Μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες σαμποτάρουν περιβαλλοντικούς στόχους

H μάχη απέναντι στην κλιματική αλλαγή έχει πολλά πρόσωπα -ενίοτε είναι και... διπρόσωπη. Από τη μια, μεγάλες αλυσίδες εστιατορίων ή ξενοδοχείων επιμένουν σε βιώσιμα υλικά, ακόμα και λανσάροντας εφαρμογές που επιτρέπουν στους πελάτες να παρακολουθούν το αποτύπωμα άνθρακα των παραγγελιών τους και να ελέγχουν τις περιβαλλοντικές επιχειρηματικές πρακτικές, από την άλλη, ανήκουν και πρωτοστατούν σε εμπορικές ενώσεις που στρέφονται δικαστικά ενάντια στην κλιματική νομοθεσία.

Η Marriott και η Hilton, που δεν είναι είναι οι μόνες, έχουν δεσμευτεί να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα σχεδόν στο μισό έως το 2030. Παρόμοιες δεσμεύσεις για το κλίμα έχουν αναλάβει, αντίστοιχα, οι μητρικές των KFC, Taco και Burger King. Όλες αυτές οι εταιρείες, όμως, παράλληλα είναι μέλη ισχυρών εμπορικών ενώσεων που έχουν καταθέσει νομικές αγωγές για να ανατρέψουν κρίσιμους τοπικούς ή εθνικούς κανόνες για το κλίμα.

Για παράδειγμα στο Κολοράντο των ΗΠΑ, γράφει το Bloomberg, θεσπίζονται κανόνες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από κτίρια, όπως ξενοδοχεία, γραφεία και διαμερίσματα. Και παρότι είναι κανόνες λιγότερο φιλόδοξοι από τις διακηρύξεις και δεσμεύσεις της Marriott International ή της αλυσίδας μεξικάνικου φαγητού Chipotle, βρίσκονται στο στόχαστρο του ξενοδοχειακού συνδέσμου Colorado Hotel & Lodging Association, όπου οι εκπρόσωποι της Marriott κατέχουν ισχυρές θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο, ή του αντίστοιχου Restaurant Law Center που εκπροσωπεί τον κλάδο εστίασης.

«Δεν ελέγχουμε άμεσα τις ενέργειες που αναλαμβάνονται από ενώσεις του κλάδου ή επιχειρηματικούς ομίλους», σχολίασε εκπρόσωπος της Marriott και επιβεβαίωσε τις δεσμεύσεις της εταιρείας για το κλίμα.

Τα ενεργοβόρα κτίρια, με τις μεγάλες ανάγκες για θέρμανση, αποτελούν κύρια πηγή εκπομπών, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ήμισυ του κλιματικού αποτυπώματος του Ντένβερ και περίπου το 35% των εκπομπών παγίδευσης θερμότητας στις ΗΠΑ.

Οι νομοθέτες στην Πολιτεία και αλλού θέσπισαν πρότυπα απόδοσης κτιρίων, τα οποία απαιτούν οι μεγάλες κατασκευές να γίνουν πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Οι κανόνες απαιτούν περίπου 3.000 κτίρια να μειώσουν τη χρήση ενέργειας κατά 30% έως το 2030. Αλλά νομικά εμπόδια απειλούν να μειώσουν αυτή τη δυναμική. 

Όταν βιομηχανικοί όμιλοι, συμπεριλαμβανομένων των ξενοδοχειακών φορέων, κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη για να τους μπλοκάρουν, ισχυρίστηκαν μεταξύ άλλων ότι οι μετατροπές θα «κοστίσουν δισεκατομμύρια δολάρια» και θα χρειαστούν πολύ περισσότερο χρόνο.

Το διοικητικό συμβούλιο της εν λόγω ένωσης ξενοδόχων είναι γεμάτο με στελέχη που διαχειρίζονται ακίνητα για μεγάλες αλυσίδες. Πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής είναι ο Tony Dunn, ο οποίος διαχειρίζεται το Sheraton στο κέντρο του Ντένβερ, ενώ ο γραμματέας του διευθύνει το Ritz-Carlton στην ίδια πόλη, το οποίο ανήκει στη Marriott. Άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου εκπροσωπούν ακίνητα της Hilton Worldwide Holdings και της Hyatt Hotels, η οποία παρεμπιπτόντως έχει δεσμευτεί να μειώσει περισσότερο από το ένα τέταρτο των εκπομπών της έως το 2030.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα, με επίδικο τις εκπομπές των φούρνων, στον κλάδο των εστιατορίων. Η Πολιτεία, εκτός από το πρότυπο απόδοσης κτιρίων, πρόσφατα απαγόρευσε τους φούρνους αερίου σε νεόδμητα μεγάλα κτίρια.

Ωστόσο, τον Ιούλιο, βιομηχανικοί όμιλοι συμπεριλαμβανομένου του Restaurant Law Center, της American Hotel & Lodging Association (της οποίας τα κορυφαία στελέχη του διοικητικού συμβουλίου περιλαμβάνουν στελέχη των Hilton και Marriott) και η National Propane Gas Association (NPGA), κατέθεσαν αγωγή για να ανατρέψουν τους κανόνες. Υποστηρίζουν ότι η μείωση των χρηστών φυσικού αερίου θα προκαλέσει αύξηση της τιμής των ορυκτών καυσίμων για τους υπόλοιπους πελάτες, συμπεριλαμβανομένων των εστιατορίων.

Η βιομηχανία φυσικού αερίου ελπίζει ότι η δικαστική διαμάχη θα αποτρέψει τον περιορισμό των συσκευών αερίου σε ομοσπονδιακό επίπεδο, σύμφωνα με περίληψη της συνεδρίασης της εκτελεστικής επιτροπής της NPGA τον Μάιο, την οποία είδε το Bloomberg. Η ένωση εξέφρασε τη λύπη της για τους ολοένα και πιο φιλόδοξους κανόνες του Κολοράντο για το κλίμα, λέγοντας ότι «έχει μετατραπεί σε προβληματική κατάσταση από άποψη ανταγωνιστικότητας». «Εάν ο νόμος του Ντένβερ δεν αμφισβητηθεί και μείνει σε ισχύ», ανέφερε, «υπάρχει ανησυχία ότι κι άλλοι θα ακολουθήσουν το ίδιο παράδειγμα».

Η Sarah McLallen, αντιπρόεδρος επικοινωνιών στο NPGA, είπε ότι η ομάδα της «πιστεύει ακράδαντα στην ενεργειακή ελευθερία και στις επιλογές των καταναλωτών». Αυτό σημαίνει ότι οι καταναλωτές θα πρέπει «να αποφασίσουν μόνοι τους ποια πηγή ενέργειας είναι η καταλληλότερη», είπε.

Εξάλλου, και η εστιατορική ένωση Restaurant Law Center έχει ξαναδώσει αντίστοιχα δείγματα γραφής. Πέρυσι υποστήριξε την Ένωσης Εστιατορίων της Καλιφόρνιας κατά της πόλης του Μπέρκλεϊ, η οποία είχε θεσπίσει απαγόρευση σύνδεσης αερίου σε νέα κτίρια. Κέρδισαν την υπόθεση, προκαλώντας μεγάλη οπισθοδρόμηση στη δράση για το κλίμα, καθώς το Μπέρκλεϊ και δεκάδες άλλες πόλεις αναγκάστηκαν να καταργήσουν τους κανόνες που σταματούσαν την επέκταση του συστήματος αερίου. Αρα υπάρχει... ελπίς, αλλά όχι για το ίδιο το κλίμα.