Η άνοδος και η πτώση του D. Strauss-Kahn

Ο οικονομολόγος που ονειρευόταν το βραβείο Νόμπελ, ο σοσιαλιστής που ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για την πολυτελή ζωή, ο "γυναικάς" και ο αριστοτέχνης της ευρωπαϊκής πολιτικής. Ποιος είναι τελικά ο DSK;

Η άνοδος και η πτώση του D. Strauss-Kahn
Ο οικονομολόγος που ονειρευόταν το βραβείο Νόμπελ, ο σοσιαλιστής που ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για την πολυτελή ζωή, ο "γυναικάς" που αντιμετωπίζει τώρα κατηγορία απόπειρας βιασμού ή ο αριστοτέχνης της ευρωπαϊκής πολιτικής; Ποιος είναι άραγε ο Dominique Strauss-Kahn, που οι Γάλλοι αποκαλούν DSK, σε μία σαφή αναφορά στο πασίγνωστο ακρωνύμιο JFK;

"Όταν μπαίνει σε ένα δωμάτιο όλοι γυρνούν να τον κοιτάξουν, όταν μιλάει όλοι τον ακούν", αναφέρει Ευρωπαίος αξιωματούχος στο Reuters περιγράφοντας την εικόνα ενός χαρισματικού ηγέτη. Όσοι τον γνωρίζουν κάνουν λόγο για έναν άνδρα με αίσθηση του χιούμορ, αλλά επίσης με συναίσθηση της θέσης και του κύρους του. "Είναι γοητευτικός άνθρωπος, πάντα έτοιμος να κάνει μία ευγενική χειρονομία, χαμογελαστός και εμφατικός και καθόλου αλαζονικός", αναφέρει άλλος αξιωματούχος.

Υπάρχει όμως και ο άλλος Strauss-Kahn, "ο μεγάλος κυνηγός", όπως τον χαρακτηρίζει η "Le Journal du Dimanche". Ο άνδρας που στέλνει λουλούδια σε νεαρές δημοσιογράφους και δεν έχει κρύψει την αδυναμία του προς το ωραίο φύλο και τώρα αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες για απόπειρα βιασμού.  

Όπως αναφέρει σε εκτενή αναφορά για τη ζωή και τα δρώμενα του Dominique Strauss-Kahn το πρακτορείο Reuters, ο δρόμος του προς την κορυφή της γαλλικής κοινωνίας ξεκίνησε από το Μονακό, όπου η οικογένειά του μετακόμισε όταν ο ίδιος ήταν μόλις 11 ετών. Η οικογένεια έμενε πριν στο Αγκαντίρ του Μαρόκου, όταν ένας ισχυρός σεισμός έναν χρόνο νωρίτερα σχεδόν ισοπέδωσε την πόλη, με αποτέλεσμα και τον θάνατο σχεδόν των μισών συμμαθητών του Dominique Strauss-Kahn.

Ο πατέρας του, Gilbert, ο οποίος, σύμφωνα με τους βιογράφους του DSK, αντιμετώπιζε συχνά προβλήματα κατάθλιψης, λέγεται πως πέθανε στην καρέκλα του κουρέα του. Λέγεται μάλιστα πως και εκείνος είχε αδυναμία στις γυναίκες, γεγονός που εκτιμάται ότι σημάδεψε τον έφηβο τότε Dominique.

Ο Gilbert ήταν δικηγόρος και είχε πετύχει ένα καλό επίπεδο ζωής για την οικογένειά του στο Μονακό. Σε ηλικία 14 ετών, ο Dominique Strauss-Kahn πήγε με έναν φίλο του διακοπές στην Κορσική. Λίγες μέρες αργότερα, η μητέρα του Jacqueline αναγκάστηκε να πάει στην Κορσική με το αεροπλάνο για να τον μαζέψει, πεινασμένο και χωρίς καθόλου χρήματα.

