Ο Ραχόι δικαιώνει την τακτική Τσίπρα

Με την πολιτική, γενικά, δεν τα πάμε καλά.

Όμως, οι εσωκομματικές εκλογές στη ΝΔ και οι ισπανικές εκλογές συνιστούν μια πρόκληση. Ακόμη και για την αφεντιά μας.

Ασχοληθήκαμε χθες με τη ΝΔ, τονίζοντας ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας, λόγω των μεγάλων υποχρεώσεων που έχει συσσωρεύσει και της χαμηλότερης κρατικής χρηματοδότησης σε σχέση με το παρελθόν.

Επομένως, αντιμετωπίζει θέμα ύπαρξης, ασχέτως ηγεσίας.

Αργά ή γρήγορα, θα το διαπιστώσουν, και αν αυτοί έχουν άλλα στο νου τους, είμαστε σίγουροι πως θα τους το υπενθυμίσουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με τις ισπανικές εκλογές, σε συνάρτηση με όσα έχουν συμβεί στην Ελλάδα το τελευταίο 12μηνο.

Ως γνωστόν, πρώτο κόμμα στις ισπανικές εκλογές ήλθε το Λαϊκό Κόμμα του κ. Ραχόι, συγγενές προς τη ΝΔ.

Όμως, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι πραγματικός νικητής είναι το Podemos, κάτι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί που παρακολουθούν στενά τα γεγονότα στην Ισπανία δυσκολεύονται να αποφανθούν τι κυβέρνηση θα προκύψει και δεν αποκλείουν η χώρα να ξαναπάει σε εκλογές σε λίγους μήνες.

Για την ελληνική κυβέρνηση, η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι καλή, γιατί δείχνει πως μπορεί να έχει περισσότερους συμμάχους εναντίον των ακολουθούμενων οικονομικών πολιτικών σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης μετά τη Γαλλία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.

Το γεγονός ότι οι άλλοι δεν θέλουν να ταυτίζεται η χώρα τους με την Ελλάδα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα από αυτή την οπτική γωνία.

Υπάρχει, όμως, κάτι ακόμη.

Είχαμε επιχειρηματολογήσει στο παρελθόν ότι η πιο πρόσφορη πολιτική τακτική για τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό θα ήταν να αφήσει τους προκατόχους του να βγάλουν το φίδι από την τρύπα με τις μεταρρυθμίσεις.

Ως εκ τούτου, δεν θα χρειαζόταν να λάμβανε αυτός τα πιο δύσκολα μέτρα, όταν θα εκλέγετο και θα ήταν πολύ δημοφιλής.

Όμως, δεν υιοθέτησε αυτή την τακτική ένα χρόνο πριν, αφού προτίμησε να μη συναινέσει στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από την προηγούμενη Βουλή, προκαλώντας τις εθνικές εκλογές της 20ής Ιανουαρίου, τις οποίες κέρδισε.

Ο λόγος που ο κ. Τσίπρας προτίμησε αυτή την οδό ήταν απλός κατά τη γνώμη μας.

Δεν ήθελε να αφήσει την προηγούμενη κυβέρνηση στην εξουσία, δίνοντας την ευκαιρία στη ΝΔ να κερδίσει τις εκλογές τον Ιούνιο του 2016, ποντάροντας στην ανάκαμψη της οικονομίας.

Προσωπικά, δεν πιστεύουμε ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο για διάφορους λόγους.

Όμως, ρίχνοντας μια ματιά στα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι ίσως τελικά ο κ. Τσίπρας είχε δίκιο.

Αν η ελληνική οικονομία πετύχαινε τους ρυθμούς που προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2016 και η ανεργία μειωνόταν σημαντικά, δεν αποκλείεται να είχαμε επανάληψη του φαινομένου των ισπανικών εκλογών, τηρουμένων των αναλογιών.

Κοινώς, ο Έλληνας Ραχόι να κέρδιζε τις εκλογές, αλλά οι Έλληνες Podemos να θεωρούνταν νικητές.

Υπό αυτή την έννοια, ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός έπραξε σωστά από πολιτικής σκοπιάς, προκαλώντας ουσιαστικά εθνικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2015.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι έπραξε το σωστό κι από οικονομικής πλευράς.

Dr. Money