O χαμένος «θησαυρός» του Δημοσίου!

Η είδηση ήταν από αυτές που δεν τους δίνεις μεγάλη σημασία.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας κατέθεσε τροπολογία σε νομοσχέδιο που προβλέπει τη μεταβίβαση της ευθύνης κίνησης λογαριασμών του Δημοσίου σε τράπεζες και την ενημέρωση του προϋπολογισμού για τις κινήσεις αυτών στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ).

Οι τραπεζικοί λογαριασμοί θα ορισθούν με υπουργική απόφαση μετά την ψήφιση της τροπολογίας.

Παράλληλα, δόθηκε η δυνατότητα στον ΟΔΔΗΧ να προχωρήσει σε συμφωνίες επαναγοράς (ρέπος) και παροχής εξασφάλισης σε πράξεις αντιστάθμισης κινδύνου.

Θυμίζουμε ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν γνωστοποιήσει πριν από αρκετό καιρό ότι υπήρχαν τραπεζικές καταθέσεις 2,5-3 δισ. ευρώ που ανήκαν σε φορείς της γενικής κυβέρνησης και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν το κενό ρευστότητας.

Όμως, δεν έγινε κάτι γνωστό εκείνη την περίοδο.

Οι συγκεκριμένοι λογαριασμοί των φορέων της γενικής κυβέρνησης ήταν στην Τράπεζα της Ελλάδος και στο  Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και βρέθηκαν επειδή κάποιος είχε την ιδέα να γίνει έρευνα μήπως βρεθεί ρευστότητα.

Ήταν σχετικά εύκολο να γίνει αυτό και απέδωσε καρπούς ύψους 2,5-3 δισ. ευρώ.

Όμως, οι φορείς της γενικής κυβέρνησης, π.χ. ταμεία κ.λπ., έχουν επίσης ποσά αδιευκρίνιστου ύψους σε λογαριασμούς εμπορικών τραπεζών.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι τα υπολογίζουν σε μερικά δισ. ευρώ, πιθανόν ακόμη και σε 3 δισ.

Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα ανέβαζε τη συνολική διαθέσιμη ρευστότητα στα 6 δισ. ευρώ, ενώ υπάρχουν μερικοί που δεν αποκλείουν το νούμερο να είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Για να βρεθούν τα όποια διαθέσιμα ποσά που είναι διάσπαρτα σε διάφορες τράπεζες και να καταγραφούν ώστε να είναι διαθέσιμα θα πρέπει αυτό να γίνει κεντρικά από έναν φορέα κατά τα πορτογαλικά πρότυπα.

Η κυβέρνηση επέλεξε ο κεντρικός φορέας να είναι ο ΟΔΔΗΧ.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ξέρουμε σε λίγο καιρό για τι ποσά μιλάμε και αν μπορούν να κάνουν τη διαφορά αν χρειασθεί.

Με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και της τρόικας να φαίνεται ότι θα τραβήξουν σε μάκρος και το ενδεχόμενο μη καταβολής των τελευταίων δόσεων από το EFSF ορατό, μια τέτοια «ανακάλυψη» θα βοηθούσε να καλυφθεί το όποιο κενό ρευστότητας προκύψει.

Φυσικά, αυτό το ποσό μπορεί να προσφέρει διευκόλυνση και όχι κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού σε μόνιμη βάση.

Παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό να υπάρχει ένα ποσό και όσο μεγαλύτερο είναι τόσο το καλύτερο.

Από την άλλη πλευρά, όσο μεγαλύτερος είναι ο χαμένος «θησαυρός» των φορέων της γενικής κυβέρνησης, τόσο περισσότερα θα πρέπει να είναι τα έντοκα ή τα ομόλογα που θα πρέπει να υπάρχουν ή να βγαίνουν για τις πράξεις ρέπος.

Με άλλα λόγια, η είδηση για την τροπολογία που προωθεί η κυβέρνηση έχει ουρά.

Dr. Money