Το σκι του κ. Βίζερ και η ελληνική κωλοτούμπα!

Τι να πρωτοθυμηθεί και τι να πρωτοσχολιάσει κανείς...

Κακός, απρεπής, προκλητικός ήταν μερικοί από τους ήπιους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε ο ελληνικός Τύπος για να περιγράψει, μετά τη φερόμενη ως δήλωσή του στα μέσα του περασμένου Νοεμβρίου, τον Αυστριακό Τόμας Βίζερ, ο οποίος προεδρεύει του EuroWorking Group.

«Θα πάω για σκι (Φεβρουάριος) και μετά θα τα βρούμε με τους Έλληνες», είπε, θέλοντας να δείξει ότι υπάρχει απόσταση μεταξύ της Αθήνας και της τρόικας στις διαπραγματεύσεις.

O εκρηκτικός Θ. Πάγκαλος πήγε ένα βήμα παραπέρα, χαρακτηρίζοντάς τον ηλίθιο.

Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας είχε απευθυνθεί σε έξαλλη κατάσταση στον Ματίας Μορς, επικεφαλής ελεγκτή της Ε.Ε., που βρισκόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο ΥΠΟΙΚ εκείνο το βράδυ, ζητώντας να μάθει ποιος έδινε τέτοιες λανθασμένες πληροφορίες στις Βρυξέλλες.

Xθες, ο υπουργός Οικονομικών δικαίωσε τον κ. Βίζερ, παλιό γνωστό του, από την εποχή της οικονομικής και νομισματικής επιτροπής της Ε.Ε. τη δεκαετία του 1990, δηλώνοντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ:

«Είναι δύσκολο να συμφωνήσουμε στο Eurogroup του Ιανουαρίου, αλλά δεν θέλουμε κιόλας γιατί θέλουμε να έχουμε τα τελικά στοιχεία του έτους, τα οποία εκτιμούμε ότι θα είναι καλύτερα».

Στόχος της καθυστέρησης είναι να εισρεύσουν σημαντικά έσοδα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο για να πειστεί η τρόικα πως οι προβλέψεις της κυβέρνησης για τα έσοδα είναι σωστές και να αποδεχθεί λιγότερα περιοριστικά μέτρα ώστε να κλείσει το χρηματοδοτικό κενό του 2014.

Έτσι εξηγείται η πρόσφατη εκστρατεία από τον κ. Μαυραγάνη για την είσπραξη κάθε μορφής φορολογικών εσόδων που εκκρεμούν ή έχουν κηρυχθεί ληξιπρόθεσμα.

Επιπλέον, η χώρα θα μπορέσει να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013 ίσο ή μεγαλύτερο από τα 817 εκατ. ευρώ που προβλέπεται.

Κι αυτό γιατί τα έσοδα του περασμένου έτους που εισπράττονται τους δύο πρώτους μήνες του νέου έτους υπολογίζονται στο προηγούμενο σε εθνικολογιστική βάση.

Με δεδομένο ότι υπάρχει υπέρβαση του στόχου για μηδενικό πρωτογενές αποτέλεσμα, η κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει το 70% του επιπλέον ποσού, π.χ. 700 εκατ. ευρώ στο 1 δισ., κατά το δοκούν.

Το λογικό θα ήταν να χρησιμοποιηθεί το υπερβάλλον ποσό για να μειωθούν κάποιοι φόροι ή για να μη ληφθούν επιπλέον μέτρα λιτότητας το 2014.

Όμως, ως γνωστόν, οι κυβερνήσεις προτιμούν να δαπανούν λεφτά.

Συνήθως, για να μεγιστοποιήσουν το πολιτικό όφελος.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση.

Πολύ περισσότερο όταν έχει διπλές και ίσως τριπλές εκλογές μπροστά της τον Μάιο και θέλει να στείλει μήνυμα αισιοδοξίας στους πολίτες ότι η χώρα ξεπέρασε τον κάβο και βγαίνει σταδιακά από το μνημόνιο.

Ασφαλώς, η διανομή του πλεονάσματος προς τους χαμηλοσυνταξιούχους θα τύχει ευρύτερης επιδοκιμασίας.

Όμως, άλλες ενέργειες, όπως η διανομή στους ένστολους, μπορεί να αποδειχθούν εκλογικό μπούμερανγκ.

Κι αυτό γιατί θα δυσαρεστήσει αυτούς που συνεισέφεραν με φόρους τα περισσότερα αφού οι ένστολοι έχουν υποστεί συγκριτικά τις μικρότερες μειώσεις ανάμεσα στα ειδικά μισθολόγια και πληρώνονται στην ώρα τους, όπως όλοι στο δημόσιο, σε αντίθεση με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Είναι επίσης προφανές ότι η κυβέρνηση δεν ανησυχεί από τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η καθυστέρηση στις αγορές και στις προσδοκίες των παραγωγικών τάξεων, και ίσως έχει δίκιο.

Τελικά, η δικαίωση του κ. Βίζερ ίσως αποδειχθεί καλό νέο για την κυβέρνηση.

Dr. Money