Tα «κυκλώματα» των λαϊκών αγορών και τα ψηφαλάκια

Πριν από έναν χρόνο περίπου, οι τροϊκανοί παρακολουθούσαν με δυσπιστία και θυμηδία τους Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους να επιχειρηματολογούν υπέρ της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση.

Οι τελευταίοι ισχυρίζονταν ότι με αυτόν τον τρόπο θα έπεφταν οι τιμές, θα ενισχυόταν η ανταγωνιστικότητα του τουρισμού και δεν θα υπήρχαν απώλειες στα φορολογικά έσοδα γιατί θα αυξανόταν πολύ ο τζίρος.

Το αποτέλεσμα δικαίωσε εν πολλοίς τους τροϊκανούς, αλλά λίγοι το θυμούνται.

Οι τιμές υποχώρησαν λίγο από τη μείωση του ΦΠΑ και τη διαφορά την καρπώθηκαν οι επαγγελματίες του κλάδου ενώ τον λογαριασμό των απωλειών σε έσοδα τον πληρώνουν οι υπόλοιποι, χωρίς να το ξέρουν.

Επρόκειτο για πολιτική επιλογή.

Το ίδιο ισχύει για τηνδιανομή του κοινωνικού μερίσματος όπου εφαρμόστηκαν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Η μεγάλη μάζα του κόσμου υπόκειται σε αυστηρά οικογενειακά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, ενώ μια πολυπληθής ομάδα 70.000 ενστόλων δεν υπόκειται στα ίδια αυστηρά κριτήρια και το παίρνει χωρίς καν να υποβάλει αίτηση.

Ερχόμαστε τώρα στο ζήτημα του υπαίθριου εμπορίου, και ειδικά των λαϊκών αγορών.

«Έχετε πάνω από 1 εκατομμύριο ανέργους. Θα πρέπει να τους βοηθήσετε, δίνοντάς τους προτεραιότητα στις άδειες για θέσεις στις λαϊκές αγορές και να βάλετε τάξη» φέρεται να είπε ένας τροϊκανός σε Έλληνα αξιωματούχο.

Η τρόικα πρότεινε αρχικά να γίνεται μία λαϊκή αγορά για τους παραγωγούς και μία για τους επαγγελματίες (εμπόρους-μεταπωλητές) σύμφωνα με άτομο που συμμετείχε στις συζητήσεις.

Όμως, η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση, λέγοντας ότι θα διπλασιάζονταν οι λαϊκές αγορές που ήδη φθάνουν τις 350 στην Αθήνα.

Προκρίθηκε λοιπόν να διατηρηθεί ο σημερινός αριθμός, αλλά να υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός των παραγωγών από τους επαγγελματίες και τους άλλους στην ίδια λαϊκή αγορά.

Όπως ήταν φυσικό, τέθηκε θέμα τρόπου μοιράσματος των θέσεων στις λαϊκές που είναι το σημαντικότερο θέμα για τους εμπλεκόμενους, αφού είναι αντικείμενο συναλλαγής με μαύρα λεφτά.

Για παράδειγμα, κάθε νεοεισερχόμενος θα έπρεπε να πληρώσει ένα ποσό, και μάλιστα μαύρα, στον τοπικό «άρχοντα» της λαϊκής για να του δώσει θέση. Όσο πιο καλή η θέση, τόσο πιο πολλά τα λεφτά, ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες.

Υπήρχαν διάφορες ιδέες στο υπουργείο Ανάπτυξης για τον τρόπο διάθεσης των θέσεων. Μία ήταν να γίνεται με αλφαβητική σειρά και μία άλλη να γίνεται με κλήρωση.

Με παρέμβαση στο νομοσχέδιο για το υπαίθριο εμπόριο που πρέπει να πιστωθεί στον υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Σκορδά, ο υπουργός ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης ζήτησε η κλήρωση να γίνεται κάθε χρόνο.

Όμως, στη συζήτηση που έγινε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, συμφωνήθηκε από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ η κλήρωση για τις θέσεις στις λαϊκές να γίνεται μία φορά και από εκεί και πέρα να αλλάζουν θέση κάθε χρόνο κατά τη φορά του ρολογιού ώστε να περάσουν όλοι από όλες τις θέσεις.

Κι ενώ όλα έδειχναν ότι το νομοσχέδιο θα ψηφιζόταν από την ολομέλεια χωρίς αλλαγές, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν με άλλες θέσεις το απόγευμα της Δευτέρας στη Βουλή, κι αφού είχε προηγηθεί η τοποθέτηση του κ. Βενιζέλου για το ποσοστό της Ελιάς το Σαββατοκύριακο.

Αν πιστέψουμε τις πηγές μας, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ήταν ιδιαίτερα ταραγμένοι και έλεγαν ότι είχαν τύχει άσχημης υποδοχής στις εκλογικές τους περιφέρειες το Σαββατοκύριακο και χρειάζονταν κάθε ψήφο γιατί το κόμμα τους κινδυνεύει να υποστεί βαριά ήττα στις ευρωεκλογές.

Προφανώς, θεωρούσαν ότι θα ήταν καλύτερα για το ΠΑΣΟΚ αν υιοθετούσαν κάποια από τα αιτήματα των εκπροσώπων των λαϊκατζίδων για να μη χάσουν ψήφους.

Δεν θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες για τις διαβουλεύσεις που ακολούθησαν μέχρι αργά τη νύχτα με πρωταγωνιστή τον κ. Κασσή, βουλευτή Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ.

Θα πούμε απλώς ότι ένας εκ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος τόνισε ότι ξέρει εξ ιδίας πείρας πώς λειτουργεί το κύκλωμα στις λαϊκές αγορές, φέρεται να είπε ότι αν δεν ήταν οι εκλογές θα ζητούσε το νομοσχέδιο να είναι πιο επιθετικό για να ξεκαθαρίσει ο χώρος από την καμόρα.

Να σημειώσουμε ότι οι σημερινές άδειες είναι 3ετείς και θα έπρεπε να επανεξετάζονται τα δικαιολογητικά κάθε κατόχου επισταμένως στο τέλος κάθε περιόδου από τις αρμόδιες αρχές, π.χ. Οργανισμός Αθηνών κ.ά.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν γινόταν, σημειώνουνο ι ίδιοι, προσθέτοντας ότι πολλές άδειες δόθηκαν πριν από δεκαετίες με ρουσφετολογικά κριτήρια.

Από τα 10.000 περίπου άτομα που δραστηριοποιούνται στις αγορές, εκ των οποίων κάπου 3.500 στο Λεκανοπέδιο, αρκετοί δεν έχουν καν άδεια.

Ακόμη υπάρχουν περιστατικά όπου παραγωγοί απειλούνταν από άλλους ότι θα τους έσπαγαν τον πάγκο αν δεν ανέβαζαν τις τιμές των προϊόντων στα επίπεδα των άλλων (εμπόρων).

Εν πάση περιπτώσει, είναι ηλίου φαεινότερον ότι θα πρέπει να μπουν κανόνες και να υπάρχει διαφάνεια στη λειτουργία των λαϊκών αγορών.

Η σημερινή κατάσταση όπου διάφορα κυκλώματα λυμαίνονται τον χώρο, θησαυρίζοντας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί.

Είναι λυπηρό που πολιτικά κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και άλλα υπερασπίζονται το status quo και απογοητευτικό ότι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να κουτσουρέψουν το νομοσχέδιο για το υπαίθριο εμπόριο για μερικά ψηφαλάκια.

Dr. Money