Νέο σενάριο: Αγοραστής του ΟΤΕ… ο ΟΤΕ

Αρκετά σενάρια έχουν δει το φως της δημοσιότητας από τότε που η κυβέρνηση έκανε γνωστή την πρόθεσή της να βρει ξένο στρατηγικό επενδυτή για τον ΟΤΕ. Το τελευταίο σενάριο ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον, αφού θέλει τον ΟΤΕ να αγοράζει ο ίδιος ΟΤΕ.

Δημοσιεύθηκε: 23 Απριλίου 2007 - 08:00

Dr Money

Η πρόθεση της κυβέρνησης να βρει κάποιον μεγάλο δυτικοευρωπαϊκό, κατά προτίμηση, τηλεπικοινωνιακό οργανισμό που θα γινόταν στρατηγικός επενδυτής στον ΟΤΕ δεν μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα, σ’ αυτή τουλάχιστον τη φάση, για μια σειρά από λόγους.

Ο κυριότερος λόγος ήταν πολιτικός. Η κυβέρνηση μπορεί να διατυμπάνιζε τα περί στρατηγικού επενδυτή, είχε όμως πλήρη επίγνωση των πολιτικών περιορισμών του εγχειρήματος αφού ήταν βέβαιο ότι θα δεχόταν επιθέσεις για την επιλογή της από την αντιπολίτευση, τα συνδικάτα και μέρος του κυβερνώντος κόμματος.

Ίσως λοιπόν αυτός να ήταν ο λόγος που δεν ήταν ακριβώς σίγουρη τι ήθελε να κάνει, καθώς απέμενε ένας περίπου χρόνος και κάτι πριν συμπληρώσει 4ετία και πολύ λιγότερος αν ο πρωθυπουργός επικαλείτο κάποιον λόγο για να ζητήσει πρόωρες εκλογές.

Όταν όμως ο βασικός μέτοχος δεν είναι σίγουρος τι ακριβώς θέλει να κάνει με την εταιρία που πουλά για πολιτικούς λόγους είτε θα ζητήσει πράγματα που οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές δεν θέλουν να δώσουν είτε θα αφήσει το θέμα θολό, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει ντιλ.

Εκτός από τους παραπάνω παράγοντες, η Telefonica και η Deutsche Telekom είχαν επίσης τους δικούς τους λόγους να μην καίγονται να κλείσουν το ντιλ σ’ αυτή τη φάση η κάθε μία, ενώ η σφόδρα ενδιαφερόμενη Austria Telekοm απλώς δεν ανήκε στο κλαμπ των επιθυμητών στρατηγικών επενδυτών.

Έπειτα από όλα αυτά το placement μετοχών από το κράτος μέχρι το 10% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ έμοιαζε αναπόφευκτο και παραμένει, εκτός κι αν προκηρυχθούν εθνικές εκλογές οπότε το θέμα θα επανεξεταστεί υπό διαφορετικό πρίσμα μετά τις κάλπες.

Όμως, η προοπτική του placement σε αντίθεση με εκείνη του στρατηγικού επενδυτή που αγοράζει ένα σημαντικό μερίδιο στην εταιρία και ταυτόχρονα αναλαμβάνει το μάνατζμεντ δεν συνεπαίρνει τις αγορές.

Τουναντίον, η προοπτική του placement πιέζει τη μετοχή και ίσως δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μετοχή του ΟΤΕ έχει υποαποδώσει σε σχέση με τις άλλες εταιρίες του κλάδου των ευρωπαϊκών τηλεπικοινωνιών από την αρχή της χρονιάς.

Όμως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις ισχύει το γνωστό ρητό ”το μη χείρον βέλτιστον”.

Το placement μέχρι το 10% του ΟΤΕ θα φέρει έσοδα στον κρατικό κορβανά, βοηθώντας να επιτευχθεί ο στόχος του 1,6 δισ. ευρώ που έχει τεθεί για έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις αυτή τη χρονιά.

Θα δείξει ότι η προσπάθεια αποκρατικοποίησης συνεχίζεται και θα αφήσει το κράτος μ’ ένα ποσοστό 29% περίπου στο μετοχικό κεφάλαιο του Οργανισμού που μπορεί να δοθεί εν ευθέτω χρόνω στον ξένο στρατηγικό επενδυτή.

Όμως, το ιδανικό θα ήταν το placement να γίνει σε ικανοποιητική τιμή και αυτό μπορεί να θεωρηθεί πιο σίγουρο αν υπάρχει μεγάλος αγοραστής με καλές προθέσεις που συνάδουν μ’ αυτές της κυβέρνησης.

Κανένας δεν είναι καλύτερος σ’ αυτόν τον τομέα από τον ίδιο τον ΟΤΕ.

Ο Οργανισμός θα μπορούσε λοιπόν να επιδιώξει και να πάρει έγκριση από τους μετόχους του για πρόγραμμα επαναγοράς ιδίων μετοχών μέχρι το 10% του μετοχικού του κεφαλαίου ώστε να είναι ένας από τους υποψήφιους αγοραστές όταν έρθει η ώρα του placement.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, ένα τουλάχιστον μέρος των μετοχών του ΟΤΕ που κατέχει το κράτος θα πάει σε φιλικά χέρια, βοηθώντας συγχρόνως στην επιτυχία του placement.

Παράλληλα θα αφήσει υποθήκη για το μέλλον, αφού ο ΟΤΕ και το κράτος θα έχουν συνολικά ένα αξιόλογο ποσοστό μαζί, το οποίο θα μπορούσαν να πουλήσουν σε ξένο στρατηγικό επενδυτή σε εύθετο χρονικό σημείο.

Στο νέο σενάριο υπάρχει μεν placement, αλλά ένας από τους κύριους αγοραστές θα είναι ο ίδιος ο ΟΤΕ κι αυτό το κάνει ενδιαφέρον.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.