Η Ρωσία σχεδίασε επιθέσεις σε Ιαπωνία-Ν. Κορέα, απόρρητα έγγραφα

Ο ρωσικός στρατός ετοίμασε λεπτομερείς λίστες στόχων για έναν πιθανό πόλεμο με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα που περιελάμβανε πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και άλλες μη στρατιωτικές υποδομές, σύμφωνα με μυστικά αρχεία από το 2013-2014 που είδαν οι Financial Times.

Τα σχέδια, που συνοψίζονται σε ένα σύνολο ρωσικών στρατιωτικών εγγράφων που διέρρευσε, καλύπτουν 160 τοποθεσίες, όπως δρόμους, γέφυρες και εργοστάσια, που επιλέχθηκαν ως στόχοι για να σταματήσουν την «ανασυγκρότηση στρατευμάτων σε περιοχές επιχειρησιακού σκοπού».

Η έντονη ανησυχία της Μόσχας για την ανατολική της πλευρά τονίζεται στα έγγραφα, τα οποία έδειξαν στους FT δυτικές πηγές. Οι Ρώσοι στρατιωτικοί φοβούνται ότι τα ανατολικά σύνορα της χώρας θα εκτεθούν σε οποιονδήποτε πόλεμο με το ΝΑΤΟ και θα είναι ευάλωτα σε επιθέσεις από αμερικανικές δυνάμεις και περιφερειακούς συμμάχους.

Τα έγγραφα, τα οποία επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στην εκπαίδευση αξιωματικών για πιθανές συγκρούσεις στα ανατολικά σύνορα της χώρας, παρότι παλαιά, εκτιμάται ότι εξακολουθούν να έχουν θέση στη ρωσική στρατηγική.

Ο William Alberque, πρώην αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, τώρα στο Stimson Center, είπε ότι, μαζί, τα έγγραφα που διέρρευσαν και η πρόσφατη ανάπτυξη της Βόρειας Κορέας απέδειξαν «μια για πάντα ότι το ευρωπαϊκό και το ασιατικό θέατρο πολέμου συνδέονται άμεσα και άρρηκτα».

«Η Ασία δεν μπορεί να σταματήσει τη σύγκρουση στην Ευρώπη, ούτε η Ευρώπη μπορεί να μείνει άπραγη εάν ξεσπάσει πόλεμος στην Ασία», είπε.

Ο κατάλογος στόχων για την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα περιείχε μια παρουσίαση που είχε σκοπό να εξηγήσει τις δυνατότητες του μη πυρηνικού πυραύλου κρουζ Kh-101. Οι εμπειρογνώμονες που την εξέτασαν για τους FT είπαν ότι το περιεχόμενο υποδηλώνει ότι κυκλοφόρησε το 2013 ή το 2014. Το έγγραφο φέρει τα διακριτικά της Ακαδημίας Συνδυασμένων Όπλων, μιας σχολής εκπαίδευσης για ανώτερους αξιωματικούς.

Οι πρώτες 82 τοποθεσίες στη λίστα στόχων της Ρωσίας είναι στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως το κεντρικό και περιφερειακό αρχηγείο διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, εγκαταστάσεις ραντάρ, αεροπορικές βάσεις και ναυτικές εγκαταστάσεις.

Οι υπόλοιπες είναι τοποθεσίες μη στρατιωτικής υποδομής, συμπεριλαμβανομένων οδικών και σιδηροδρομικών σηράγγων στην Ιαπωνία, όπως η σήραγγα Kanmon που συνδέει τα νησιά Honshu και Kyushu. Η ενεργειακή υποδομή αποτελεί επίσης προτεραιότητα: η λίστα περιλαμβάνει 13 σταθμούς παραγωγής ενέργειας, όπως πυρηνικά συγκροτήματα στο Τοκάι, καθώς και διυλιστήρια καυσίμων.

Στη Νότια Κορέα, οι κορυφαίοι πολιτικοί στόχοι είναι οι γέφυρες, αλλά ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης βιομηχανικές τοποθεσίες όπως το χαλυβουργείο Pohang και τα χημικά εργοστάσια στο Busan.

Μεγάλο μέρος της παρουσίασης αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να εκτυλιχθεί ένα υποθετικό χτύπημα χρησιμοποιώντας πύραυλο Kh-101. Το παράδειγμα που επιλέχθηκε είναι το Okushiritou, μια ιαπωνική βάση ραντάρ σε ένα λοφώδες υπεράκτιο νησί. 

Στις διαφάνειες περιλαμβάνονται επίσης φωτογραφίες κτιρίων στο Okushiritou, που λαμβάνονται από το εσωτερικό της ιαπωνικής βάσης ραντάρ, μαζί με ακριβείς μετρήσεις κτιρίων και εγκαταστάσεων-στόχων.

