Πόλεμος επιστημόνων για τις αποστάσεις: Ενα ή δύο μέτρα;

Οι έντονες οικονομικές πιέσεις για άρση των lockdowns, που έχουν επιβληθεί παγκοσμίως για να περιοριστεί η πανδημία του κορωνοϊού, έχουν προκαλέσει διαμάχη ως προς την ελάχιστη απαιτούμενη απόσταση μεταξύ των ανθρώπων, προκειμένου να περιοριστεί η εξάπλωση των μολύνσεων, γράφουν οι FT.

Τα μέχρι στιγμής στοιχεία υποδηλώνουν πως οι οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τήρηση απόστασης ενός μέτρου είναι το ελάχιστο επιτρεπτό και πως ο κίνδυνος μετάδοσης μειώνεται περαιτέρω, όταν η απόσταση αυξάνεται στα δύο μέτρα και πάνω.

Όμως, η λήψη απόφασης επί του συγκεκριμένου ζητήματος είναι περίπλοκο ζήτημα, διότι η τήρηση αποστάσεων είναι απλώς ένας από τους πολλούς παράγοντες που επηρεάζουν τα ποσοστά μολύνσεων, αλλά και επειδή η επιμονή στην τήρηση απόστασης δύο μέτρων θα εμπόδιζε την αναβίωση των κοινωνικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο χώρες όπως η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, που έχουν κανόνες για τα δύο μέτρα, είτε αποφάσισαν να μειώσουν την απόσταση είτε εξετάζουν το ενδεχόμενο να τη μειώσουν.

Σύμφωνα με τους FT, οι κυβερνητικοί επιστήμονες και άλλοι ειδήμονες έχουν προσπαθήσει να πείσουν τον κόσμο πως η μείωση του ορίου της απόστασης είναι μια δίκαιη αντίδραση, έχοντας ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά, και όχι ένα ριψοκίνδυνο βήμα που δείχνει πως ο βιοπορισμός μετρά περισσότερο από την ίδια τη ζωή.

Ένας από τους λόγους για τη διάσταση απόψεων είναι πως οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα ως προς την τήρηση αποστάσεων τείνουν να είναι μελέτες παρακολούθησης ή μηχανιστικά πειράματα που χρησιμοποιούν μοντέλα. Άλλωστε, οι ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν στον συγκεκριμένο τομέα, διότι είναι δύσκολο να υπολογιστούν άλλες μεταβλητές.

Εξακολουθεί να μην υπάρχει γενική συναίνεση ως προς το κρίσιμο σημείο του αν ο ιός μεταδίδεται μόνο μέσω των αναπνευστικών σταγονιδίων που πέφτουν γρήγορα στο έδαφος ή και από μικρότερα σωματίδια, που παραμένουν για περισσότερη ώρα στον αέρα.

Επίσης, ορισμένοι επιστήμονες προειδοποιούν για τον κίνδυνο εμμονής με την τήρηση απόστασης, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη άλλοι παράγοντες όπως η χρήση μάσκας, η βελτίωση του εξαερισμού ή ο περιορισμός του χρόνου που περνά κανείς σε ένα δυνητικά μολυσμένο περιβάλλον.

Όπως και με άλλες πτυχές των επίσημων αντιδράσεων στην πανδημία, η απάντηση στο ζήτημα της τήρησης των αποστάσεων εξαρτάται από μη ολοκληρωμένα δεδομένα, από κινδύνους που δεν έχουν μετρηθεί με λεπτομέρεια, αλλά και από την πραγματικότητα του πώς ζουν και εργάζονται οι άνθρωποι, σημειώνουν οι FT.

Οι επιστήμονες συμφωνούν πάντως ότι ενώ τα δύο μέτρα απόσταση είναι καλύτερα από το ένα, ούτε τα δύο μέτρα αποτελούν πανάκεια.