Καλά νέα για την Αθήνα: Το Brexit δείχνει τα δόντια του

Πρώτον, η αποπομπή-παραίτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου από τον πρωθυπουργικό θώκο της Τουρκίας εκείνη την περίοδο.

Οι κοινοτικοί θεώρησαν ότι η αποπομπή απειλούσε ευθέως τη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για το προσφυγικό, που ήταν θέμα προτεραιότητας για τη Γερμανία κι άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Ακόμη και με τα σύνορα της Ελλάδας κλειστά προς τα βόρεια, ο κίνδυνος να αυξηθούν οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα μας από την Τουρκία ήταν υπαρκτός, αν η συμφωνία κατέρρεε από τη δική τους οπτική γωνία.

Δεύτερον, το βρετανικό δημοψήφισμα για την παραμονή ή έξοδο από την ΕΕ. Οι κοινοτικοί δεν ήθελαν να πάνε στο δημοψήφισμα με την ελληνική αξιολόγηση σε εκκρεμότητα.

Και το πέτυχαν, κλείνοντας την ελληνική αξιολόγηση ένα περίπου μήνα νωρίτερα. Φυσικά, κρίνοντας εκ των υστέρων, μπορούμε να πούμε πως το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν επηρεάσθηκε.

Όμως, παρά τις βαρύγδουπες διακηρύξεις υψηλόβαθμων κοινοτικών αξιωματούχων όπως ο κ. Γιούνκερ, μπορούμε να πούμε ότι η στάση της ΕΕ απέναντι στη Βρετανία είναι αρκετά ήπια μέχρι στιγμής.

Η κ. Μέρκελ, έχουσα τον πρώτο λόγο στην ευρωζώνη, έχει δώσει χρόνο στη Βρετανία να προετοιμασθεί για τις διαπραγματεύσεις, χωρίς να επιμένει για άμεση ενεργοποίηση του άρθρου 50 για έξοδο από την ΕΕ.

Ακόμη πιο σημαντικό ζήτημα, που ενδιαφέρει πρωτίστως την Ελλάδα, είναι η αλλαγή στάσης των κοινοτικών οργάνων σε θέματα που άπτονται της λειτουργίας της ευρωζώνης.

Δεν γίνεται δημοσίως αποδεκτό, όμως είναι προφανές ότι το Brexit ρίχνει βαριά τη σκιά του και επηρεάζει τις αποφάσεις των κοινοτικών οργάνων σε θέματα όπως η τήρηση των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων στην ευρωζώνη.

Η χθεσινή απόφαση της Κομισιόν να μην εισηγηθεί την επιβολή προστίμων στην Ισπανία και την Πορτογαλία για την κατ' εξακολούθηση μη συμμόρφωσή τους με τις κοινοτικές υποδείξεις μιλά από μόνη της.

Είναι σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν επιθυμεί να φθάσει στα άκρα, σε μια περίοδο που τα τρομοκρατικά χτυπήματα ρίχνουν περισσότερο νερό στον μύλο των λαϊκίστικων, ευρωσκεπτικών κομμάτων, με αποτέλεσμα τα τελευταία να κερδίζουν έδαφος.

Όμως, η ανωτέρω εξέλιξη επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις όσων έβλεπαν ως πιο πιθανό σενάριο μετά το Brexit μια χαλάρωση της στάσης των Βρυξελλών σε σημαντικά ζητήματα.

Θα μας εξέπληττε αν αυτό δεν γινόταν ορατό στις διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, παρά τις όποιες αυστηρές δηλώσεις ή διαρροές από κοινοτικούς αξιωματούχους.

Υπό αυτή την έννοια, η Αθήνα θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη.

Dr. Money