Eμπορική: Καραμπόλα από την Ιταλία

Μπορεί η Credit Agricole να σηκώσει δύο μεγάλα καρπούζια στην ίδια μασχάλη; Στο ερώτημα θα κληθεί να απαντήσει η ίδια, αν φυσικά υλοποιηθεί το σχέδιο για αυτόνομη ανάπτυξη στην Ιταλία, κάτι που φαίνεται να επηρεάζει ήδη την Εμπορική Τράπεζα.

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτωβρίου 2006 - 08:00

Dr Money

Όλες οι συγκλίνουσες πληροφορίες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η γαλλική τράπεζα Credit Agricole (CASA) βρίσκεται κοντά στη σύναψη συμφωνίας με την ιταλική τράπεζα Banca Intesa, της οποίας είναι μεγαλομέτοχος, για την εξαγορά 600 με 700 καταστημάτων της τελευταίας σ’ ένα ντιλ που εκτιμάται στα 6-7 δισ. ευρώ περίπου, χωρίς να συνυπολογίζονται άλλες θυγατρικές της ιταλικής τράπεζας.

Η Banca Intesa έχει συμφωνήσει, ως γνωστόν, να εξαγοράσει τη μικρότερή της Sanpaolo IMI με στόχο τη δημιουργία της μεγαλύτερης τράπεζας στη γειτονική χώρα.

Το ντιλ όμως θα μπορούσε να μην προχωρήσει αν η CASA, η οποία κατέχει το 18% του μετοχικού κεφαλαίου της Banca Intesa, προέβαλε βέτο.

Όμως, η κατοχή ακόμη μικρότερου μειοψηφικού ποσοστού, γύρω στο 9%, σε μια άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή τράπεζα με εκτιμώμενη κεφαλαιοποίηση 65 δισ. ευρώ, όπως αυτή που θα προκύψει από τη δρομολογημένη συγχώνευση της Intesa με τη Sanpaolo IMI, δεν έχει νόημα.

Η εποχή των μειοψηφικών συμμετοχών σ’ άλλες εταιρίες που έχουν καθαρά επενδυτικό χαρακτήρα δεν είναι πλέον της μόδας. Η σημερινή εποχή ευνοεί, ως γνωστόν, τις στρατηγικές ελέγχου της πλειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου των άλλων εταιριών.

Η CASA φαίνεται να ασπάζεται αυτή τη στρατηγική, όπως απέδειξαν η δημόσια πρόταση του Ιουνίου για τον έλεγχο του 100% του μετοχικού κεφαλαίου της Εμπορικής και οι συζητήσεις τις οποίες διεξάγει εδώ και μερικές εβδομάδες με τη διοίκηση της Banca Intesa στην Ιταλία.

Ήδη, οι επιπτώσεις έχουν γίνει αισθητές, ως ένα σημείο, στην Αθήνα. Η ενασχόληση του τομέα των διεθνών δραστηριοτήτων της CASA με τα τεκταινόμενα στην Ιταλία από τα τέλη Αυγούστου μέχρι σήμερα εκτιμάται ότι έχει φέρει χρονικά πιο πίσω τη στελέχωση κορυφαίων θέσεων στη διοικητική πυραμίδα της Εμπορικής, με προεξάρχουσα εκείνη του διευθύνοντα συμβούλου.

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η CASA δεν έχει κρύψει ότι θεωρεί την ιταλική τραπεζική αγορά στρατηγικής σημασίας και ως εκ τούτου δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι εξετάζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο αυτόνομης ανάπτυξης, ξεκινώντας με ”μαγιά” τα 600-700 καταστήματα που θέλει να αποκτήσει από την Intesa με αντάλλαγμα το ποσοστό της.

Δεν θα ήταν όμως λογικό να μείνει η γαλλική τράπεζα στα 600-700 καταστήματα αλλά να τα αυξήσει πολύ περισσότερο μέσα στα δύο-τρία επόμενα χρόνια, επενδύοντας χρήματα και ανθρώπινο κεφάλαιο, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο εξαγοράς μιας μικρής ιταλικής τράπεζας.

Όμως, η CASA μπορεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης, αλλά δεν έχει το βάθος σε στελεχιακό δυναμικό που έχουν άλλες γαλλικές και ευρωπαϊκές τράπεζες με μακροχρόνια παράδοση στις διεθνείς τραπεζικές δραστηριότητες.

Αν λοιπόν το σχέδιο για αυτόνομη ανάπτυξη στη μεγάλη ιταλική αγορά ευοδωθεί και με δεδομένη τη διάθεση της CASA για περαιτέρω επέκταση στην Ευρώπη, το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό πιθανόν να αποδειχθεί ανεπαρκές για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες, παρά τις τοπικές προσλήψεις στελεχών ανά χώρα.

Είναι λοιπόν εύλογο να αναρωτιούνται μερικοί αν θα μπορέσει ο γαλλικός όμιλος να τα καταφέρει, ιδίως στην Ιταλία και στην Ελλάδα όπου έχει επενδύσει τα περισσότερα.

Μερικοί ίσως ισχυρισθούν ότι έχουν περάσει μόλις 6-7 εβδομάδες από τότε που η CASA απέκτησε τον έλεγχο του Δ.Σ. της Εμπορικής και ως εκ τούτου είναι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα για να κριθεί.

Αυτό είναι σωστό, μόνο που οι εξελίξεις στην Ιταλία και η καθυστέρηση που παρατηρείται στην πλήρωση υψηλών θέσεων της Εμπορικής εγείρουν εύλογα ερωτηματικά για το τι μέλλει γενέσθαι.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.