Piketty: Οι μισοί Αμερικανοί είναι αποκλεισμένοι από την ανάπτυξη

Η αμερικανική οικονομία έχει σχεδόν διπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1970, αλλά οι μισοί Αμερικανοί δεν έχουν καταφέρει να γευτούν τους καρπούς της ανάπτυξης, σύμφωνα με έρευνα των Thomas Piketty, Emmanuel Saez και Gabriel Zucman.

Όπως υποστηρίζουν οι τρεις οικονομολόγοι, περίπου 120 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν με εισοδήματα που είναι στάσιμα στις 16.000 δολάρια προ φόρων.

Αν και υπάρχουν και άλλες έρευνες που καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα, οι New York Times υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη αποκαλύπτει «τον πλήρη αντίκτυπο που έχουν οι πληρωμές φόρων, οι κρατικές δαπάνες, οι μη χρηματικές παροχές και το αφορολόγητο εισόδημα στην ανισότητα».

Οι ίδιοι οι ερευνητές χαρακτηρίζουν την εισοδηματική στασιμότητα που έχει βιώσει το κατώτατο 50% των Αμερικανών «ως την πιο εντυπωσιακή εξέλιξη στην οικονομία των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες».

«Το φτωχότερο 50% του ενήλικου πληθυσμού έχει αποκλειστεί από την οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία 40 χρόνια και η μικρή αύξηση στο διαθέσιμο εισόδημα έχει απορροφηθεί από την άνοδο στις δαπάνες για την υγεία», τονίζουν σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 2 Δεκεμβρίου.

Το 1980, το εισόδημα του πλουσιότερου 1% των ενηλίκων ήταν 27 φορές μεγαλύτερο από αυτό του κατώτατου μισού. Σε όρους δολαρίου με τιμές 2014, το πλουσιότερο 1% κέρδιζε 428.000 δολάρια, έναντι 16.000 για το φτωχότερο 50%. Ως το 2014, οι πλουσιότεροι Αμερικανοί κέρδιζαν 81 φορές περισσότερα από αυτά του κατώτατου μισού, στο 1,3 εκατ. δολάρια τον χρόνο έναντι 16.000 δολαρίων.

H διεύρυνση των ανισοτήτων οφείλεται σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας στη μεγαλύτερη σημασία που έχει αποκτήσει το κεφάλαιο στην απόκτηση πλούτου. Είναι η θεωρία που παρουσίασε ο κ. Piketty στο βιβλίο του «Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα», στο οποίο ισχυρίζεται ότι ο ρυθμός απόδοσης του κεφαλαίου, όπως των μετοχών ή του real estate, είναι υψηλότερος από τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης.

   

«Υπάρχει μια διαδεδομένη αντίληψη ότι η άνοδος της εισοδηματικής ανισότητας οφείλεται κυρίως στην έκρηξη των μισθών στο ανώτατο όριο της εισοδηματικής κατανομής, στους “πλούσιους εργαζόμενους”. Τα αποτελέσματα μας επιβεβαιώνουν ότι η αντίληψη αυτή είναι σωστή από τη δεκαετία του 1970 ως το 1990. Αλλά σε αντίθεση με προηγούμενες δεκαετίες, η αύξηση στη συγκέντρωση του εισοδήματος τα τελευταία πενήντα χρόνια οφείλεται στην έκρηξη των εισοδημάτων από μετοχές και ομόλογα. Οι πλούσιοι εργαζόμενοι μετατρέπονται ή αντικαθίστανται από τους ραντιέρηδες», σημειώνουν oι ίδιοι.

Η αποτυχία των πολιτικών αναδιανομής