Η απόφαση να επιβληθούν απώλειες στους κύπριους καταθέτες είναι η πιο πρόσφατη διάβρωση της προστασίας των ομολογιούχων στις ευρωπαϊκές τράπεζες και είναι ένα «δυσοίωνο» σημάδι αναφορικά με το πώς διαχειρίζονται οι διασώσεις, σύμφωνα με την Barclays.

Κατά τον διεθνή οίκο, η Ελβετία, η Βρετανία, η Ολλανδία και η Γερμανία εμφανίζουν το μεγαλύτερο ρίσκο για τους ομολογιούχους.

«Η επιβολή εισφοράς στους καταθέτες στην Κύπρο είναι μια σημαντική εξέλιξη που διευρύνει την διάβρωση της προστασίας των ομολογιούχων στις ευρωπαϊκές τράπεζες», αναφέρει σε έκθεσή της η Barclays. «Πιστεύουμε ότι η απαλλοτρίωση των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης της SNS Reaal, η επιβολή απωλειών στα senior bonds της Anglo Irish και τα «κουρέματα» στους καταθέτες στην Κύπρο σχηματίζουν μια δυσοίωνη τάση».

Σύμφωνα με την Barclays, η χωρίς προηγούμενο απόφαση για “bail-in” των καταθετών υπογραμμίζει την έλλειψη προόδου για ένα πανευρωπαϊκό σύστημα προστασίας των καταθετών.

Κατά τον οίκο, ο κίνδυνος το πακέτο διάσωσης της Κύπρου να οδηγήσει σε φυγή καταθέσεων σε άλλες προβληματικές χώρες της ευρωζώνης είναι μικρότερος απ’ ότι θα ήταν την περίοδο της διάσωσης της Ιρλανδίας το 2010. Οι τράπεζες της περιφέρειας είναι καλύτερα κεφαλαιοποιημένες απ’ ότι ήταν τότε, η ΕΚΤ έχει ενισχύσει την στήριξή της προς τις τράπεζες της περιοχής και η αποφασιστικότητα να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, έχουν μειώσει τον κίνδυνο επαναπροσδιορισμού, αναφέρει η Barclays.

Η Κύπρος είναι επίσης ειδική περίπτωση, σύμφωνα με την Barclays, καθώς το 30% των καταθέσεων προέρχεται από χώρες εκτός ευρώ. Το μέγεθος των αναγκών ανακεφαλαιοποίησης των κυπριακών τραπεζών, που διαμορφώνεται στο 80% του ΑΕΠ, έναντι του 40% για την Ιρλανδία, του 27% για την Ελλάδα και του 6,5% για την Ισπανία.