Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Φως, επιτέλους, στο τούνελ της ΔΕΗ

Από όλες τις δεικτοβαρείς μετοχές του Χρηματιστηρίου της Αθήνας καμία δεν απογοήτευσε περισσότερο τους επενδυτές τα προηγούμενα χρόνια όσο αυτή της ΔΕΗ. Σε όλα τα πράγματα, όμως, υπάρχει μια αρχή και ένα τέλος.

Φως, επιτέλους, στο τούνελ της ΔΕΗ
Το ντεμπούτο της μετοχής της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο Αθηνών στα τέλη του 2001 δεν ήταν ιδανικό, όμως η συμπεριφορά της τη δύσκολη χρηματιστηριακή περίοδο που ακολούθησε αποζημίωσε τους πρώτους πιστούς.

Η μετοχή της Επιχείρησης επέδειξε καλά αμυντικά χαρακτηριστικά, ξεπερνώντας σε απόδοση τον Γενικό Δείκτη.

Όμως, από το 2004 και μετά η μετοχή αρχίζει να πνέει τα λοίσθια, με εξαίρεση μια ολιγόμηνη περίοδο το πρώτο μισό του 2005, αποτελώντας τροχοπέδη στην άνοδο της Σοφοκλέους.

Η αδυναμία των νέων διοικήσεων από τη μια πλευρά να πείσουν την αγορά για την ικανότητά τους να αναδιαρθρώσουν την Επιχείρηση, οι περισσότερο αντίξοοι εξωτερικοί παράγοντες, π.χ. τιμή πετρελαίου, πρώτες ύλες, και οι συνέπειες της πολιτικής υποεπένδυσης που είχε στόχο την αύξηση των κερδών τα προηγούμενα χρόνια συνέβαλαν προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ανάληψη των ηνίων της Επιχείρησης από τον κ.Τάκη Αθανασόπουλο, έναν άνθρωπο που τυγχάνει της εκτίμησης της αγοράς και της αποδοχής από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, αναθέρμανε τις ελπίδες για κάτι καλύτερο.

Η έγκριση των αυξήσεων στα τιμολόγια ρεύματος από το υπουργείο Ανάπτυξης, η ολοκλήρωση του λογιστικού διαχωρισμού της Επιχείρησης και η δρομολόγηση του διοικητικού διαχωρισμού της εταιρίας τους επόμενους μήνες έστειλαν το μήνυμα ότι κάτι πάει να γίνει έπειτα από καιρό.

Οι διακοπές ρεύματος κατά τη φετινή καλοκαιρινή περίοδο επανέφεραν στην επικαιρότητα τη ΔΕΗ με αρνητικό τρόπο.

Όμως, η χθεσινή εντυπωσιακή άνοδος της μετοχής της (+7%), στον απόηχο μιας θετικής έκθεσης από την JP Morgan που έβαλε τον πήχη για τη μετοχή στα 30 ευρώ, υπενθύμισε σε πολλούς ότι καμιά φορά οι ευκαιρίες βρίσκονται στις μετοχές που έχουν απογοητεύσει επί σειρά ετών.

Δεν είναι άλλωστε μικρό πράγμα ότι η μετοχή της ΔΕΗ έχει ανέβει -μέχρι προχθές- μόλις 5% από τις αρχές του 2004, ενώ ο χρηματιστηριακός δείκτης των ευρωπαϊκών εταιριών κοινής ωφελείας DJ Stoxx 130% περίπου το ίδιο διάστημα.

Ακόμη και αν διαφωνεί κάποιος με τις υποθέσεις ότι οι τιμές των πρώτων υλών, π.χ. του πετρελαίου, θα σταθεροποιηθούν ή ότι η ΔΕΗ θα έχει μερίδιο αγοράς 70% στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι τουλάχιστον το 2015, έναντι 65% - 70% το 2013 που προκύπτει από τα επενδυτικά σχέδια των ανταγωνιστών της, οι υπόλοιπες υποθέσεις της JP Morgan είναι λογικές.

Οι κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να εγκρίνουν αυξήσεις στα τιμολόγια λίγο πάνω από τον πληθωρισμό, το μάνατζμεντ διαπραγματεύεται τη μείωση του κόστους προμηθειών της ΔΕΗ, η προσπάθεια συγκράτησης του μισθολογικού κόστους είναι αναμενόμενη, ενώ η προοδευτική αντικατάσταση των παλαιών μονάδων παραγωγής με νέες πιο αποδοτικές αναπόφευκτη.

Αν μάλιστα όλα αυτά συνδυαστούν με μείωση της συμμετοχής του κράτους στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ, ασκώντας μεγαλύτερη πίεση για καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα, το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι καλύτερο του αναμενομένου ακόμη και για μια επιχείρηση με τη δημοσιοϋπαλληλική κουλτούρα της ΔΕΗ.

Το καλό σενάριο της έλευσης ξένου στρατηγικού επενδυτή που θα συμμετείχε σε ενδεχόμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ δεν συμπεριλαμβάνεται γιατί οι πιθανότητες δεν είναι μεγάλες ακόμη και αν πρόκειται για κίνηση-”ματ”.

Ούτε φυσικά το κακό σενάριο της διάσπασής της κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να επιταχυνθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα.

Λογικά, στο επιχειρηματικό σχέδιο που θα παρουσιάσει η σημερινή διοίκηση της ΔΕΗ τον Οκτώβριο, αν φυσικά κερδίσει τις εκλογές η τωρινή κυβέρνηση, θα ενσωματώνονται πιθανόν αρκετές από τις παραπάνω υποθέσεις.

Οι αγορές όμως προεξοφλούν και δεν περιμένουν να δουν τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα.



Υπό αυτή την έννοια, οι προβλέψεις για τα μεγέθη της ΔΕΗ τα επόμενα χρόνια που διατυπώνει η JP Morgan είναι αρκετά ρεαλιστικές, δίνοντας αρκετό αέρα στη μετοχή.

Ίσως λοιπόν έχει έρθει η ώρα να επαληθευτεί η θεωρία της σύγκλισης της απόδοσης της μετοχής προς τη μέση απόδοση των μετοχών του κλάδου στην Ευρώπη.

Ύστερα από πολύ καιρό φαίνεται λίγο φως στο τούνελ της ΔΕΗ που θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο αισθητό σε δύο μήνες.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v