Tα Wikileaks και η ρύθμιση του χρέους με δόσεις

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν αυτή τη στάση.

Ενας λόγος είναι γιατί γνωρίζει πως ο πολιτικός χρόνος είναι πολύτιμος και θέλει να έχει αρκετό καιρό στη διάθεσή της ώστε να επωφεληθεί από μια ανάκαμψη της οικονομίας.

Ενας άλλος λόγος είναι γιατί αντιλαμβάνεται ότι σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο τον Ιούλιο, όταν η χώρα πρέπει να πληρώσει ένα σημαντικό ποσό στην ΕΚΤ.

Σ' αυτή την περίπτωση, θα αναγκασθεί πιθανόν να κάνει μεγαλύτερες παραχωρήσεις στους δανειστές, αναλαμβάνοντας το ανάλογο πολιτικό κόστος και επιπλέον θα έχει χάσει πολιτικό χρόνο.

Πιθανόν υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, που εμείς αγνοούμε.

Το ΔΝΤ ήταν πάντοτε ο δύσκολος της παρέας και γι' αυτό οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούσαν να μη συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις και στα προγράμματα διάσωσης.

Η σημερινή έχει εκφράσει δημοσίως εδώ και καιρό την επιθυμία να μη συμμετέχει το Ταμείο στο πρόγραμμα, αν και η ίδια το προσκάλεσε, θέλοντας και μη για να πούμε την αλήθεια.

Πιθανόν γιατί αντιλαμβάνεται ότι η θέση του ΔΝΤ για χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα και γενναία ελάφρυνση του χρέους που συνεπάγεται λιγότερα μέτρα λιτότητας είναι σε κάποιο βαθμό δώρο-άδωρο βραχυπρόθεσμα.

Κι αυτό γιατί οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν πρόκειται να αποδεχτούν χαμηλότερους στόχους στο εγγύς μέλλον για τους δικούς τους λόγους.

Αν λοιπόν το ΔΝΤ παραμείνει, θα ζητά για λόγους αξιοπιστίας περισσότερα και πιο πειστικά μέτρα για την επίτευξη των υφιστάμενων δημοσιονομικών στόχων και αυτό έχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.

Όμως, οι χειρισμοί που έγιναν το Σαββατοκύριακο με άξονα τις διαρροές των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ έχουν συμβάλει στη χειροτέρευση του κλίματος και στην υπονόμευση της εμπιστοσύνης των εμπλεκομένων.

Αυτό δεν αφορά μόνο στις συνέπειες για την τρέχουσα αξιολόγηση στις οποίες αναφερθήκαμε χθες.

Αφορά επίσης τη συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, κατά την ταπεινή μας άποψη.

Δεν είναι μυστικό ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και ιδέες από την Κομισιόν, τον ESM και το ΔΝΤ για το τι πρέπει να γίνει στο θέμα του ελληνικού χρέους.

Αναμφισβήτητα, οι θέσεις του Ταμείου είναι πολύ πιο θετικές για την Ελλάδα.

Όμως, το ΔΝΤ δεν δέχεται να υπαχθούν τα δικά του δάνεια στο καθεστώς που προτείνει για τα δάνεια της ΕΕ και του ESM/EFSF.

Δεν είναι σκοπός μας να σταθούμε στα τεχνικά χαρακτηριστικά και στις διάφορες προτάσεις.

Όμως, θα σταθούμε σε κάτι άλλο που θεωρούμε ότι επηρεάστηκε από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Την εμπροσθοβαρή ή τη σταδιακή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Οι απόψεις διίσταντο γι' αυτό το ζήτημα, με τους περισσότερους κοινοτικούς αξιωματούχους να τάσσονται υπέρ της τμηματικής ελάφρυνσης του χρέους.

Δυστυχώς, οι χειρισμοί των διαρροών με τις συνομιλίες των στελεχών του ΔΝΤ έχουν υποσκάψει περαιτέρω την εμπιστοσύνη των ξένων στην ελληνική πλευρά.

Εκτιμούμε λοιπόν ότι έχουν χάσει έδαφος όσοι τάσσονταν υπέρ της εμπροσθοβαρούς ελάφρυνσης του χρέους, ενώ αντίθετα έχουν κερδίσει έδαφος οι υπόλοιποι.

Ασφαλώς, τελικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί ακόμη για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Αν όμως στοιχηματίζαμε, θα ποντάραμε τα λεφτά μας στο σενάριο της ελάφρυνσης του χρέους με δόσεις.

Τα λάθη πληρώνονται. Δυστυχώς.

Dr. Money