Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, 10 μέρες κοσκινίζει, λέει ο λαός.Από τα πρώτα χρόνια της κρίσης, η Ευρωζώνη μιμείται σε κάποιο βαθμό, όσον αφορά στο τραπεζικό σύστημα, αυτό που έχει γίνει κανόνας στην Ελλάδα.
Να ωραιοποιούνται καταστάσεις και να κλωτσιέται το τενεκεδάκι πιο κάτω, γιατί η πραγματικότητα είναι πιο δυσάρεστη από εκείνη που θέλουν να παραδεχθούν.
Για να σωθεί η παρτίδα, πολλά επενδύονται σε ανεπαρκή μέτρα κεφαλαιακής ενίσχυσης και στην οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, παρότι κάποιες τράπεζες έχουν πολύ μεγαλύτερες κεφαλαιακές ανάγκες.
Στόχος είναι να μην επιβαρυνθούν οι φορολογούμενοι, βάζοντας ακόμη περισσότερα λεφτά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες και να μην προκληθεί πανικός.
Επομένως, το ανωτέρω ρητό ταιριάζει γάντι σ' όλα αυτά που συμβαίνουν στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των stress tests, τα τελευταία χρόνια.
Το τωρινό τεστ κόπωσης στις 51 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Νορβηγίας δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση.
Μάλιστα, το σημερινό stress test αφορά μικρότερο αριθμό τραπεζών σε σύγκριση με τις 100 και πλέον με το προηγούμενο test, ενώ δεν θα αναφέρει ποιες τράπεζες απέτυχαν να το περάσουν.
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε πως κάποιες τράπεζες, π.χ. η ιταλική Monte dei Paschi di Siena, θα βγουν στη σέντρα για να φανεί το stress test πιο αξιόπιστο.
Δεν θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό.
Όταν ο θεματοφύλακας των κανόνων στην Ευρωζώνη, ο κ. Σόιμπλε, παίρνει τηλέφωνο Ευρωπαίους επιτρόπους για να τους πείσει να ψηφίσουν εναντίον της επιβολής προστίμων στην Ισπανία και την Πορτογαλία για παραβίαση των δεσμεύσεών τους, τι να περιμένει κανείς από την EBA που διεξάγει τα stress tests.
Όταν οι εποπτικές αρχές επέτρεψαν, σύμφωνα με το Bloomberg, στις 40 τράπεζες που απαρτίζουν τον τραπεζικό δείκτη Euro Stoxx να επιστρέψουν στους μετόχους τους περίπου 400 δισ. ευρώ από το 2007 αντί να ενισχύσουν τα ίδια κεφάλαιά τους, τι να περιμένουμε από τα τωρινά stress tests;
Πιθανόν, μια αύξηση της μεταβλητότητας στις τραπεζικές μετοχές και τσο χρηματιστήριο μετά την επίσημη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων.
Όμως, καμία χώρα δεν μπορεί να ελπίζει πως θα μπει σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, αν οι τράπεζες δεν παίζουν τον διαμεσολαβητικό ρόλο τους και δεν χρηματοδοτούν την οικονομία.
Φυσικά, όλες οι χώρες στην Ευρωζώνη και την ΕΕ δεν είναι ίδιες. Ούτε τα τραπεζικά συστήματά τους.
Η ανάγκη για ισχυρότερες τράπεζες είναι πιο μεγάλη στις χώρες που είναι ή ήταν σε πρόγραμμα, ή έχουν άρρωστη οικονομία. Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία ανήκουν σ' αυτές.
Εκεί δηλαδή που η αντίσταση στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος είναι μεγαλύτερη.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.