Ευκαιρία για καλύτερη... μοιρασιά ρόλων μεταξύ Γαλλίας-Γερμανίας

Η Γερμανία πρέπει να στηρίξει τώρα τη γειτονική της χώρα, αφήνοντας τη Γαλλία να παίξει και πάλι ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, υποστηρίζει ο οικονομολόγος και άριστος γνώστης της γαλλικής ιστορίας και πραγματικότητας Στέφαν Κολινιόν. Αυτή η ευκαιρία δίνεται τώρα στη Γαλλία με την εκλογή του νέου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ο Γερμανός οικονομολόγος, μιλώντας στη Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF), όπως αναμεταδίδει η Deutsche Welle.

Ωστόσο η Γερμανία θα πρέπει να κρατήσει μια πιο μετριοπαθή στάση, λέει, εξηγώντας τους λόγους: «Από τον Κόνραντ Άντεναουερ μέχρι τον Χέλμουτ Σμιτ, όλοι υπερασπίζονταν ότι πρέπει να αφήσουμε στους Γάλλους τον ηγετικό ρόλο. Αυτό είναι και σήμερα σημαντικό. Όσον αφορά στα οικονομικά όμως θα ήθελα να συμπληρώσω ότι η οικονομία της Γαλλίας δεν βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Ναι μεν η ανεργία είναι υψηλή και μειώνεται μόνο ελάχιστα. Ναι μεν ο Μακρόν θέλει να περάσει μεταρρυθμίσεις στον εργασιακό τομέα. Όμως το βασικό σημείο είναι ότι ο κόσμος γενικά, οι αγορές, πρέπει να εμπιστευτούν πάλι τη Γαλλία, και αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζεται στην αυτοπεποίθηση της Γαλλίας. Να μην κυριαρχείται πλέον από τη Γερμανία, αλλά να είναι ένας πραγματικός εταίρος, να μπορεί να μιλήσει με τη Γερμανία και η Γερμανία να ακούει και να μη λέει μόνο όχι. Με αυτή την αυτοπεποίθηση είμαι πεπεισμένος ότι η Γαλλία θα έχει εντυπωσιακές επιτυχίες στην οικονομική πολιτική, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, θα δείτε, ήδη του χρόνου».

Πρόσφατα ο Μάρτιν Σουλτς, υποψήφιος καγκελάριος με τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες (SPD), εξέφρασε τη στήριξή του στο πρόσωπο του νέου Γάλλου προέδρου και μάλιστα συμμερίστηκε κάποιες από τις ιδέες του Μακρόν όσον αφορά ζητήματα της ευρωζώνης. Ο κ. Κολινιόν πιστεύει ότι τέτοιου είδους δηλώσεις μπορούν να δώσουν σημαντική ώθηση στον Γάλλο πρόεδρο. Οι δηλώσεις αυτές «δείχνουν ποια μπορεί να είναι η κατεύθυνση και ότι το πρόγραμμα του Μακρόν έχει απήχηση στην Ευρώπη και δεν πρόκειται για μια γαλλική ιδιοτροπία» αναφέρει χαρακτηριστικά, επικαλούμενος το παράδειγμα της Ελλάδας, για να τονίσει τα λάθη του παρελθόντος: «Εάν μάθαμε κάτι από την ελληνική κρίση, εκτός από την τρομερή οικονομική αποτυχία, τότε αυτό είναι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική δεν αλλάζει με εθνική πολιτική. Η εκλογή ενός νέου πρωθυπουργού ή προέδρου σε ένα κράτος-μέλος της ΕΕ δεν αρκεί για να αλλάξει κανείς την ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτό όμως που είναι επιθυμητό είναι να ενιαιοποιηθεί η πολιτική στην Ευρώπη και αυτό να διασφαλιστεί με πολιτικό τρόπο, κάτι το οποίο προτείνει και ο Μακρόν στο πρόγραμμά του».

Τέλος, ο οικονομολόγος αναφέρθηκε και στο μείζον ζήτημα της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων, λέγοντας ότι «στην πραγματικότητα ο πυρήνας της Ευρώπης είναι η ευρωζώνη και γύρω από αυτόν υπάρχουν τα άλλα κράτη-μέλη που επωφελούνται από την κοινή αγορά. Ωστόσο αυτή η κοινή αγορά λειτουργεί μόνον επειδή το 75% του συνολικού ακαθάριστου προϊόντος της ΕΕ συγκρατείται μέσω του ευρώ».