Γερμανικό αντάρτικο στα σχέδια ΕΚΤ να στηρίξει τον ευρωνότο

Ο πρόεδρος της Bundesbank Joachim Nagel αντιτάχθηκε στην υπόσχεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για νέα στήριξη στον υπερχρεωμένο νότο του μπλοκ στην έκτακτη συνεδρίαση τον περασμένο μήνα, αναζωογονώντας το χάσμα μεταξύ της ΕΚΤ και του μεγαλύτερου μετόχου της, ανέφεραν στο Reuters πηγές που γνωρίζουν το θέμα.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ δεσμεύτηκαν σε μια έκτακτη συνεδρίαση στις 15 Ιουνίου να αγοράσουν περισσότερα ομόλογα από χώρες με υψηλό χρέος, για να περιορίσουν τη διεύρυνση της διαφοράς μεταξύ του κόστους δανεισμού τους έναντι του αντίστοιχου γερμανικού, καθώς η κεντρική τράπεζα ετοιμάζεται να αυξήσει τα επιτόκια. 

Ωστόσο, ο Νάγκελ διαφώνησε με αυτή την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι η εστίαση της ΕΚΤ θα πρέπει να είναι στην καταπολέμηση του υψηλού πληθωρισμού, ανέφεραν τρεις πηγές, οι οποίες ζήτησαν να μην κατονομαστούν επειδή οι συζητήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ιδιωτικές.

Οι εκπρόσωποι της ΕΚΤ και της Bundesbank αρνήθηκαν να σχολιάσουν.

Η συνάντηση που έγινε μέσω τηλεδιάσκεψης συγκλήθηκε με ειδοποίηση λίγων ωρών, κάτι που σημαίνει ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες είχαν λίγο χρόνο να εξετάσουν τα προπαρασκευαστικά έγγραφα και δεν μπορούσαν όλοι να παραστούν, ανέφεραν οι πηγές.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ που μίλησαν μετά τη συνάντηση, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού τραπεζίτη του Βελγίου Pierre Wunsch και του Ολλανδού Klaas Knot, δύο βασικών «γερακιών», υποστήριξαν τη δέσμευση της προέδρου της ΕΚΤ να καταπολεμήσει τον κατακερματισμό. Αυτό σήμαινε ότι η αντίθεση του Nagel ήταν απίθανο να αποδειχτεί ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Αλλά ήταν η πρώτη ορατή διαφωνία μεταξύ Nagel και Lagarde από τότε που η τελευταία ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Ιανουάριο.

Η Bundesbank ήταν για χρόνια ο μεγαλύτερος επικριτής της πολιτικής «εύκολου χρήματος» της ΕΚΤ, μια ιστορία που χαρακτήρισε τις σχέσεις των προκατόχων του Nagel και της Lagarde -του Jens Weidmann και του Mario Draghi.

Η Lagarde και ο Nagel προσπάθησαν έκτοτε να λειάνουν αυτές τις διαφορές, με την πρώτη να δίνει μεγαλύτερο λόγο στους επικεφαλής των εθνικών κεντρικών τραπεζών στις συναντήσεις πολιτικής και τον δεύτερο να αποφεύγει να επικρίνει δημόσια αποφάσεις.  Ωστόσο, ο Nagel δέχεται πιέσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας, όπου επικρατεί η αντίληψη ότι η πολιτική της ΕΚΤ σχεδιάστηκε για να στηρίξει χρεωμένα κράτη όπως η Ιταλία και η Ελλάδα αντί να κρατήσει τον πληθωρισμό υπό έλεγχο.

Η ΕΚΤ προσπαθεί να μειώσει τα spreads στις αποδόσεις Βορρά-Νότου χρησιμοποιώντας έσοδα από γερμανικά και άλλα ομόλογα που λήγουν, για να αγοράσει περισσότερο ιταλικό, ελληνικό, ισπανικό και πορτογαλικό χρέος. Εργάζεται επίσης σε ένα νέο εργαλείο, ώστε να αγοράσει ακόμη περισσότερα ομόλογα της Νότιας Ευρώπης με φρέσκο χρήμα.

Αυτό πιθανότατα θα έχει ως αποτέλεσμα η Γερμανία να πέσει κάτω από την ποσόστωση σε ό,τι αφορά τα ομόλογά της που έχει η ΕΚΤ. Επιπλέον, η Bundesbank θα έγραφε ζημιές εάν αναγκαζόταν να πουλήσει γερμανικά ομόλογα για να αντισταθμίσει αγορές χρέους άλλων κρατών, αν και τέτοιες πωλήσεις είναι απίθανες προς το παρόν.

Να σημειωθεί ότι το νέο εργαλείο της ΕΚΤ είναι πιθανό να συνοδεύεται από όρους, όπως ότι το χρέος της χώρας που θα στηριχθεί, θα πρέπει να είναι βιώσιμο ή να υπάρχει δημοσιονομική συμμόρφωση με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.