της απόδοσης του ελληνικού ομολόγου δεν αρκεί, μια ματιά στο ασφάλιστρο κινδύνου (risk premium) που ζητάνε οι συμμετέχοντες στις αγορές δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.

Το spread του ελληνικού 10ετούς ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού είχε υποχωρήσει στις 686 μονάδες βάσης στις 27 Μαΐου, στον απόηχο της θετικής απόφασης του Eurogroup για την 1η αξιολόγηση.

Το spread σκαρφάλωσε στις 876 μονάδες βάσης στις 17 Ιουνίου μετά το Brexit και κυμαίνεται μεταξύ 810 και 827 μονάδων τις τελευταίες μέρες.

Το spread έχει διευρυνθεί κατά 54 μονάδες βάσης από την αρχή της χρονιάς ενώ είναι κάτω μόλις 18 μονάδες σε σχέση με ένα χρόνο πριν.

Η Ελλάδα μπορεί ασφαλώς να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, ελπίζοντας ότι η μηχανή της οικονομίας θα πάρει μπροστά σε κάποιο σημείο.

Όμως, αυτό δεν είναι σίγουρο.

Το πιο λογικό θα ήταν να υλοποιεί στην ώρα τους εκείνα που εφαρμόζει με καθυστέρηση εκ των υστέρων.

Αν δεν το κάνει, δεν θα μπορέσει να πείσει τις αγορές, που είναι όντως καχύποπτες.

Dr. Money