Στα λάθη του παρελθόντος, αλλά και στους άμεσους κινδύνους που διατρέχει η Ευρώπη αναφέρεται ο Ζακ Ντελόρ, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ένας από τους εμπνευστές της Νομισματικής Ένωσης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό L ’Express.

«Σήμερα βρισκόμαστε στην άκρη του γκρεμού», υποστηρίζει ο Ζακ Ντελόρ σε συνέντευξη του στο περιοδικό L ’Express. «Με το να υποσχόμαστε στις αγορές σημαντικές θεσμικές εξελίξεις, οι οποίες γνωρίζουμε καλά ότι είναι ανέφικτες, είναι σαν να βάζουμε τρικλοποδιά στον εαυτό μας».

Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από τους πρωτεργάτες της νομισματικής ένωσης υποστηρίζει πως τα οικονομικά μοντέλα των κρατών της ΕΕ είναι σήμερα πολύ διαφορετικά ώστε να πιστεύουμε σε μια πραγματική αλλαγή σε αυτό το θέμα. Επιπλέον «και η πρόταση θεσμοθέτησης ενός Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών δεν έχει νόημα», σημειώνει.

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο Ζακ Ντελόρ υποστηρίζει πως αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι «να προχωρήσουμε σε μια μερική και προσωρινή αμοιβαιότητα των χρεών, μέσω, για παράδειγμα, της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Απόσβεσης, το οποίο θα ήταν σε θέση να εξυπηρετεί και να στηρίζει όλα τα κράτη και πρωτίστως όσα πλήττονται σοβαρά από την κρίση».

Κατά τον ίδιο η Νομισματική Ένωση δημιουργήθηκε, χωρίς να ακολουθήσει ο οικονομικός συντονισμός. «Το 1997 είχα προτείνει στους ηγέτες μας ένα σύμφωνο συντονισμού των οικονομικών πολιτικών. Είχα φροντίσει να μην το αποκαλέσουμε οικονομική διακυβέρνηση, για να μην θιγούν οι Γερμανοί φίλοι μας. Η έκκλησή μου, όμως, δεν έγινε αποδεκτή από την τότε γαλλική κυβέρνηση. Εκεί ακριβώς εντοπίζεται ο σπασμένος κρίκος της αλυσίδας, στην έλλειψη συνεργασίας», τονίζει.

«Σήμερα», συνεχίζει, «το ευρωπαϊκό όραμα της ενσωμάτωσης, που συμμερίζονταν οι Γερμανοί ηγέτες, όπως ο Αντενάουερ, o Σμιτ ή ο Κολ, απουσιάζει από την αντίληψη της Ανγκελα Μέρκελ. Έτσι, φάνηκε να διστάζει, καθώς επηρεάζεται εξαιρετικά από την παραμικρή μεταστροφή της γερμανικής κοινής γνώμης».

Από την άλλη πλευρά η Γαλλία, σχολιάζει ο κ. Ντελόρ, «προσπαθεί να αποφύγει το ενδεχόμενο να δει το Βερολίνο να εγκαταλείπει το σκάφος».

Σε ό,τι αφορά δε την ιδέα του «ευρωπαϊκού εξαμήνου», για το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών των κρατών και επιτήρησης των δημοσιονομικών τους ανισορροπιών, που θα ξεκινήσει το επόμενο έτος, ο Ζακ Ντελόρ εκτιμά ότι πρόκειται για μια «περίπλοκη ιδέα», η οποία δεν λαμβάνει υπόψη τις διαφορετικές εθνικές ιδιαιτερότητες. «Κάθε κράτος έχει τα δικά του δυνατά και αδύναμα σημεία και δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε το γερμανικό μοντέλο σε όλα τα κράτη-μέλη. Δεν είναι ρεαλιστικό. Η λύση έγκειται στη συνεργασία», τονίζει. «Αυτό σημαίνει ότι οφείλουμε να θέσουμε την ΕΕ σε δύο βάσεις: στην οικονομική και τη νομισματική και κάτι τέτοιο είναι κυρίως ζήτημα πολιτικής βούλησης», καταλήγει.