Γερμανικές αποζημιώσεις 850 δισ. ευρώ ζητά η Πολωνία

Οι δαίμονες της ιστορίες επανέρχονται στο προσκήνιο με αφορμή ιστορικά γεγονότα που άφησαν ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορία λαών και πολιτισμών. Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 80 χρόνια από την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, προάγγελος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Για τους Πολωνούς ιδίως, η ημέρα ξυπνά φριχτές μνήμες και βιώματα απερίγραπτης καταστροφής, θανατώσεων και εκδιώξεων από την πατρική γη.

Με αφορμή τη στρογγυλή ημερομηνία επιτροπή του πολωνικού κοινοβουλίου, θα δώσει στη δημοσιότητα έκθεση με οικονομικές διεκδικήσεις από τη Γερμανία, που σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου θα φτάνουν τα 850 δισ. ευρώ.

Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η εφημερίδα die Welt σε άρθρο της με τίτλο «Γιατί η Πολωνία ζητά τώρα από τη Γερμανία 850 δισ. ευρώ» επικαλείται συμφωνίες από το 1945 μέχρι και το 1991, οι οποίες δεν αφήνουν περιθώρια δικαίωσης της πολωνικής πλευράς.

«Στην πραγματικότητα», επισημαίνει ο σχολιαστής, «οι λόγοι των νέων συζητήσεων έχουν σχέση με την πολωνική εσωτερική πολιτική. Το κυβερνών PiS, το εθνικιστικό κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης, πυροδοτεί με όλο και μεγαλύτερες χρηματικές αξιώσεις, που σύντομα θα ξεπεράσουν το ένα τρις ευρώ, αντιγερμανικές προκαταλήψεις. Η κυβέρνηση στην Βαρσοβία γνωρίζει ότι δια της δικαστικής οδού δεν μπορεί να επιτύχει τον στόχο της (…) Οι συνεχείς αβάσιμες νομικά αξιώσεις στοχεύουν στο να εγκαθιδρύσουν κλίμα ηθικών και πολιτικών πιέσεων. Σε περίπτωση που η χώρα καταφέρει να πιέσει τη Γερμανία σε παραχωρήσεις, θα αποτελούσε προηγούμενο και απέναντι στις ελληνικές διεκδικήσεις».

Και ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung θεωρεί ότι τέτοιες αξιώσεις δεν έχουν βάση. «Εκτός του ότι δεν υπάρχει νομική βάση, κάθε γερμανική κυβέρνηση πρέπει να αναλαμβάνει την ιστορική ευθύνη της Γερμανίας και να προσπαθεί να ανακουφίζει από τις επιπτώσεις της ναζιστικής θηριωδίας. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται μεμονωμένα και όχι με κάτι σαν ένα είδος (χρηματικού) συμψηφισμού για την ασύλληπτη δυστυχία. Μετά από συνεργασία δεκαετιών, ως σύμμαχοι σε ευρωπαϊκούς και διατλαντικούς θεσμούς, δεν θα πρέπει να ανοίξει και πάλι το βαρέλι των επανορθώσεων. Δεν έχει πυθμένα. Η Γερμανία πλήρωσε, αλλά θα πρέπει να συνεχίζει να κρίνεται με τον τρόπο που διαχειρίζεται την ιστορία της. Αλλά και η Πολωνία τίθεται υπό κρίση για τον τρόπο υπέρβασης του δικού της παρελθόντος. Στην εσωτερική πολιτική το πρόβλημα θα παραμείνει αλλά δεν θα πρέπει να κυριαρχήσει στις διμερείς σχέσεις».