Oι εκλογές, οι ξένοι και τα μπόνους

Οι εκθέσεις των ξένων οίκων για ελληνικές εταιρίες κρατικού ενδιαφέροντος έχουν γίνει αντικείμενο σχολιασμού ο οποίος έχει σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά λόγω των εκλογών που έρχονται. Όμως, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα έτσι κι εδώ δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Δημοσιεύθηκε: 4 Σεπτεμβρίου 2007 - 08:00

Dr Money

Όσοι νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου για τους μεγάλους ξένους επενδυτικούς οίκους πλανώνται πλάνην οικτράν.

Από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξει κανείς, π.χ. προμήθειες από μετοχοποιήσεις, ιδιωτικές τοποθετήσεις, trading μετοχών, εκδόσεις ομολόγων, κοινοπρακτικά δάνεια, η ελληνική αγορά αντιπροσωπεύει ένα μικρό έως ασήμαντο ποσοστό των εσόδων τους.

Μεγαλύτερο ίσως ενδιαφέρον έχει γι’ αυτούς η κατάταξη στα διάφορα table leagues, τα οποία είναι κάτι σαν πρωταθλήματα σε διάφορες κατηγορίες, π.χ. εξαγορές και συγχωνεύσεις, παρά τα λεφτά που βγάζουν από την Ελλάδα ως προς το σύνολο των εσόδων τους.

Επιπλέον, υπάρχουν και οι εσωτερικοί κανόνες που έχουν. Δεν είναι μυστικό ότι οι μεγάλοι ξένοι οίκοι για τους οποίους διαβάζουμε ή ακούμε συχνά στον ελληνικό Τύπο δεν αποδέχονται δουλειές που δεν έχουν ένα ελάχιστο αποδεκτό μέγεθος γι’ αυτούς.

Αντίθετα, μικρότερες ξένες τράπεζες για τις οποίες δεν γίνεται πολύς λόγος στον Τύπο κυνηγούν ακόμη και τα μικρά ντιλ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μεγάλοι οίκοι δεν θέλουν να έχουν παρουσία στην ελληνική αγορά. Σε μια εποχή έντονου ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο το ρητό ”μάζευε κι ας είν’ και ρόγες”, έστω και μεγάλες, ισχύει.

Αν για κάποιους έχει μεγαλύτερη σημασία η ελληνική αγορά, αυτοί είναι τα στελέχη των μεγάλων ξένων τραπεζών των οποίων το ετήσιο μπόνους εξαρτάται από τις δουλειές που θα πάρουν στην Ελλάδα.

Πρόκειται συνήθως για στελέχη επενδυτικής τραπεζικής και είναι στη μεγάλη πλειονότητά τους ελληνικής καταγωγής.

Λόγω καταγωγής μπορεί να έχουν μεγαλύτερους δεσμούς με το ένα ή το άλλο κόμμα εξουσίας. Οι δεσμοί είναι σε κάποιες περιπτώσεις κομματικής φύσεως, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν να κάνουν με διαπροσωπικές σχέσεις.

Οι διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί να είναι με κυβερνητικά στελέχη της μιας ή της άλλης παράταξης και ανεξάρτητες κομματικών επιλογών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις εκείνο που μετρά είναι να πάρουν τη δουλειά από την οποία θα κριθεί το δικό τους μπόνους.

Κοντολογίς, το βασικότερο κριτήριο γι’ αυτούς είναι το μπόνους και δεν τους ενδιαφέρει αν θα τους το δώσει η δουλειά από μια μπλε ή πράσινη κυβέρνηση. Όλα τα άλλα σενάρια είναι για τους αδαείς.

Όμως, στο προσκήνιο στην Ελλάδα βρίσκονται συνήθως οι αναλυτές των μεγάλων ξένων οίκων και ειδικότερα τα ραπόρτα που βγάζουν για την ελληνική αγορά. Σε κάποιο βαθμό αυτό εξηγείται γιατί υπάρχουν αναφορές στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στις συνέπειες που μπορεί να έχουν για τις μετοχές τους.

Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η έκθεση της Morgan Stanley για τον ΟΤΕ και νωρίτερα η έκθεση της JP Morgan για τη ΔΕΗ και πιο παλιά τα σχόλια αναλυτή της Citigroup για τις ελληνικές εκλογές.

Σε αντίθεση με τα στελέχη επενδυτικής τραπεζικής που δεν δημοσιοποιούν τις απόψεις τους, οι αναλυτές είναι πιο εκτεθειμένοι στην κριτική της μιας ή της άλλης πολιτικής πλευράς γιατί θα πρέπει να συνυπολογίσουν τις πολιτικές επιπτώσεις στις εταιρίες που καλύπτουν.

Υπάρχουν φυσικά διάφοροι τρόποι να κάνει κανείς το τελευταίο. Όμως, στο τέλος της ημέρας θα κριθούν οι ίδιοι από τους πελάτες τους για την ορθότητα ή όχι των σεναρίων και των παρατηρήσεών τους.

Επομένως, όταν κανείς μιλά ή γράφει για σιγοντάρισμα της μιας πολιτικής παράταξης ή της άλλης, για μπλε ή πράσινες μετοχές, καλό θα είναι να γνωρίζει σε τι ακριβώς αναφέρεται και τι ακριβώς συμβαίνει.

Στο μικροσκόπιο των πολιτικών κομμάτων πολλά πράγματα φαίνονται στρεβλωμένα λόγω εκλογικών διόπτρων. Άλλα όμως πράγματι είναι κι άλλα δεν είναι.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.