Η Γαλλία και όχι οι χώρες της περιφερειακής Ευρώπης είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη αυτήν τη στιγμή, εκτιμά ο Economist.

H γαλλική οικονομία χάνει διαρκώς έδαφος στην κούρσα της ανταγωνιστικότητας έναντι της Γερμανίας, ενώ το δημόσιο χρέος έχει ανέλθει από το 22% το 1981 στο 90%.

Την ίδια ώρα, έχει επιδεινωθεί σημαντικά το επιχειρηματικό κλίμα. Οι γαλλικές επιχειρήσεις επιβαρύνονται από την ανελαστική αγορά εργασίας και την υπερβολική ρύθμιση της αγοράς προϊόντων.

Ως αποτέλεσμα, επισημαίνει ο Economist, οι νέες επιχειρήσεις αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στη Γαλλία. Η χώρα έχει λιγότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις από τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Βρετανία.

Η γαλλική οικονομία είναι στάσιμη και μπορεί να εισέλθει σε ύφεση αυτό το τρίμηνο, ενώ το 2013 αναμένεται να αναπτυχθεί οριακά.

Πάνω από το 10% του εργατικού δυναμικού και περισσότερο από το 25% των νέων είναι χωρίς εργασία.

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει βουλιάξει από ένα μικρό πλεόνασμα το 1999 σε ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα στην Ευρώπη. 

Εν ολίγοις, καταλήγει ο Economist, πολλές γαλλικές εταιρείες δεν είναι ανταγωνιστικές και η κυβέρνηση της χώρας ζει πέρα από τις δυνάμεις της.

Η κυβέρνηση Ολάντ

Τα προβλήματα αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν αν η κυβέρνηση της χώρας ήταν πρόθυμη να προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις, υπογραμμίζει ο Economist.

Υποστηρίζει, ωστόσο, ότι, παρόλο που ο κ. Ολάντ έχει τονίσει αρκετές φορές την ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, οι αποφάσεις του κινούνται ως τώρα σε αντίθετη κατεύθυνση.

Ψήφισε φόρο 75% για τα εισοδήματα άνω του 1 εκατ. ευρώ, αύξησε τους φόρους στις εταιρίες, τον πλούτο, τα κεφαλαιακά κέρδη και τα μερίσματα, αύξησε τον κατώτατο μισθό και πήρε πίσω την προηγούμενη απόφαση για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει εκσυγχρονιστεί και παραμένει εχθρικό στον καπιταλισμό, προειδοποιεί ο Economist, λέγοντας ότι οι άλλες χώρες της ευρωζώνης εφαρμόζουν δομικές μεταρρυθμίσεις με πιο γρήγορο ρυθμό από τη Γαλλία.

Υπενθυμίζει, μάλιστα, το πρόσφατο καμπανάκι του ΔΝΤ, που σε έκθεσή του υποστήριζε ότι η Γαλλία κινδυνεύει να μείνει πίσω από την Ιταλία και την Ισπανία.

Αν ο κ. Ολάντ δεν δείξει ότι είναι πραγματικά αποφασισμένος να αλλάξει τον δρόμο που έχει πάρει η χώρα του τα τελευταία 30 χρόνια, η Γαλλία θα χάσει την πίστη των επενδυτών και της Γερμανίας, τονίζει το έγκριτο οικονομικό περιοδικό.

Όπως ανακάλυψαν πολλές χώρες της ευρωζώνης, το κλίμα στις αγορές μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα και μια κρίση θα μπορούσε να ξεσπάσει ήδη από τις αρχές του 2013.

Σύμφωνα με τoν Economist, η Γαλλία και όχι η Ιταλία και η Ισπανία θα είναι ο τόπος όπου θα κριθεί το μέλλον του ευρώ και ο κ. Ολάντ δεν έχει πολύ χρόνο για να απενεργοποιήσει τη βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης.


Μοσκοβισί: Η Γαλλία δεν είναι ο ασθενής της Ευρώπης

"Η Γαλλία δεν είναι ο ασθενής της Ευρώπης", δήλωσε την Πέμπτη στους F.T. ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί.

"Η Γαλλία παραμένει η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο", πρόσθεσε, προσθέτοντας ωστόσο ότι πρέπει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της.

Σε συνέντευξή του στους F.T., o κ. Mοσκοβισί υποστήριξε ότι η Γαλλία δεν εφαρμόζει τις ίδιες μεταρρυθμίσεις με την Ιταλία και την Ισπανία, γιατί δεν έχει τις ίδιες αδυναμίες με τις χώρες αυτές.

Τόνισε όμως ότι η γαλλική κυβέρνηση "θα εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις α λα γαλλικά", οι οποίες θα είναι πιο φιλόδοξες από κάθε άλλη φορά.

Ο κ. Μοσκοβισί σημείωσε ότι η πρόβλεψη της κυβέρνησης για ανάπτυξη 0,8% το 2013 δεν είναι ανεδαφική, ειδικά αν σταθεροποιηθεί η ευρωζώνη.

"Σε αντίθεση με τη λαϊκή σοφία, η γαλλική οικονομία έχει πραγματικές δυνατότητες. Δεν είναι μια αποδυναμωμένη οικονομία χωρίς πόρους. Το ερώτημα είναι είμαστε ικανοί να κινητοποιήσουμε αυτούς τους πόρους για να ξαναχτίσουμε την οικονομική μας δύναμη ;" επισήμανε.