Λεπτούς χειρισμούς που η διεθνής κοινότητα δεν είδε από την εποχή του ”ψυχρού πολέμου” απαιτεί, σύμφωνα με αμερικανούς αναλυτές, η σημερινή συγκυρία σε ό,τι αφορά τα οικονομικο-πολιτικά παιχνίδια που εστιάζουν στο πετρέλαιο.

Την άποψη αυτή στηρίζουν και οι εξελίξεις, που εκτός από ραγδαίες, επισυμβαίνουν σε τουλάχιστον δύο διαφορετικά γεωγραφικά ”μέτωπα”. Οι ΗΠΑ, εκτός από την επιδείνωση των σχέσεών τους με τις χώρες του αραβικού κόσμου, λόγω της εχθρικής στάσης που κρατούν απέναντι στο Ιράκ, έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν και την συνεχιζόμενη απεργία στη Βενεζουέλα.

Δεν είναι μυστικό πως από τον Αύγουστο του 2002, όταν τα σχέδια επίθεσης κατά του Ιράκ έπαιρναν (τουλάχιστον σε επιτελικό επίπεδο) την τελική τους μορφή, οι προσπάθειες των ΗΠΑ για εύρεση εναλλακτικών - συμπληρωματικών ”κρουνών μαύρου χρυσού” εντάθηκαν.

Οι προσπάθειές τους στράφηκαν αφενός προς τη Ρωσία και αφετέρου προς τη ”γείτονα” Βενεζουέλα, που τότε ήταν ο πέμπτος μεγαλύτερος εξαγωγές του ορυκτού.

Οι πολιτικές αναταράξεις στο εσωτερικό της χώρας, που πρωτοεκδηλώθηκαν με το πραξικόπημα ανατροπής του προέδρου Τσάβεζ τον Απρίλιο και κορυφώνονται τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες με τη γενική απεργία στις εγκαταστάσεις εξόρυξης της μεγαλύτερης πετρελαιοπαραγωγού εταιρίας της χώρας, αποτελούν επιπλέον ”αγκάθι” στα πλευρά του ”θείου Σαμ”. Οι απεργοί ζητούν την απομάκρυνση του προέδρου Τσάβεζ.

Η χώρα της Λατινικής Αμερικής προμήθευε κατά τους περασμένους μήνες τις ΗΠΑ με περίπου 350.000 βαρέλια αργού πετρελαίου την ημέρα. Την εβδομάδα που τελείωσε στις 10 Ιανουαρίου, ο αριθμός ανήλθε στα 543.000 βαρέλια, για να υποχωρήσει απότομα όταν οι συνολικές εξαγωγές της Βενεζουέλας έπεσαν από περίπου 3 εκατ. βαρέλια ημερησίως σε λιγότερο από 1 εκατ.



Ο ΟΠΕΚ έχει ήδη γνωστοποιήσει πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν και όχι αδύνατο, να καλύψει από τα αποθέματα τις εξαγωγές του Ιράκ και της Βενεζουέλας ταυτόχρονα. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πρόβλημα.

”Πιθανή τροποποίηση της παραγωγής, ώστε να καλύπτονται οι εξαγωγές Ιράκ και Βενεζουέλας είναι ενδεχόμενο να οδηγήσει σε κατακρήμνιση τις τιμές του μαύρου χρυσού αν αύριο το πρωί λυθεί η απεργία στη Βενεζουέλα και ο πόλεμος τελικά αναβληθεί”, σημείωνε πρόσφατα αξιωματούχος του οργανισμού. ”Θα είναι σαν να πυροβολούμε το πόδι μας”, προσέθετε.

Τον τελευταίο μήνα το αμερικανικό ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στην προσπάθεια επίλυσης της κρίσης στη Βενεζουέλα. ”Με τι αποτελέσματα;”, θα ρωτήσει κάποιος. Πενιχρά, είναι η απάντηση. Ο πρόεδρος Τσάβεζ- άλλοτε εκλεκτός του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών- έχει σχεδόν πλήρως κόψει τους δεσμούς με την υπερδύναμη, από την περασμένη άνοιξη- τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν δημόσια την απόπειρα ανατροπής του.

Ακόμα δε και αν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων τελείωναν αύριο η κατάσταση δεν θα βελτιωνόταν πριν την παρέλευση 6 μηνών, υποστηρίζουν στελέχη του ΟΠΕΚ. ”Είναι πιθανό η Βενεζουέλα να μην επανέλθει στα προ της απεργίας επίπεδα παραγωγής για χρόνια”, παρατηρούν.

Τώρα, οι αμερικανοί αναζητούν την ”πίσω πόρτα” για παρέμβαση στο εσωτερικό της χώρας. Και αυτή η πίσω πόρτα φαίνεται ότι ακούει στο βραζιλιάνικο όνομα Ντα Σίλβα.

Ο νεοεκλεγείς σοσιαλιστής ηγέτης που διατηρεί καλές σχέσεις με τον Ουγκο Τσάβεζ φροντίζει να μην δυσαρεστεί τις ΗΠΑ. Ο λόγος βρίσκεται στο κολοσσιαίο δάνειο που το ΔΝΤ με αμερικανική παρέμβαση δέχτηκε χορηγήσει στη Βραζιλία, όταν λίγο μετά το καλοκαίρι, η οικονομία της βρέθηκε… στο χείλος της αβύσσου.

”Αν θεωρείτε ότι το κλίμα είναι φορτισμένο για τα στρατεύματά μας στο Ιράκ, πρέπει να ρίξετε μια ματιά σε αυτό που συμβαίνει στις διπλωματικές συσκέψεις”, έλεγε χαρακτηριστικά αμερικανός αξιωματούχος.

”Να δείτε ότι τα πάντα θα επιλυθούν σχεδόν ταυτόχρονα”, λέει αμερικανός αναλυτής. ”Τόσο ταυτόχρονα, που οποιεσδήποτε προβλέψεις θα εξυπηρετούσαν μόνο τη διασκέδασή μας. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε τώρα είναι να καθίσουμε αναπαυτικά, και να παρακολουθήσουμε όχι μία, αλλά... τρεις παρτίδες σκάκι!”.

Δ. Γλ.