Mετοχές: Η επιστροφή ενός καλού φίλου

Μπορεί οι ανησυχίες και οι κραδασμοί να μην έχουν περάσει ακόμη, ωστόσο η επιστροφή ενός παράγοντα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ράλι των τελευταίων ετών αποτελεί καλό οιωνό. Ακόμα και αν οι καλύτερες μέρες είναι πίσω μας.

Δημοσιεύθηκε: 6 Σεπτεμβρίου 2007 - 07:56

Dr Money

Για να ανέβουν οι μετοχές χρειάζονται ”καύσιμα”.

Από τον Μάρτιο του 2003 μέχρι σήμερα, η πλεονάζουσα ρευστότητα αποτέλεσε το καύσιμο που τροφοδότησε την άνοδο των αγορών.

Η πλεονάζουσα ρευστότητα ήταν στην ουσία απόρροια των διαδοχικών μειώσεων επιτοκίου στις οποίες προχώρησαν οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες, όπως η Fed και η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), από το 2000 και μετά.

Ο μετριασμός των επιπτώσεων από το σκάσιμο της χρηματιστηριακής φούσκας στην οικονομική δραστηριότητα ήταν ο βασικός στόχος της χαλαρής νομισματικής πολιτικής και σε μεγάλο βαθμό επιτεύχθηκε παρά την αναπτυξιακή ύφεση στις ΗΠΑ το 2001 και σε χώρες της ευρωζώνης την περίοδο 2001 - 2002.

Σημαντική πηγή ρευστότητας από το 2003 και μετά είναι ο δανεισμός σε νομίσματα με χαμηλό επιτόκιο, όπως το γεν και το ελβετικό φράγκο, για επενδύσεις σε άλλα νομίσματα με υψηλότερα επιτόκια, γνωστό στην αγορά ως carry trade.

Τα κέρδη από το carry trade αποδείχτηκαν μεγαλύτερα μέχρι και 20% σε σχέση με το παρελθόν από τα μέσα του 2003 και μετά, παρά κάποιες ενδιάμεσες περιόδους αναταραχής, με αποτέλεσμα ο τζίρος να αυξηθεί παρά πολύ, τροφοδοτώντας το σύστημα με επιπλέον χρήμα.

Όπως όμως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, οι αποτιμήσεις φτάνουν κάποτε σε ακραία επίπεδα και από εκεί και πέρα η διόρθωση είναι απλώς θέμα χρόνου και συγκυρίας.

Στην περίπτωση του carry trade, στα νομίσματα του ”G10” ακραία επίπεδα υπερτίμησης παρατηρήθηκαν δύο φορές από το 2004 μέχρι σήμερα. Η υπερτίμηση αναφέρεται στην απόκλιση των ισοτιμιών από τα επίπεδα που δικαιολογεί η αρχή της αγοραστικής δύναμης, κοινώς η σχετική διαφορά πληθωρισμού μεταξύ νομισμάτων.

Η υπερτίμηση του carry trade για ένα καλάθι νομισμάτων έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών φέτος, δηλαδή ήταν της τάξης του 30%, σύμφωνα με υπολογισμούς της Deutsche Bank.

Ήταν λοιπόν εύλογο να διορθωθεί απότομα, όπως και συνέβη, συνοδευόμενη από σημαντική μείωση θέσεων carry trade που ήταν η 4η μεγαλύτερη στην ιστορία.

Το θετικό είναι ότι η υπερτίμηση βρίσκεται πλέον σε λογικά επίπεδα, ενώ οι ετήσιες αποδόσεις παραμένουν μεν υψηλές, αλλά έχουν προσγειωθεί σε χαμηλότερα επίπεδα, ακόμη και κάτω από το 10%.

Επιπλέον, ο ημερήσιος βαθμός συσχέτισης των ισοτιμιών που κυριαρχούν στο carry trade και των χρηματιστηριακών αγορών έχει αυξηθεί το τελευταίο διάστημα. Κοινώς, η άνοδος του γεν συνοδεύεται από αδυναμία των μετοχών και αντίστροφα.

Είναι λογικό ύστερα από ένα τέτοιο σκωτσέζικο ντουζ, ο ενθουσιασμός για το carry trade να μη βρίσκεται στο απώγειό του και πολλοί να φοβούνται μεγαλύτερης έκτασης αναδίπλωση θέσεων που θα οδηγούσε σε ισχυροποίηση του γεν.

Όμως, οι καθαρά κερδοσκοπικές θέσεις εναντίον του γεν έχουν μειωθεί αρκετά, οι πληθωριστικές προσδοκίες στην Ιαπωνία είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τα ονομαστικά επιτόκια, οπότε οι Ιάπωνες έχουν λόγο να αναζητούν καλύτερες αποδόσεις στο εξωτερικό.

Ούτε προβλέπεται να αυξήσει η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας το βασικό της επιτόκιο πάνω από 0,25% τους επόμενους μήνες από τη στιγμή που ο ρυθμός ανάπτυξης φτάνει το 2,2%.

Κοντολογίς, οι πιθανότητες μιας μεγάλης ανατίμησης του γεν που θα υπεραντιστάθμιζε τα οφέλη του χαμηλού επιτοκίου, μετατρέποντας σε αρνητικές τις αποδόσεις του carry trade, είναι μειωμένες.

Μετά λοιπόν την άσχημη εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος, ένας φίλος των μετοχών, το carry trade, δείχνει να επανακάμπτει.

Ακόμη λοιπόν και αν η κατάσταση δεν είναι όπως πριν από τη μεγάλη διόρθωση, ένας από τους φίλους των μετοχών επιστρέφει.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.