Τουρκία: Μάχη διαρκείας ενάντια στον πληθωρισμό

Έπειτα από κατηγορίες περί διαφθοράς στα τουρκικά μέσα η Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν υπέβαλε την παραίτησή της από τη διοίκηση της τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας, με τον Φατίχ Καραχάν, μέχρι πρότινος υποδιοικητή της Τράπεζας, να παίρνει τη θέση της.

Στη σύντομη θητεία της η Ερκάν προσπάθησε να βρει λύσεις στις παθογένειες της τουρκικής οικονομίας προβαίνοντας μεταξύ άλλων και σε διαδοχικές αυξήσεις επιτοκίων, τα οποία έφτασαν από το 8,5% στο 45%. Ωστόσο ο πληθωρισμός παρέμεινε σε υψηλότατα επίπεδα ξεπερνώντας ακόμη και το 65%.

Η Ερκάν «ενίσχυσε τις ελπίδες πολλών οικονομολόγων και παρατηρητών της αγοράς για τη μάχη ενάντια στον υψηλό πληθωρισμό στην Τουρκία», διαβάζουμε στην tagesschau.de. Όσο για τον διάδοχό της, αυτός φαίνεται να είχε παρόμοια σταδιοδρομία με την Ερκάν:

«Ο Φατίχ Καραχάν έκανε και αυτός καριέρα στις Η.Π.Α. φτάνοντας μέχρι και στη θέση του επικεφαλής οικονομολόγου στην Amazon, ενώ εργάστηκε και για την αμερικανική κεντρική τράπεζα (Federal Reserve Bank) στη Νέα Υόρκη για μία δεκαετία. Όπως και η Ερκάν, ο Καραχάν υποστηρίζει μία συμβατική νομισματική πολιτική».

Γενικώς ισχύει όμως το εξής: «Μία αυστηρή νομισματική πολιτική μπορεί να έχει επιτυχία μονάχα εάν καταφέρει να σταματήσει και την κατάρρευση της λίρας, όπως και να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των επενδυτών στο τουρκικό νόμισμα. Οι συνεχείς αλλαγές προσωπικού στην κορυφή της Κεντρικής Τράπεζας, για οποιονδήποτε λόγο και αν συμβαίνουν, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για κάτι τέτοιο».

Σε άρθρο με τίτλο «Ένας (μάταιος) αγώνας ενάντια στον πληθωρισμό» η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt συμφωνεί πως «η παραίτηση της Ερκάν εντείνει την υπάρχουσα αβεβαιότητα». Την ίδια στιγμή «η συναλλαγματική ισοτιμία της λίρας έπεσε σε νέο χαμηλό ρεκόρ. Πλέον ένα δολάριο ισούται με περισσότερες από 30 λίρες, με τη λίρα να έχει χάσει έτσι τα 2/3 της αξίας της από το φθινόπωρο του 2021.

[...] Μέσα στον τελευταίο μήνα οι τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν κατά 6,7% βάσει των επίσημων στοιχείων – ποσοστό υπερδιπλάσιο συγκριτικά με τον Δεκέμβριο. Ένας από τους λόγους πίσω από τον καλπάζοντα πληθωρισμό είναι και οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού: περίπου επτά εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν πλέον τα διπλάσια έσοδα σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν».

Διασπασμένη η αντιπολίτευση στις εκλογές της Κωνσταντινούπολης

Στις 31 Μαρτίου πρόκειται να διεξαχθούν στην Τουρκία δημοτικές εκλογές, με το δημαρχείο της Κωνσταντινούπολης, που διοικείται από το 2019 από την αντιπολίτευση, να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

«Για τον δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως Εκρέμ Ιμάμογλου, τον σημαντικότερο και πλέον γνωστό πολιτικό του τουρκικού αντιπολιτευόμενου κόμματος CHP, η επανεκλογή γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη υπόθεση», παρατηρεί η tageszeitung, καθώς, μετά το εθνοκεντρικό δεξιό κόμμα Iyi (Το Καλό Κόμμα) ανακοίνωσε τώρα και το κουρδικό DEM, πρώην HDP, πως θα κατεβάσει δικό του υποψήφιο στις εκλογές.

«Αυτό που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στη νίκη του Ιμάμογλου πριν από πέντε χρόνια ήταν το γεγονός ότι διαμορφώθηκε μία συμμαχία με το Καλό Κόμμα, ενώ το τότε HDP […] είχε καλέσει τους υποστηρικτές του να ψηφίσουν ενάντια στον υποψήφιο του κυβερνώντος AKP του Ερντογάν στις εκλογές για τον δήμαρχο της πόλης».

Για την αντιπολίτευση η νίκη στην Κωνσταντινούπολη ήταν αυτή που οδήγησε εν τέλει «στη διαμόρφωση ενός συνασπισμού έξι κομμάτων που κατέβηκε ως αντίπαλος του Ερντογάν στις τελευταίες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές τον περασμένο Μάιο. Η ήττα όμως στις εκλογές αυτές αποτελεί τον βασικό λόγο που η επιτυχημένη αυτή συμμαχία δεν θα συμμετάσχει συνασπισμένη για μία ακόμη φορά στις ερχόμενες εκλογές στην Κωνσταντινούπολη.

Η απογοήτευση είναι μεγάλη, η εμπιστοσύνη έναντι των πρώην εταίρων έχει διαβρωθεί». Εξάλλου, το κουρδικό κόμμα «που παλαιότερα συνεργαζόταν στενά με την τουρκική Αριστερά, έχει στραφεί πλέον εξ ολοκλήρου στην κουρδική του βάση. Εξ ου και για πολλά μέλη του κόμματος δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχιστεί πλέον η συνεργασία με το CHP και τον Ιμάμογλου».

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως «η διάσπαση στις τάξεις της αντιπολίτευσης θα ευνοήσει πρωτίστως έναν υποψήφιο: τον χλωμό τεχνοκράτη Μουράτ Κουρούμ του AKP», καταλήγει η taz.

ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE