Το χωριό της Ινδίας που άλλαξε όνομα προς τιμήν του Τζίμι Κάρτερ

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ουάσιγκτον, όπου η κηδεία του Τζίμι Κάρτερ έχει οριστεί για την επόμενη εβδομάδα, ένα χωριό στην Ινδία που φέρει το όνομα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ νοσταλγεί την επίσκεψή του πριν από σχεδόν 50 χρόνια, αποτείνοντας φόρο τιμής, αναφέρει το Reuters .

Ο Κάρτερ, πρόεδρος για μια θητεία που απεβίωσε την Κυριακή σε ηλικία 100 ετών, θα κηδευτεί την Πέμπτη στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Ουάσιγκτον.

Το «Carterpuri», ή το «χωριό του Κάρτερ», βρίσκεται 32 χλμ. έξω από το Δελχί ονομαζόταν Daulatpur Nasirabad, όταν η μητέρα του Κάρτερ, Λίλιαν, έζησε για λίγο και εργάστηκε εκεί ως νοσοκόμα και εθελόντρια τη δεκαετία του 1960.

«Οι χωρικοί έντυσαν τη σύζυγό του με παραδοσιακή ενδυμασία ... Ο Κάρτερ δοκίμασε επίσης ένα ναργιλέ», θυμάται ένας κάτοικος, ο Μότι Ραμ, από τη στιγμή που ο Κάρτερ, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Ρόζαλιν, περπάτησε στο χωριό.

Οι προετοιμασίες είχαν γίνει μήνες πριν από την επίσκεψη στις 3 Ιανουαρίου 1978, δήλωσαν ορισμένοι κάτοικοι του χωριού στο πρακτορείο ειδήσεων ANI. Το χωριό είχε στολιστεί και στην κεντρική πλατεία του πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για την υποδοχή.

Οι κάτοικοι ήταν τόσο ενθουσιασμένοι από την επίσκεψη των Κάρτερ που άλλαξαν το όνομα του χωριού τους προς τιμήν του.

Αυτήν την εβδομάδα, στο άκουσμα του θανάτου του, απέτιναν φόρο τιμής στον Κάρτερ, στολίζοντας μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία του και αφήνοντας λουλούδια μπροστά της, όπως αναφέρουν τα μέσα ενημέρωσης.

Ο Έρικ Γκαρσέτι, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ινδία, αναφέρθηκε στο χωριό σε μια ανάρτηση στο Χ μετά τον θάνατο του Κάρτερ, λέγοντας ότι ήταν μια «απόδειξη της μεγάλης εκτίμησης που είχε εδώ στην Ινδία».

Ανέβασε μια φωτογραφία από την επίσκεψη που έδειχνε τη Ρόζαλιν, ντυμένη με παραδοσιακή ενδυμασία, να γελάει, καθώς ο Κάρτερ στεκόταν δίπλα της περιτριγυρισμένος από ένα πλήθος χωρικών.

Μια επιστολή που έστειλε αργότερα ο Κάρτερ, ευχαριστώντας τους κατοίκους για τις προσπάθειές τους να καταστήσουν την εκδήλωση «επιτυχημένη και τόσο προσωπικά ικανοποιητική», συγκαταλέγεται στα πιο πολύτιμα υπάρχοντα του χωριού, μαζί με τις φωτογραφίες.