Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι άδειες τσέπες καλούν για συμφωνία

Η αξιολόγηση φαίνεται να έχει σκαλώσει στο πακέτο των έκτακτων μέτρων που ζητούν οι δανειστές και στη δυσκολία της κυβέρνησης να τα νομοθετήσει. Όμως, η ιστορία διδάσκει ότι άδεια ταμεία και καθυστέρηση δεν φέρνουν καλύτερο ντιλ.

Στα τέλη του 2014 ή ακόμη καλύτερα τους πρώτους μήνες του 2015, η χώρα θα μπορούσε να είχε αφήσει πίσω της την εποχή των Μνημονίων, παίρνοντας δημοσιονομικά μέτρα ύψους 1,7 δισ. ευρώ -όσο υπολόγιζε το ΔΝΤ το δημοσιονομικό κενό.

Το πακέτο θα μπορούσε να ήταν μικρότερο, αν επικρατούσε η άποψη της Κομισιόν.

Η τελευταία δεχόταν τα μέτρα του περιβόητου e-mail Χαρδούβελη ύψους 980 εκατ. ευρώ περίπου, σύμφωνα με πρόσφατη συνέντευξη του πρώην υπουργού Οικονομικών.

Το περασμένο καλοκαίρι, με τη ρευστότητα του κράτους στο κόκκινο, οι δανειστές πρότειναν ένα πακέτο μέτρων ύψους 3,5 δισ. ευρώ περίπου, που τέθηκε σε δημοψήφισμα με το 60% και πλέον του ελληνικού λαού να το απορρίπτει.

Η υιοθέτηση του τρίτου μνημονίου έφερε μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ σε πρώτη φάση και επιπλέον 5,4 δισ., στα οποία κυβέρνηση και δανειστές εμφανίζονται να έχουν συμφωνήσει.

Απομένει μια κάβα έκτακτων, προληπτικών μέτρων ύψους 3,6 δισ., που μπορεί να μη χρειαστεί να τεθούν σε εφαρμογή, αν οι δημοσιονομικοί στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ το 2017 και 3,5% το 2018 επιτευχθούν.

Σ' όλη αυτή τη διαδρομή, έγινε σαφές ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είχε γίνει σαφές ότι όσο περισσότερο κρατάνε οι διαπραγματεύσεις και ξεμένεις από λεφτά, τόσο χειρότερη θα είναι η συμφωνία που θα κληθείς στο τέλος να υπογράψεις.

Με τα λεφτά στα κρατικά ταμεία να εκτιμάται πως δεν θα φτάσουν για να αποπληρώσει η χώρα όλες τις δανειακές υποχρεώσεις της προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ μέχρι και τον Ιούλιο, είναι σαφές ότι η κυβέρνηση θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, αν δεν κλείσει την αξιολόγηση το συντομότερο.

Υπό αυτή την έννοια, η αξιολόγηση δεν θα πρέπει να «κολλήσει» στην κάβα των μέτρων ύψους 3,6 δισ. ευρώ.

Είναι κατανοητό ότι η κυβέρνηση θα προτιμούσε να μη νομοθετήσει τα μέτρα όπως επιθυμεί το ΔΝΤ και κάποιες χώρες της Ευρωζώνης για ευνόητους πολιτικούς λόγους.

Είναι επίσης λογικό να ανησυχεί για τυχόν διαρροές στην κοινοβουλευτική της ομάδα, αν τα μέτρα-κάβα έλθουν στη Βουλή προς ψήφιση.

Όμως, από τη λεκτική αντίδραση κάποιων βουλευτών μέχρι την καταψήφιση νομοσχεδίων υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Δεν είναι μόνο η εξουσία και τα προνόμιά της που όλοι θέλουν. Κάποιοι αντιδρώντες θα προτιμήσουν να παραιτηθούν παρά να έχουν τη ρετσινιά ότι έριξαν την κυβέρνηση.

Επιπλέον, υπάρχουν επιχειρήματα που μπορεί να επικαλεσθεί για να τους πείσει, με κυριότερο ότι δεν θα χρειαστεί να εφαρμοσθούν τα μέτρα εκτάκτου ανάγκης.

Μας φαίνεται δύσκολο να πιστέψουμε ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό, με βάση το δείγμα γραφής που οι βουλευτές έχουν ήδη δώσει.

Αντίθετα, το αποτέλεσμα, οικονομικό και μη, είναι πιθανό να είναι χειρότερο, αν η αξιολόγηση σέρνεται και κληθεί να λάβει τα μέτρα με το μαχαίρι στον λαιμό.

Dr. Money

 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v