Ο «μύθος» του πρωτογενούς πλεονάσματος

Την τελευταία φορά που τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης ξεπέρασαν τις δαπάνες χωρίς τους τόκους και η Ελλάδα εμφάνισε πρωτογενές πλεόνασμα σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης ήταν το 2002.

Το πρωτογενές πλεόνασμα ανήλθε σε 0,7% του ΑΕΠ εκείνη τη χρονιά έναντι 2% το 2001 όταν η χώρα μπήκε στην ΟΝΕ.

Από τον πρωθυπουργό παλαιότερα μέχρι τον υπουργό οικονομικών Γ. Στουρνάρα και τον αναπληρωτή του Χ. Σταϊκούρα τις τελευταίες μέρες, η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος έχει αναχθεί σε μεγάλο εθνικό στόχο.

Είχε προηγηθεί ασφαλώς ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος είχε επικαλεσθεί την ανάγκη επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος όταν εισήγαγε το χαράτσι στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα το 2011.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση φιλοδοξεί να επιτύχει τον στόχο για δύο λόγους:

Πρώτον, γιατί υπάρχει δέσμευση του eurogroup ότι θα λάβει μέτρα για τη μείωση του χρέους στο 124% το 2020 από 128%.

Δεύτερον, γιατί η κυβέρνηση πιστεύει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα αποτελέσει διαβατήριο για έξοδο της χώρας στις αγορές για πρώτη φορά από το 2010.

Για να είμαστε δίκαιοι, ο κ. Στουρνάρας πρόσθεσε επίσης τον όρο ανάπτυξη στην τελευταία αναφορά του στο θέμα.

Όσον αφορά το eurogroup, τόσο ο Ολλανδός υπουργός οικονομικών, που είναι επικεφαλής του, όσο κι ο Γερμανός ομόλογος του Β. Σόιμπλε έχουν δηλώσει ότι τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα εξετασθούν τον επόμενο Απρίλιο και ίσως αργότερα με την οριστικοποίηση των ελληνικών δημοσιονομικών μεγεθών του 2013.

Η διαδικασία αξιολόγησης από τους υπουργούς οικονομικών ίσως επισπευθεί κανά μήνα αν γίνει σαφές ότι η Ελλάδα θα πάει σε γενικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές τον Μάιο-Ιούνιο του 2014.

Όμως, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις της για τον ρόλο του διαβατηρίου προς τις διεθνείς αγορές που θεωρεί ότι μπορεί να παίξει το πιθανό πρωτογενές πλεόνασμα (κάτι που πράξαμε κι εμείς μετά από αρκετές ανταλλαγές απόψεων).

Αν και το τελευταίο αποτελεί θετική εξέλιξη, δεν πρόκειται να αλλάξει την άποψη των ευρωπαϊκών τραπεζών, συνταξιοδοτικών ταμείων κ.ά., κάποια από τα οποία υπέστησαν μεγάλες ζημίες από το PSI, για το ελληνικό ρίσκο.

Oύτε πρόκειται να συγκινήσει τα ταμεία και άλλους θεσμικούς επενδυτές που τοποθετούνται σε ώριμες αγορές από τη στιγμή που η Ελλάδα κατατάσσεται στην κατηγορία «των σκουπιδιών» από τις τρεις μεγάλες εταιρείες πιστοληπτικής διαβάθμισης.

Ακόμη κι αν όλα τα άλλα ήταν καλά, οι θεσμικοί επενδυτές δεν θα περίμεναν τη σφραγίδα του eurogroup για το πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά θα έσπευδαν να το προεξοφλήσουν, συμπιέζοντας τα ελληνικά spreads πολύ νωρίτερα.

Αντιθέτως, το προφίλ των ξένων επενδυτών οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να πάρουν ελληνικό ρίσκο είναι διαφορετικό και το πρωτογενές πλεόνασμα δεν παίζει ρόλο καταλύτη στις αποφάσεις τους.

Πρόκειται για μη ευρωπαϊκά funds, συνήθως αμερικανικά, που αισθάνονται άνετα με επενδύσεις υψηλού ρίσκου.

Επομένως, το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι το διαβατήριο για τις αγορές που οι κυβερνώντες έχουν στον νου τους.

Κι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό γιατί μπορεί να επισπεύσουν την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές χωρίς να περιμένουν το πρωτογενές πλεόνασμα.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε; To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.