Oι αδύναμοι πληρώνουν πάντα την νύφη!

Ηταν φαίνεται γραφτό να το δούμε κι αυτό. Μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ τον Μάιο του 2010, η σημερινή μέρα έχει ίσως τον πιο έντονο συμβολισμό από τότε που ξεκίνησε η κρίση στη χώρα μας.

Κι αυτό γιατί η σημερινή μέρα θα μείνει στην ιστορία ως εκείνη που έκλεισαν αναγκαστικά οι τράπεζες και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί έλεγχοι.

Ένα ενδεχόμενο που ήταν φανερό δια γυμνού οφθαλμού από μακριά εδώ και καιρό αλλά δεν έγινε τίποτα για να αποσοβηθεί παρά τις προειδοποιήσεις υψηλόβαθμων τραπεζικών στελεχών και άλλων.

Σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση επιχειρεί να μεταθέσει τις ευθύνες στους εταίρους-δανειστές, ενώ η άλλη πλευρά στη διακοπή των διαπραγματεύσεων και στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.

Εχουμε σαφή άποψη για το ποια πλευρά φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

Αντίθετα, έχουν μεγαλύτερη σημασία οι επιπτώσεις της κατάστασης που διαμορφώνεται.

Ηδη γνωρίζουμε ότι η οικονομία έχει μπει σε φάση στασιμότητας με τάση προς ύφεση παρά το γεγονός ότι δεν έχουν ληφθεί υφεσιακά μέτρα και το διεθνές περιβάλλον είναι υποβοηθητικό.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει ότι η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων και το κλείσιμο των τραπεζών θα επιδεινώσει το κλίμα και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική δραστηριότητα.

Στη πιο δυσχερή θέση, όμως, θα βρεθούν οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι που συνήθως χρησιμοποιούν όλο το μηνιαίο εισόδημα για να ζήσουν και δεν έχουν κάτι στην άκρη για την δύσκολη ώρα όπως τώρα.

Το πλήγμα στο τουρισμό από τις κλειστές τράπεζες θα είναι επίσης σημαντικό και δεν θα αφήσει άγγιχτους ούτε τους εποχικούς υπαλλήλους, ούτε τα αφεντικά τους.

Ακόμη και στη Μύκονο μας έλεγαν χθες ότι υπήρχαν αναχωρήσεις μετά τα γεγονότα.

Το ίδιο θα συμβεί στο εμπόριο και σ' άλλους κλάδους αφού όλοι θα προσπαθούν να διακρατήσουν το ρευστό.

Ισως μερικοί, φανταζόμαστε ελάχιστοι απ' όλους αυτούς, είχαν σωρεύσει οικονομίες τα προηγούμενα χρόνια και τις έβγαλαν από τις τράπεζες τους προηγούμενους μήνες.

Αυτοί έχουν «καβάντζα».

Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία δεν εμπίπτει στη κατηγορία.

Οι τελευταίοι είναι εκείνοι για τους οποίους όλοι νοιάζονται αλλά κανένας πολιτικός δεν κάνει τίποτα επί της ουσίας για να τους βοηθήσει.

Είναι κι αυτός ένας σοβαρός λόγος για να ανοίξουν οι τράπεζες το συντομότερο.

Dr. Money