Λογαριάζουμε χωρίς τον Γερμανό ξενοδόχο!

Στο κείμενο της 24ης Ιουλίου που είχε τίτλο «Γιατί το ΔΝΤ θέλει να φύγει από το ελληνικό πρόγραμμα» αναφερθήκαμε στους λόγους που το Ταμείο ήθελε να αποχωρήσει επικαλούμενοι πηγές του.

Στο ίδιο κείμενο αναφερθήκαμε επίσης στην επιθυμία της κυβέρνησης να γίνει κάτι τέτοιο πραγματικότητα μέχρι τα τέλη του 2014 για πολιτικούς λόγους.

Γι' αυτόν τον λόγο είχαν γίνει κρούσεις σε κάποιους κοινοτικούς αξιωματούχους στις Βρυξέλλες προ μηνών.

Για πόσα λεφτά συζητάμε;

Με δεδομένο ότι τα συνολικά δάνεια του ΔΝΤ προς την χώρα (EFF facility) στο πλαίσιο του 2ου μνημονίου ήταν 26,6 δισ. ευρώ και έχουν εκταμιευθεί 11,5 δισ. μέχρι σήμερα, τα εναπομείναντα δάνεια είναι ύψους 15 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας.

Σ' αυτό το ποσό θα πρέπει να συνυπολογισθεί το χρηματοδοτικό κενό της περιόδου 2015-2016 που το ΔΝΤ εκτιμούσε σε 12,6 δισ. τον περασμένο Ιούνιο υπό κάποιες προϋποθέσεις.

Ανάλογα με τις υποθέσεις που κάνει κάποιος το χρηματοδοτικό κενό μπορεί να πέσει αρκετά κάτω από τα 10 δισ. ευρώ, να μείνει στα 12,6 δισ. ευρώ ή να αυξηθεί.

Είναι προφανές τι θέλει η ελληνική κυβέρνηση και πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι πιστωτές της χώρας το γνωρίζουν πολύ καλά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη γερμανική πλευρά και την Α. Μέρκελ, που φέρεται να βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τον Α. Σαμαρά από το φθινόπωρο του 2012.

Όμως, δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα τοποθετηθεί η γερμανική πλευρά απέναντι στις επιδιώξεις της κυβέρνησης.

Οι πιο προβληματισμένοι σημειώνουν ότι η κυβέρνηση δεν κέρδισε τίποτε από τη συνάντηση των Παρισίων. Επίσης παρατηρούν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει μεν καλή σχέση με την Α. Μέρκελ και έχει αποδειχθεί αξιόπιστος συνομιλητής από τότε που ανέλαβε πρωθυπουργός. Όμως, αρκετοί στη Γερμανία δεν τον εμπιστεύονται απολύτως, ενθυμούμενοι κάποιες από τις προηγούμενες θέσεις του.

Αυτό ίσως εξηγεί γιατί κυκλοφορεί το σενάριο που υποστηρίζει πως η τρόικα θα εμμείνει στις θέσεις της και οι διαπραγματεύσεις για την αξιολόγηση του προγράμματος  θα παραταθούν μέχρι τα τέλη του χρόνου και ίσως περισσότερο.

Σ' αυτήν την περίπτωση, η λήψη οποιασδήποτε απόφασης σχετικά με το ελληνικό χρέος πάει για την επόμενη χρονιά, δημιουργώντας πιθανόν πολιτικές δυσκολίες στην κυβέρνηση. Εκτός αν η όποια λύση για το χρέος είναι έτοιμη πριν από την ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για την υπερψήφιση του εκλεκτού της κυβέρνησης.

Οι πιο αισιόδοξοι θεωρούν ότι η Α. Μέρκελ θα εμμείνει μεν στην υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων, όμως θα δεχθεί κάποιες από αυτές να πάνε χρονικά πιο πίσω με την προϋπόθεση να κατοχυρωθούν με κάποιον τρόπο και εν συνεχεία να ξεκινήσει η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους. Κι αυτό γιατί η γερμανική πλευρά θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν προχωρά τις μεταρρυθμίσεις χωρίς πίεση διότι τα συμφέροντα που θίγονται τις μπλοκάρουν.

Επομένως, το κλειδί για να δεχθεί τις ελληνικές θέσεις η σιδηρά κυρία της ευρωζώνης βρίσκεται στη διασφάλιση των μεταρρυθμίσεων και στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Μια λύση θα ήταν η Ελλάδα να αιτηθεί και να λάβει μια προληπτική πιστωτική γραμμή από την Ε.Ε. (EFSF/ESM) μέχρι κάποιο ποσό, με σκοπό την αντικατάσταση των δανείων του ΔΝΤ και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού από την αγορά με την εγγύηση της Ε.Ε.

Η προληπτική πιστωτική γραμμή θα συνδεόταν με κάποιο πρόγραμμα που θα προέβλεπε την υλοποίηση των υπόλοιπων μεταρρυθμίσεων που θα «μεταφέρονταν» από την τωρινή αξιολόγηση.

Όμως, η πιστωτική γραμμή ήταν στις αρχικές σκέψεις της ελληνικής πλευράς, αλλά εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια λόγω προγράμματος.

Μια εναλλακτική λύση ίσως θα ήταν η σύνδεση κάποιων μεταρρυθμίσεων με επιμέρους μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους στην οποία αναφερθήκαμε πρόσφατα.

Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι η κυβέρνηση προτιμά να αντλήσει τα ποσά από την αγορά χωρίς να μπει η χώρα σε νέο, έστω ελαφρύτερο, πρόγραμμα.

Η Α. Μέρκελ έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι.

Η ίδια γνωρίζει καλά τις πολιτικές ισορροπίες στο εσωτερικό της Ελλάδας από τις εκθέσεις που λαμβάνει και τους συμβούλους της. Επομένως, θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στην ικανοποίηση των στόχων της κυβέρνησης στο μέτρο που ο Α. Σαμαράς της διασφαλίσει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.

Θα το κάνει όμως;

Η αυτοψία θα δείξει.

Dr. Money