Στο σχολείο προχωρούσε χωρίς να καταβάλει σημαντικές προσπάθειες. Εκεί γνώρισε και την πρώτη του γυναίκα, την Helene Dumas, την οποία παντρεύτηκε σε ηλικία 18 ετών. Ο γάμος τους κράτησε 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Dominique Strauss-Kahn εξελίχθηκε σε "γκουρού" των οικονομικών επιστημών, κατακτώντας ολοένα και υψηλότερες ακαδημαϊκές θέσεις, ενώ άρχισε να ασχολείται και με την πολιτική, προσχωρώντας στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Φοίτησε στην HEC, ένα από τα καλύτερα οικονομικά πανεπιστήμια στη Γαλλία, ενώ κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Μάη του '68 διάβαζε για να περάσει τις εξετάσεις του.

Τη δεκαετία του 1970, ο Strauss-Kahn ασχολήθηκε και με την πολιτική, αλλά και με την επιστήμη του, παίρνοντας πτυχία οικονομικών και νομικής. Απέσπασε τη διεθνή προσοχή με μία εργασία του σχετικά με τις αποταμιεύσεις και την ανισότητα. Αυτή υπήρξε η αφετηρία για την αναρρίχησή του στο Σοσιαλιστικό Κόμμα ως ενός από τα ισχυρά οικονομικά πνεύματα της παράταξης.

Ανέλαβε το πρώτο του κυβερνητικό πόστο το 1991, ως υπουργός Βιομηχανίας. Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε την τρίτη του σύζυγο, την Ann Sinclair, με την οποία είναι παντρεμένος μέχρι σήμερα, διάσημη τηλεοπτική δημοσιογράφο, που κυριαρχούσε τις δεκαετίες 1980 και 1990.

Εκείνη την εποχή, η Sinclair ήταν πολύ πιο διάσημη από τον ίδιο. Μεγάλο μέρος της περιουσίας του προκύπτει από εκείνη, καθώς είναι εγγονή ενός εκ των μεγαλύτερων dealers στη γαλλική και ευρωπαϊκή αγορά τέχνης, του Paul Rosenberg.

Ο Strauss-Kahn το 1997 αναλαμβάνει το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας. Άλλωστε, είχε γράψει κατά το μεγαλύτερο μέρος το οικονομικό πρόγραμμα των σοσιαλιστών στη μάχη για τη διεκδίκηση αυτών των εκλογών. Έμεινε στο υπουργείο για 881 ημέρες, μέχρις ότου παραιτήθηκε υπό το βάρος καταγγελιών για διαφθορά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όμως, κατάφερε να... συγυρίσει την οικονομική κατάσταση της Γαλλίας, ώστε να επιτευχθεί η ένταξη στο ευρώ. Αποφάσισε μάλιστα να επιβάλει εφάπαξ φορολόγηση στις επιχειρήσεις για τον σκοπό αυτόν, αντί να προχωρήσει σε μέτρα λιτότητας. Ήταν από τους θεμελιωτές του πολιτικού πλαισίου για το ευρώ και από εκείνους που υποστήριξαν την πολιτική ανάδειξη της Ιταλίας στη νομισματική ένωση.

Παρά την παραίτησή του, το 1999, ο Strauss-Kahn έκτοτε βρίσκεται στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε το προφίλ του αποτελεσματικού και ευέλικτου ηγέτη. Η βελτίωση ήταν εμφανής, ειδικότερα καθώς ο προκάτοχός του, ο Ισπανός Rodrigo Rato, δεν φημιζόταν για τις πολιτικές του δεξιότητες.

Το 2006, ο Strauss-Kahn έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Έχασε αυτήν τη μάχη από τη Segolen Royal. Λίγες ημέρες πριν από τον γάμο της κόρης του, στο Παρίσι, και ενώ δεν είχε τίποτε καλύτερο να κάνει, έκανε ένα τυπικό τηλεφώνημα στον Jean-Claude Juncker, τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου. Κατά τη διάρκεια αυτού, διατυπώθηκε για πρώτη φορά η πρόταση να αναλάβει ο ίδιος το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Για τον Strauss-Kahn αυτή ήταν η μόνη διαθέσιμη πρόταση εκείνη την εποχή.

Ανέλαβε τα ηνία του ΔΝΤ όταν η παγκόσμια οικονομία αντιμετώπιζε τη χειρότερη χρηματοοικονομική κρίση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ΔΝΤ ανέκτησε και πάλι τον ρόλο του και ο Strauss-Kahn, αντί να προχωρήσει σε απολύσεις -όπως του είχε διαμηνυθεί προτού αναλάβει-, έπαιξε τελικά καταλυτικό ρόλο στην ενίσχυση της σημασίας του ταμείου για τη διεθνή οικονομία.

