Επτά πρώην τράπεζες καταθέσεων, οι οποίες έχουν ήδη λάβει κρατική βοήθεια, θα είναι τα πρώτα ισπανικά ιδρύματα που θα δεχθούν την ευρωπαϊκή ενίσχυση, σύμφωνα με το Reuters.

Πρόκειται για τις CatalunyaCaixa, Unnim -μέλος της BBVA-, Espana Duero που συγχωνεύθηκε με τη Unicaja, NovacaixaGalicia, Bankia, Banco Mare Nostrum και Banca Civica. Oι πιο προβληματικές από αυτές είναι η Bankia (ο τέταρτος μεγαλύτερος δανειστής που εθνικοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα με κρατική στήριξη 23,5 δισ. ευρώ), η NovacaixaGalicia και η CatalunyaCaixa.

Οι δύο τελευταίες δημιουργήθηκαν από τη συνένωση τραπεζών αποταμιεύσεων στις αυτόνομες περιοχές της Γαλικίας και της Καταλονίας, εν μέρει προς τέρψη πολιτικών με καταγωγή από τις περιοχές αυτές. Το κράτος τις έθεσε υπό την προστασία του όταν έγινε σαφές ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν τις ζημίες τους.

Ο θεσμός των τοπικών τραπεζών αποταμιεύσεων, των cajas όπως είναι γνωστές, ξεκίνησε μετά το τέλος των πολέμων με τη Ναπολεόντεια Γαλλία, στις αρχές του 19ου αιώνα. Σε ακρετές περιπτώσεις ιδρυτής τους ήταν η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, η οποία σκόπευε στη δανειοδότηση των αγροτών σε χρονιές με φτωχή σοδειά.

Για κάποια περιοχή το να έχει μια τέτοια τράπεζα υπήρξε (και) ένδειξη αυτονομίας. Κάπου εδώ εμπλέκονται και οι πολιτικοί, αφού οι τοπικές κυβερνήσεις -η τοπική αυτοδιοίκηση είναι το πλησιέστερο αντίστοιχο στα ελληνικά δεδομένα- τοποθέτησαν δικούς τους στα διοικητικά συμβούλια. Σκοπός ήταν τα κεφάλαια των ιδρυμάτων αυτών να χρησιμοποιηθούν για να χρηματοδοτηθούν μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα, που άλλωστε ήταν και η ατμομηχανή της ισπανικής οικονομίας επί σειρά ετών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, πουθενά δεν έγινε πιο προφανές αυτό από ό,τι στο ανατολικό τμήμα της Βαλένθιας, όπου οι cajas χρηματοδότησαν τεράστια ζημιογόνα projects, όπως αεροδρόμια, κέντρα τεχνών και κινηματογραφικά στούντιο, που όφειλαν την ύπαρξή τους στις προσπάθειες να αυξηθεί το status της περιοχής.