Τα πρώτα μεγάλα μέτωπα του Μακρόν

Η κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν δεν γιόρτασε δημόσια την Κυριακή το βράδυ, όταν το κόμμα του εξασφάλισε ιστορική πλειοψηφία στη βουλή.

Το κόμμα του Γάλλου προέδρου και οι σύμμαχοί του κέρδισαν 350 έδρες στην εθνοσυνέλευση 577 εδρών, νούμερο που αντιστοιχεί στη μεγαλύτερη πλειοψηφία εδώ και 15 χρόνια. Αλλά ο αριθμός των απογοητευμένων από την πολιτική διαδικασία υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα του έργου που έχει μπροστά του ο 39χρονος ηγέτης.

Η συμμετοχή 42,6% στις εκλογές της Κυριακής ήταν η χαμηλότερη που έχει σημειωθεί ποτέ σε γαλλικές κοινοβουλευτικές εκλογές, αλλά και περισσότερες από 10 ποσοστιαίες μονάδες κάτω του προηγούμενου χαμηλού ρεκόρ. Πρόκειται για μια υπενθύμιση πως σχεδόν οι μισές των συνολικών ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του Απριλίου πήγαν σε υποψηφίους που ήταν αντίθετοι στα ανοικτά σύνορα και στις ελεύθερες αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων ο Μακρόν υπεραμύνεται.

Η πλειοψηφία του Μακρόν τού δίνει το ελεύθερο να «κυνηγήσει» το πρόγραμμά του, που περιλαμβάνει φιλελευθεροποίηση της αγοράς και προώθηση μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έχει πέντε χρόνια περιθώριο για να πείσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους για τα οφέλη αυτών των πολιτικών, ωστόσο η Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου και ο ακροαριστερός Ζαν Λικ Μελανσόν διεκδίκησαν την προεδρία για πρώτη φορά, γεγονός που τους προσφέρει μια πλατφόρμα για να συνεχίσουν να προωθούν τις θέσεις τους.

«Αυτό που διακυβεύεται είναι κάτι πολύ σημαντικότερο από το αν ο Μακρόν μπορεί να επανεκλεγεί», υπογράμμισε ο Jean Garrigues, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης. «Ολόκληρο το πολιτικό καθεστώς της Γαλλίας θα ζήσει ή θα πεθάνει από αυτό. Αν ο Μακρόν δεν τα καταφέρει, τότε η πολιτική απάντηση στην οργή του κόσμου θα έρθει από ένα από τα άκρα», πρόσθεσε.

Όπως επισημαίνει το Bloomberg, η νέα γαλλική κυβέρνηση θα συνεδριάσει για πρώτη φορά στις 27 Ιουνίου, με τη μεταρρύθμιση στα εργασιακά στην κορυφή της ατζέντας. Πρόκειται για ένα έργο που δεν κατάφεραν να φέρουν σε πέρας Γάλλοι πρόεδροι εδώ και γενιές.

Ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ έχει δηλώσει πως θα παρουσιάσει τα σχέδιά του στο υπουργικό συμβούλιο στις 28 Ιουνίου και τον Ιούλιο θα ζητήσει από το κοινοβούλιο το ελεύθερο να νομοθετήσει με διάταγμα. Ο Μακρόν επιδιώκει να έχει εφαρμόσει τους νέους κανόνες μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν οι εθνικές εκλογές της Γερμανίας θα παγιώσουν μια βάση για ευρύτερες ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις.

«Έχουμε πλέον τα μέσα για να εφαρμόσουμε τις πολιτικές μας και είναι στο χέρι μας να το κάνουμε», τόνισε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Christophe Castaner. «Αλλά θα υπάρξουν ισχυρές φωνές στην αντιπολίτευση», επεσήμανε.

Οι κινήσεις της γαλλικής κυβέρνησης παρακολουθούνται στενά, τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς, καθώς ο εργασιακός κώδικας της Γαλλίας, 3.000 σελίδων, θεωρείται πως αποθαρρύνει τις προσλήψεις και κρατά την ανάπτυξη της χώρας κάτω του μέσου όρου της ευρωζώνης. Η ανεργία στη Γαλλία είναι σχεδόν διπλάσια σε σύγκριση με τη Γερμανία και τη Βρετανία, κάτι που έχει συνδράμει και στην άνοδο της ακροδεξιάς Λεπέν.

Τουλάχιστον ο Εμανουέλ Μακρόν «κληρονόμησε» μια οικονομία που δίνει ενδείξεις κυκλικής βελτίωσης για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, με την καταναλωτική εμπιστοσύνη να βρίσκεται στα υψηλότερά της εδώ και μια δεκαετία.

«Η σταθεροποίηση της οικονομικής ανάπτυξης και η αύξηση της απασχόλησης στη Γαλλία και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης προσφέρουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον», τόνισε ο Holger Schmieding, οικονομολόγος στην τράπεζα Berenberg στο Λονδίνο. «Καθιστώντας τους νόμους για τις απολύσεις πιο ευέλικτους, σε περιόδους οικονομικής ανάκαμψης, είναι λιγότερο δύσκολο πολιτικά σε σχέση με περιόδους κρίσης», εξήγησε.

Πέραν αυτών, ωστόσο, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και έναν προϋπολογισμό που κινδύνευε να εκτροχιάσει τον στόχο 3% για το 2018, ήδη τις περικοπές φόρων και τις αυξήσεις δαπανών που υποσχέθηκε ο Μακρόν στη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας. «Δεν θα είναι εύκολο», σχολίασε ο υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ.

Στο μεταξύ ο Μελανσόν, ο οποίος κέρδισε 19% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και θα έχει 17 έδρες στο κοινοβούλιο (εκτός των 10 εδρών των Κομμουνιστών, με τους οποίους συμμαχεί κάποιες φορές), υπόσχεται «απόλυτη αντίσταση» στις οικονομικές πολιτικές του Μακρόν, υποστηρίζοντας πως η πλειοψηφία του δεν τον νομιμοποιεί, εξαιτίας της τεράστιας αποχής.

Η κυβέρνηση έχει επίσης δεσμευθεί και για άλλους επίμαχους νόμους, όπως για παράδειγμα τη μονιμοποίηση των έκτακτων εξουσιών που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, μια κίνηση στην οποία αντιτίθενται πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πάντως, τουλάχιστον στο οικονομικό μέτωπο, ο Schmieding υποστηρίζει πως ο Μακρόν έχει εντολή για τις μεταρρυθμίσεις, διότι ήταν ξεκάθαρος για τα σχέδιά του από την αρχή, κάτι που δεν είχε κάνει ο Φρανσουά Ολάντ.