Πολλοί θεωρούν ότι ήταν ιδανικός για τη θέση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, γιατί συνδύαζε πολιτική ευελιξία και άριστη γνώση της οικονομικής επιστήμης. Στο Νταβός, το 2008, τάχθηκε υπέρ της υιοθέτησης κεϊνσιανής πολιτικής, με κίνητρα για να αποφευχθεί η οικονομική κρίση. Όπως ανέφερε ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Larry Summers, ήταν πρώτη φορά όπου το ΔΝΤ διατύπωνε τέτοιες προτάσεις. Τότε είχε δεχτεί τα πυρά πολλών.

Τον τελευταίο καιρό, πολλοί υπέθεσαν πως ο Strauss-Kahn, ο άνθρωπος που ονειρευόταν το Βραβείο Νόμπελ Οικονομίας, θα στόχευε στην προεδρία της Γαλλίας. Οι δημοσκοπήσεις, άλλωστε, τον έφερναν να προηγείται του Nicolas Sarkozy.

Όλα αυτά, όμως, είναι πλέον μάλλον απίθανα, καθώς τους επόμενους μήνες θα πρέπει να επικεντρωθεί στην υπεράσπισή του, αφού αντιμετωπίζει 7 κατηγορίες, εκ των οποίων απόπειρα βιασμού και ομηρία. Αν και το 57% των Γάλλων πιστεύει ότι υπάρχει σκευωρία εναντίον του, η πολιτική του εικόνα έχει δεχτεί τεράστιο πλήγμα.

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της δικαστικής διαδικασίας στις ΗΠΑ, "είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτή η θλιβερή σχέση θα τερματίσει την πολιτική του καριέρα", υποστηρίζει ο Gerard Grunberg, πολιτικός αναλυτής στο πανεπιστήμιο Sciences Po.

Πόσο μάλλον όταν η δημόσια εικόνα του έχει αμαυρωθεί ακόμα περισσότερο από τις νέες αποκαλύψεις των ΜΜΕ για τη σχέση του με την Πολωνή οικονομολόγο του ΔΝΤ Piroska Nagy και από την καταγγελία απόπειρας βιασμού που έκανε εναντίον του η δημοσιογράφος-συγγραφέας Τριστιάν Μπανόν.

Η σχέση του Strauss-Kahn με τη Nagy ξεκίνησε στις χιονισμένες κορυφές του Νταβός, στις ελβετικές Άλπεις, στις αρχές του 2008, και έληξε πριν από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, όταν το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ συναντήθηκε για να συζητήσει εάν ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε χρησιμοποιήσει τη θέση του για να εξαναγκάσει τη Nagy.

Παρά το γεγονός ότι η Nagy ήταν υφισταμένη του Strauss-Kahn, η έρευνα του ΔΝΤ τον αθώωσε από την κατηγορία της κατάχρησης εξουσίας.

"Αυτή η σύντομη σχέση ανήκει πια στο παρελθόν. Έχουμε γυρίσει σελίδα. Και μπορώ να προσθέσω ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον όσο την πρώτη μέρα", δήλωσε η γυναίκα του μετά το τέλος της σχέσης. Ο Strauss-Kahn απολογήθηκε δημόσια στους υπαλλήλους του ΔΝΤ και στη γυναίκα του για τη λανθασμένη του επιλογή. Ωστόσο, το συμβούλιο του ΔΝΤ τον προειδοποίησε ιδιωτικά ότι ένα νέο περιστατικό δεν θα συγχωρεθεί.

Κάποια από τα ανώτερα στελέχη του ΔΝΤ είχαν ταχθεί υπέρ της παραίτησης του Strauss-Kahn. Την ίδια μάλιστα εποχή δημιουργήθηκαν ερωτήματα για την πρόσληψη μιας νεαρής υπαλλήλου, της Emile Byhet, η οποία είχε συστάσεις από τον ίδιο. Όμως, η ανεξάρτητη έρευνα διαπίστωσε ότι είχαν τηρηθεί όλες οι καθιερωμένες διαδικασίες.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v