Τσίπρας: Τρεις άξονες για να επανακάμψουν οι προοδευτικές δυνάμεις

Ομιλία σε εκδήλωση του Harvard Kennedy School με θέμα “Το μέλλον των προοδευτικών δυνάμεων σε έναν Κόσμο σε Κρίση”.

Δημοσιεύθηκε: 11 Απριλίου 2025 - 13:51

Tις θέσεις του για την επανάκαμψη των προοδευτικών δυνάμεων και για τους λόγους που απομακρύνθηκαν από αυτές τα λαϊκά στρώματα παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας σε εκδήλωση του Harvard Kennedy School με θέμα “Το μέλλον των προοδευτικών δυνάμεων σε έναν Κόσμο σε Κρίση”.

Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο του κύκλου σεμιναρίων «Διπλωματικοί διάλογοι», συντονίστηκε από τον καθηγητή Daniel Ζiblatt και συνδιοργανώθηκε με το Center for European Studies, το Institute of Politics και το Center for Public Leadership.

Όπως είπε ο κ. Τσίπρας, τα λαϊκά στρώματα απομακρύνθηκαν από τις προοδευτικές δυνάμεις σταδιακά τη δεκαετία του ’90 λόγω της αίσθησης ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ κεντροαριστερών και κεντροδεξιών κομμάτων. Κι αυτό διότι η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 προκάλεσε γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας που οδήγησε σε αμφισβήτηση των δυνατοτήτων των δυτικών κρατών να κάνουν την ζωή των πολιτών τους καλύτερη.

Σ΄αυτό το πλαίσιο πρότεινε τρεις άξονες δράσης ώστε οι προοδευτικές δυνάμεις να προσεγγίσουν ξανά τα λαϊκά στρώματα και να αντιμετωπίσουν την άνοδο της ακροδεξιάς.

Πρώτον: Προτεραιοποίηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αντιμετώπισης των ανισοτήτων. Τόσο μέσω της σύγκρουσης με ολιγαρχικά οικονομικά συμφέροντα που έχουν αυξανόμενο ρόλο στην πολιτική εξουσία, όσο και προτάσσοντας έναν “προοδευτικό οικονομικό πατριωτισμό που θα αξιοποιεί με βιώσιμο τρόπο τις εθνικές δυνατότητες κάθε χώρας σε ανθρώπινο δυναμικό και φυσικούς πόρους, παράλληλα με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών σε μια ψηφιακή εποχή. Ένα πρόγραμμα που θα εστιάζει όχι μόνο στον κοινωνικό-αναδιανεμητικό ρόλο του κράτους αλλά και στον αναπτυξιακό-κανονιστικό”.

Όπως τόνισε ο κ. Τσίπρας “σε μια περίοδο που η ακροδεξιά και άλλες αντισυστημικές δυνάμεις επιχειρούν να αποδυναμώσουν κάθε κρατικό και κοινοβουλευτικό θεσμό με ισοπεδωτικά και απλοϊκά επιχειρήματα, η αριστερά πρέπει να παλεύει για την αναβάθμιση των θεσμικών λειτουργιών του κράτους”.

Επικαλέστηκε δε το Σχέδιο Λέττα, σύμφωνα με το οποίο “πρέπει να κατοχυρώνουμε την ελευθερία της παραμονής των πολιτών όπου διαμένουν και ιδίως στην περιφέρεια, με όρους αξιοπρέπειας".

Δεύτερον, κάλεσε τις προοδευτικές δυνάμεις να οικειοποιηθούν την έννοια της ανθρώπινης ασφάλειας, σε μια εποχή πολυκρίσεων και αποσταθεροποίησης, “προτάσσοντας την σημασία της κρατικής ανθεκτικότητας, της επιστημονικής τεκμηρίωσης και των αποτελεσματικών πολιτικών για την αντιμετώπιση προκλήσεων όπως είναι η προώθηση της παγκόσμιας και περιφερειακής ειρήνης, η κλιματική κρίση, οι πανδημίες και η διαχείριση προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών”.

Υπογράμμισε δε ως κοινό παρανομαστή του πρώτου άξονα στήριξης της κοινωνικής δικαιοσύνης και του δεύτερου, κατοχύρωσης της ανθρώπινης ασφάλειας, την επιθετική φορολόγηση του μεγάλου πλούτου.

Τρίτος άξονας, η ανάγκη για την οικοδόμηση ενός τρίτου κινήματος για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, μετά το κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου στο Ιράκ πριν 30 χρόνια και το κίνημα κατά της Wall Street και της λιτότητας, στις ευρωπαϊκές πλατείες, πριν 15 χρόνια.