Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής στην οποία κατέληξε το Κογκρέσο για τις αυξήσεις των φόρων στις ΗΠΑ, απλώς μεταθέτει για λίγο αργότερα τα κρίσιμα ζητήματα της περικοπής δαπανών και του πλαφόν του χρέους, σύμφωνα με τους αναλυτές.

Από την πλευρά του το ΔΝΤ εμφανίζεται καταρχήν θετικό για την συμφωνία, τονίζει όμως ότι χρειάζονται και άλλα να γίνμουν στο μέτωπο των δαπανών αλλά και της μείωσης του χρέους.

Η διαδικασία ήταν τόσο χαοτική και το αποτέλεσμα τόσο μη ικανοποιητικό που είναι πιθανόν να δούμε περαιτέρω υποβάθμιση των ΗΠΑ κάποια στιγμή, σύμφωνα με τον Steve Englander της Citi. Το πρόβλημα, όπως επισημαίνει, είναι ότι η... θεραπεία αυτή αποτρέπει ένα δυνατό βραχυπρόθεσμο μακροοικονομικό πλήγμα, όμως κάνει ελάχιστα σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική βιωσιμότητα, και έτσι το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα πιθανότατα θα είναι αρνητικό και για το αμερικανικό δολάριο. 

Μια γρήγορη ματιά στα CDSs, στις αξιολογήσεις και στα επιτόκια δείχνει ότι θα χρειαστεί υποβάθμιση τουλάχιστον κατά δύο βαθμίδες προτού υπάρξει ένα σημαντικό risk premium στο κόστος δανεισμού. Υπό αυτές τις συνθήκες, η απώλεια εμπιστοσύνης μπορεί να εκδηλωθεί περισσότερο μέσω του αμερικανικού δολαρίου παρά μέσω των άλλων αγορών assets.

Είναι πιθανόν να δούμε περισσότερες μεγάλες διαμάχες αναφορικά με τα κατασχετήρια -που παίρνουν αναβολή δύο μηνών, αλλά δεν εξαλείφονται- και το πλαφόν του χρέους. Οι δημοκρατικοί λένε πως δεν θα κάνουν άλλες υποχωρήσεις, όμως οι ρεπουμπλικάνοι μπορεί να έχουν από εδώ και πέρα το πάνω χέρι. Οι μειώσεις φόρων κάτω από τα 400-450.000 δολάρια είναι μόνιμες, όπως είναι και οι αλλαγές στους φόρους μερισμάτων, κεφαλαιακών κερδών και ακινήτων και έτσι οι ρεπουμπλικάνοι δεν θα χρειαστεί ποτέ πια να ψηφίσουν για αύξηση φόρου.

Όπως εκτιμά ο Englander, αν το πολιτικό αποτέλεσμα συνεχίσει να είναι η αποφυγή της λήψης μακροπρόθεσμων μέτρων και η λήψη βραχυπρόθεσμων λύσεων, που αποφεύγουν τα πολιτικά δύσκολα σημεία, τότε το πολιτικό μίγμα της εύκολης δημοσιονομικής πολιτικής και του εύκολου χρήματος θα διατηρηθεί για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Ακόμα και υπό καλύτερες προοπτικές ανάπτυξης, το μίγμα πολιτικής και οι αποδόσεις επί των σταθερών εισοδημάτων παραμένουν μη ελκυστικά και έτσι το δολάριο πιθανώς θα παραμείνει υπό πίεση.


Διατηρείται η αβεβαιότητα

Όπως ήταν αναμενόμενο, η αύξηση του πλαφόν στο χρέος δεν αποτελεί μέρος του νομοσχεδίου, σχολιάζει ο Erik Nielsen της Unicredit. Αυτό είναι αναμφίβολα αρνητικό καθώς, σε συνδυασμό με την έλλειψη συμφωνίας σε ό,τι αφορά τις περικοπές δαπανών, σημαίνει πως θα διατηρηθεί η δημοσιονομική αβεβαιότητα για άλλους δύο μήνες.

Κατά τον ίδιο, σε γενικές γραμμές η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της Γερουσίας, και η έγκριση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι θετική είδηση για την αγορά. Όμως, καθώς δεν έχουν ακόμα διευθετηθεί διάφορα κομμάτια του ζητήματος, οι επόμενες εβδομάδες πιθανόν να χαρακτηριστούν από αστάθεια.

El-Erian: Μικρά τα οικονομικά οφέλη

Ο Mohamed El-Erian της PIMCO εκτιμά ότι η συμφωνία μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων προσφέρει πολύ λίγα εργαλεία για την αντιμετώπιση των αντίθετων ανέμων που υπονομεύουν την ανάπτυξη, αποθαρρύνουν τις επιχειρηματικές επενδύσεις και περιορίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Σε άρθρο του στο CNN, επισημαίνει ότι ο συμβιβασμός μεταξύ των δύο κομμάτων παρατείνει την πολιτική αβεβαιότητα, αντί να την απομακρύνει.

Παράλληλα, αφήνει άλυτα πολλά ζητήματα που αφορούν τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική προσαρμογή και τη μείωση του χρέους και του ελλείμματος.

Επιπλέον, ο Μ. El-Erian τονίζει ότι ο χθεσινός συμβιβασμός στο Κογκρέσο δεν αναμένεται να δώσει βραχυπρόθεσμη τόνωση στην αμερικανική οικονομία και προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα συνεχίσει να κινείται σε χαμηλούς ρυθμούς.

Ωστόσο, ο αναλυτής της PIMCO υποστηρίζει ότι η συμφωνία για τον δημοσιονομικό γκρεμό εμπεριέχει ένα ισχυρό πολιτικό συμβολισμό, καθώς είναι η πρώτα φορά μετά από πολλά χρόνια που λαμβάνεται μια απόφαση για την προστασία της μεσαίας τάξης και των χαμηλότερων εισοδημάτων.

Η αύξηση στους φόρους των ανώτερων εισοδημάτων και η διατήρηση των μηχανισμών αναδιανομής του πλούτου δείνχει ότι "καταβάλλονται προσπάθειες να δοθεί ένα τέλος σε δεκαετίες οικονομικών ανισοτήτων και σταθερής μείωσης του εισοδήματος".

Ο χορός του Ζαλόγγου

Από την πλευρά του, ο Kit Juckes της Societe Generale, χαρακτηρίζει την όλη διαδικασία ευρωπαϊκή εκδοχή του… χορού του Ζαλόγγου. Αυτή η προσποίηση προς τα εμπρός και το ένα βήμα πίσω πυροδότησε ένα πολύ εύθυμο κλίμα στις αγορές σήμερα το πρωί.

Οι διαμάχες για τα δημοσιονομικά σίγουρα δεν έχουν τελειώσει, όμως ο γκρεμός δεν αποτελεί πλέον ζήτημα. Οι διαπραγματεύσεις για τις κατασχέσεις και το πλαφόν του χρέους θα μας απασχολήσουν σύντομα, όπως επίσης και τους οίκους αξιολόγησης.

Όπως επισημαίνει, η αρχική αντίδραση της ομάδας ανάλυσης των οικονομικών των ΗΠΑ, σε ό,τι αφορά τη συμφωνία, είναι ότι εάν όλα τα άλλα παραμείνουν σταθερά, τότε ενισχύεται η ανάπτυξη του 2013 κατά περίπου μισό τοις εκατό, ενώ το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα διαμορφωθεί στο 6%. Η ανάπτυξη του ΑΕΠ των ΗΠΑ τώρα αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2-2,5%, ενώ υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες η ανάπτυξη του β΄ εξαμήνου να ξεπεράσει το 3%.