Ιδιαίτερα σκληρό και αιχμηρό είναι άρθρο της στήλης Charlemagne του περιοδικού Economist. Με το άρθρο, το οποίο έχει τίτλο «O Πάπας Μάριο στο ευρω-μπορντέλο» (Pope Mario in the euro-bordello), το βρετανικό περιοδικό ασκεί έντονη κριτική σε όσα διεξάγονται στις Βρυξέλλες.

«Βραχυπρόθεσμα, για τις αγορές, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποια νομικά εργαλεία θα χρησιμοποιήσουν (οι Ευρωπαίοι ηγέτες) ή ποιες διπλωματικές φράσεις θα τεθούν επί τάπητος. Το κρίσιμο σημείο είναι εάν οι ηγέτες καταλήξουν σε κάποια συμφωνία, που θα δίνει στον Mario Draghi (τον επικεφαλής της ΕΚΤ) τη δυνατότητα να δράσει», αναφέρει ο Economist, επισημαίνοντας πως η αντιμετώπιση της κρίσης εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τις κινήσεις της ΕΚΤ.

«Έτσι οι ηγέτες έχουν εμπλακεί σε ένα παράδοξο τελετουργικό για να κερδίσουν την εύνοια του προέδρου της ΕΚΤ. Εάν τα κράτη-μέλη ταπεινωθούν αρκετά, τότε ίσως ο κ. Draghi να τους χαμογελάσει. Φήμες λένε ότι η κ. Merkel δεν θα αντισταθεί σε μεγαλύτερο ρόλο για την ΕΚΤ, αλλά εμμένει στο ότι δεν θα πρέπει να δανείζει τις κυβερνήσεις πολύ φανερά και πως θα πρέπει να διατηρήσει την ανεξαρτησία της», αναφέρει ο Economist και συμπληρώνει: «Η Γαλλία και η Γερμανία διαφωνούν σημαντικά ως προς την εμπλοκή της ΕΚΤ στην κρίση. Τώρα συμφωνούν να τηρήσουν σιγήν ιχθύος. Όσο λιγότερα λένε τόσο καλύτερα. Εάν, όμως, πράγματι ο κ. Draghi αποφασίσει να παρέμβει, τότε θα πρέπει να το κάνει ανεξάρτητα και όχι υπό καθεστώς εξαναγκασμού».

Και το βρετανικό περιοδικό καταλήγει: «Υπάρχει, όμως, κάτι αντιφατικό ως προς την εμμονή να διατηρηθεί η ακεραιότητα του κ. Draghi από την επίγεια πολιτική με το επιχείρημα ότι πρέπει να ασχολείται μόνο με τον επουράνιο μυστικισμό της νομισματικής πολιτικής. Εάν είναι έτσι, τότε γιατί ο ίδιος, όπως και ο προκάτοχός του ο κ. Jean Claude Trichet, μετέχουν στις ευρωπαϊκές συνόδους, όπου διαπράττονται οι πιο άσχημες πολιτικές συνουσίες; Είναι σαν να έρχεται ο Πάπας να κηρύξει σε μπορδέλο».