Την ώρα που η ευρωζώνη αναζητά απεγνωσμένα κάποια ώθηση, η αναβλητικότητα που επιδεικνύουν οι ηγέτες της αποτελεί ανησυχητική εξέλιξη, προειδοποιεί στο τελευταίο του τεύχος ο Economist.

Όπως σημειώνει το βρετανικό περιοδικό, η σύνοδος κορυφής της Τετάρτης πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, με τους πρωθυπουργούς και τους προέδρους της Ε.Ε. να περνάνε ένα μάλλον χαλαρό απόγευμα συζητώντας για τη φοροδιαφυγή και την ενεργειακή πολιτική.




Οι πολυτάραχες συσκέψεις της περασμένης χρονιάς, όπου κρινόταν κυριολεκτικά το μέλλον του ευρώ, φαίνεται να ανήκουν στο μακρινό παρελθόν.

Τώρα οι Ευρωπαίοι ηγέτες διακηρύττουν την έλευση της ανάκαμψης, σημειώνοντας την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων στα κράτη μέλη της περιφέρειας του Νότου και την ανάκτηση της χαμένης τους ανταγωνιστικότητας.

Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων έχουν υποχωρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα και μέσα στους τελευταίους έξι μήνες οι τιμές των μετοχών έχουν αυξηθεί 25%.

Οι εξελίξεις αυτές σηματοδοτούν για πολλούς Ευρωπαίους μια στροφή στην ευρωπαϊκή κρίση. Θέλουν να πιστεύουν ότι τα χειρότερα έχουν πλέον περάσει.

Σύμφωνα με τον Economist, όμως, η ιδέα ότι η Ευρώπη έχει ξεμπερδέψει με τη σωτηρία του ευρώ είναι ένα επικίνδυνο μύθευμα. Η πραγματικότητα είναι πως οι ηγέτες της Ευρώπης υπνοβατούν σε μια οικονομική έρημο.


Ξυπνήστε!

Όπως επισημαίνει το βρετανικό περιοδικό, η οικονομία της ευρωζώνης μόλις πέρασε το έκτο συνεχόμενο τρίμηνο ύφεσης.

Η αρρώστια επεκτείνεται και στις χώρες του πυρήνα, συμπεριλαμβανομένων της Φινλανδίας και της Ολλανδίας, οι οποίες εμφάνισαν αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης το πρώτο τρίμηνο.

Οι λιανικές πωλήσεις μειώνονται, η ανεργία βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ πάνω από το 12%.

Παρά τις άγριες περικοπές, τα ελλείμματα παραμένουν υψηλά. Το άθροισμα του χρέους των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων είναι ακόμα υπερβολικό.

Οι τράπεζες είναι υποκεφαλαιοποιημένες. Οι επιχειρήσεις στον Νότο υποφέρουν από πιστωτική ασφυξία.

Αν και η ευρωζώνη δεν απειλείται άμεσα με κατάρρευση, η ηρεμία στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με τον Economist, έίναι σημάδι παρακμής, παρά ανάκαμψης.

"Για το καλό όλων, οι ηγέτες της Ευρώπης πρέπει να ξυπνήσουν από τον λήθαργο. Πρέπει να καταλάβουν ότι αν δεν δράσουν η ευρωζώνη είναι αντιμέτωπη με στασιμότητα και ύφεση, πιθανότατα και με τα δύο", προειδοποιεί o Εconomist.


Tι πρέπει να γίνει

Μετά από χρόνια οικονομικής κρίσης, η λίστα με αυτά που πρέπει να γίνουν είναι προφανής, εκτιμά η συντακτική ομάδα του βρετανικού περιοδικού. 

Εκείνο που επείγει είναι να κοπούν οι δεσμοί μεταξύ των τραπεζών και των κυβερνήσεων. Αυτός ήταν ο στόχος της τραπεζικής ένωσης, στην οποία συμφώνησαν πέρυσι οι Ευρωπαίοι ηγέτες.

Επιπλέον, η ευρωζώνη έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις που θα τονώσουν την ανάπτυξη.

Η Ε.Ε. πρέπει να επεκτείνει την ενιαία αγορά και στον τομέα των υπηρεσιών. Επίσης, πρέπει να υπογράψει συμφωνία ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών με τις ΗΠΑ. Και πρέπει να χαλαρώσει τη λιτότητα, επιβραδύνοντας τον ρυθμό των περικοπών και χρησιμοποιώντας κεφάλαια για τη χρηματοδότηση σχημάτων που θα ενισχύσουν την απασχόληση για τους νέους και τις επενδύσεις των ΜμΕ στην περιφέρεια.


Οι γερμανικές εκλογές και η δυσαρέσκεια με την Ε.Ε.

Κατά τον Economist, η αιτία της σημερινής απραξίας δεν είναι η έλλειψη πραγμάτων που πρέπει να γίνουν, αλλά η έλλειψη πολιτικής βούλησης.

Η στασιμότητα οφείλεται εν μέρει στις γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο και στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών με τις κυβερνήσεις τους και με την Ε.Ε.

Στη Γαλλία ο πρόεδρος Ολάντ έχει παραλύσει από το σκάνδαλο και από την ιστορικά χαμηλή δημοτικότητα του 24%.

Πρόσφατη έρευνα της Pew Research Centre έδειξε ότι το ποσοστό των Γάλλων που βλέπουν με θετικά την Ε.Ε. έχει πέσει από το 60% το 2012 στο 41%.

Την ίδια ώρα, η Ιταλία βυθίζεται στην ύφεση, αλλά οι πολίτες της θέλουν να κρατήσουν το ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου το 70% τάσσεται υπέρ του ενιαίου νομίσματος.

"Αυτή είναι συνταγή απραξίας. Από τη μια μεριά, οι ψηφοφόροι θέλουν η ευρωζώνη να παραμείνει ενωμένη. Από την άλλη, δεν θα στηρίξουν τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για να τη βγάλουν από την κρίση", προειδοποιεί ο Economist.


O Nτράγκι έκανε αυτό που έπρεπε - Τώρα πρέπει να ξυπνήσουν οι υπνοβάτες

Ο Εconomist τονίζει ότι ο Μάριο Ντράγκι έπραξε σωστά που αγόρασε περισσότερο χρόνο για την ευρωζώνη. Επίσης είχε δίκιο που εξόπλισε την ΕΚΤ με τα κατάλληλα εργαλεία για να βάλει τέλος στα στοιχήματα κατά του ευρώ.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί σπαταλούν την ευκαιρία να προχωρήσουν σε μια οργανωμένη μεταρρύθμιση.

Οι αισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι όλα θα έρθουν στη θέση τους μόλις ολοκληρωθούν οι γερμανικές εκλογές. Αλλά όπως παρατηρεί ο Economist, η διστακτικότητα των Γερμανών δεν οφείλεται μόνο στις εκλογές.

"Για όσο καιρό η στασιμότητα και η ύφεση ταλαιπωρούν τη δημοκρατία, η ευρωζώνη κινδυνεύει από μια μοιραία λαϊκή εξέγερση. Αν οι υπνοβάτες ενδιαφέρονται για το νόμισμά τους και τους λαούς τους, πρέπει να ξυπνήσουν" καταλήγει το δημοσίευμα.