Πότε επιτέλους θα γίνουμε... Αργεντινή;

Ένα μήνα πριν περίπου, η Αργεντινή κατέπληττε πολλούς δανειζόμενη το ποσό των 16,5 δισ. δολαρίων από τις διεθνείς αγορές για πρώτη φορά από τη χρεοκοπία της το 2001.

Για την ακρίβεια, η χώρα σχεδίαζε να δανεισθεί 12,5 με 15 δισ. δολάρια, αλλά αποδέχθηκε 16,5 δισ. δολάρια γιατί οι προσφορές στη δημοπρασία έφτασαν τα 60 δισ. δολάρια.

Κάπου 9,3 δισ. δολάρια πήγαν για να αποπληρώσουν τα «κοράκια» των αγορών που κατείχαν αργεντίνικα ομόλογα και είχαν κερδίσει δικαστικά στις ΗΠΑ.

Ο νέος, συντηρητικός πρόεδρος Mauricio Macri αποφάσισε να έλθει σε συμφωνία μαζί τους και να κλείσει αυτό το κεφάλαιο, σε αντίθεση με την περονική προκάτοχό του που αντιδρούσε.

Τα ομόλογα που δημοπρατήθηκαν είχαν λήξεις από 3 έως 30 χρόνια και το μέσο επιτόκιο ήταν 7,5%.

Η Αργεντινή ανήκει στην ίδια κλάση χωρών με τη Νιγηρία -κατηγορία 9- ενώ η Ελλάδα στην κατηγορία 10 μαζί με την Αίγυπτο, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τη Μογγολία, σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης S&P.

Κοινώς, δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των δύο χωρών, παρότι η Ελλάδα έχει τη στήριξη της Ευρωζώνης.

H μείωση του ελληνικού ασφάλιστρου κινδύνου μετά τη διαφαινόμενη ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και την απομάκρυνση ακραίων σεναρίων έχει συμπιέσει τις αποδόσεις των ομολόγων.

Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου έχει υποχωρήσει στο 7,4% και η τιμή του ελληνικού strip είναι κοντά στο 68.

Μάλιστα, αρκετοί θεωρούν εφικτό η τιμή του strip, που είναι η μεσοσταθμική τιμή των ελληνικών ομολόγων, να ανέλθει στο 80 τις επόμενες εβδομάδες, που αντιστοιχεί σε απόδοση 10ετούς στο 6,20% περίπου.

Αναμφισβήτητα, η Ελλάδα δεν μπορεί να δανεισθεί σε τέτοια επίπεδα αποδόσεων, έχοντας τόσο υψηλό δημόσιο χρέος.

Δεν το χρειάζεται άλλωστε, όταν δανείζεται με επιτόκιο 1% από τον ESM.

Oμως, η πρόσβαση στις αγορές με χαμηλά επιτόκια σε διατηρήσιμη βάση αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για να ξεφύγει από την εποχή των μνημονίων.

Το επιχείρησε πετυχημένα το 2014, αλλά δεν είχε συνέχεια λόγω των πολιτικών εξελίξεων, κάποιων λανθασμένων χειρισμών και του γενικότερου κλίματος.

Αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο μοιάζει πολύ μακρινό, γιατί δεν συντρέχουν οι συνθήκες και δεν έχουν διαμορφωθεί οι κατάλληλες προοπτικές.

Όμως, αυτό δεν μπορεί να αποκλεισθεί και η πρόσφατη αναφορά του κ. Τσίπρα σε έξοδο στις αγορές το 2017 δεν θα πρέπει να περιφρονηθεί, γιατί δείχνει πως αυτός είναι ο στόχος.

Η επαναφορά της οικονομίας σε κάποιας μορφής κανονικότητα, η βελτίωση των δημοσιονομικών επιδόσεων και κυρίως η βοήθεια της ΕΚΤ μέσω του προγράμματος αγοράς ομολόγων της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.

Αλλωστε, αν αυτό μπορεί να το κάνει η Αργεντινή, γιατί να μην μπορεί να το κάνει η Ελλάδα;

Dr. Money