Η Ρωσία και η Ιαπωνία δεν υπέγραψαν ποτέ επίσημη συνθήκη ειρήνης για τον τερματισμό του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου λόγω διαφωνίας για τα νησιά Κουρίλ. Ο σοβιετικός στρατός τα κατέλαβε στο τέλος του πολέμου το 1945 και έδιωξε Ιάπωνες κατοίκους από τα νησιά, στα οποία σήμερα ζουν περίπου 20.000 Ρώσοι.

Ο Fumio Kishida, ο τότε πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, δήλωσε τον Ιανουάριο ότι η κυβέρνησή του ήταν «πλήρως αφοσιωμένη» στις διαπραγματεύσεις για το θέμα.

Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρώην πρόεδρος της Ρωσίας, είπε στο X ως απάντηση: «Δεν δίνουμε δεκάρα για τα «αισθήματα των Ιαπώνων»... Δεν πρόκειται για «αμφισβητούμενα εδάφη» αλλά για τη Ρωσία».

Τα σχέδια της Ρωσίας δείχνουν μια εμπιστοσύνη στα πυραυλικά της συστήματα που έκτοτε έχει αποδειχθεί υπερβολική. Η υποθετική αποστολή κατά του Okushiritou περιελάμβανε τη χρήση 12 Kh-101 που εκτοξεύτηκαν από ένα μόνο βαρύ βομβαρδιστικό Tu-160. Το έγγραφο αξιολογεί την πιθανότητα καταστροφής του στόχου στο 85%.

Ωστόσο, ο Fabian Hoffmann, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, είπε ότι κατά τη διάρκεια της ευρείας κλίμακας εισβολής στην Ουκρανία, ο Kh-101 αποδείχθηκε λιγότερο stealth από ό,τι αναμενόταν και είχε δυσκολίες στο να διεισδύσει σε περιοχές με πολυεπίπεδη αεροπορική άμυνα.

Ο Χόφμαν πρόσθεσε: «Το Kh-101 διαθέτει έναν εξωτερικό κινητήρα, που είναι κοινό χαρακτηριστικό των σοβιετικών και ρωσικών πυραύλων κρουζ. Ωστόσο, αυτή η σχεδιαστική επιλογή αυξάνει σημαντικά την υπογραφή του πυραύλου στο ραντάρ».

Ο Χόφμαν σημείωσε επίσης ότι ο πύραυλος είχε αποδειχθεί λιγότερο ακριβής από ό,τι αναμενόταν. 

Μια δεύτερη παρουσίαση για την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα προσφέρει μια σπάνια εικόνα της συνήθειας της Ρωσίας να ερευνά τακτικά την αεράμυνα των γειτόνων της.

Η έκθεση συνοψίζει την αποστολή ενός ζευγαριού βαρέων βομβαρδιστικών Tu-95, που στάλθηκαν για να δοκιμάσουν την αεράμυνα της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας στις 24 Φεβρουαρίου 2014. Η επιχείρηση συνέπεσε με την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και μια κοινή στρατιωτική άσκηση ΗΠΑ-Κορέας, Foal Eagle 2014.

Τα ρωσικά βομβαρδιστικά, σύμφωνα με τα αρχεία, έφυγαν από τη βάση της διοίκησης αεροπορίας μεγάλης εμβέλειας στην Ουκράινκα στη ρωσική Άπω Ανατολή για μια πτήση 17 ωρών γύρω από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία για να καταγράψουν τις απαντήσεις.

Σημειώνει ότι υπήρξαν 18 αναχαιτίσεις στις οποίες συμμετείχαν 39 αεροσκάφη. Η μεγαλύτερη συνάντηση ήταν μια συνοδεία 70 λεπτών από ένα ζευγάρι ιαπωνικών F4 Phantom, τα οποία, σύμφωνα με τους Ρώσους πιλότους, «δεν ήταν οπλισμένα». Μόνο επτά από τις αναχαιτίσεις έγιναν από μαχητικά αεροσκάφη που μετέφεραν πυραύλους αέρος-αέρος.

Η διαδρομή ταιριάζει σχεδόν πανομοιότυπα με εκείνη που ακολούθησαν δύο αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας Tu-142 νωρίτερα φέτος, όταν έκαναν τον περίπλου της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια στρατηγικών ασκήσεων στον Ειρηνικό τον Σεπτέμβριο, συμπεριλαμβανομένης μιας πτήσης πάνω από την αμφισβητούμενη περιοχή κοντά στις Κουρίλες.